IBPB2/415-1400/08/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana P. przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 18 sierpnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego z tytułu przychodów uzyskanych z pracy w Wielkiej Brytanii na Wyspie Man w okresie od 29 września 2004 r. do 16 lipca 2008 r. - jest prawidłowe.

W dniu 18 sierpnia 2008 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego z tytułu przychodów uzyskanych z pracy w Wielkiej Brytanii na Wyspie Man w okresie od 29 września 2004 r. do 16 lipca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

27 września 2004 r. wnioskodawca wyjechał z żoną z Polski na stałe. Oboje wymeldowali się ze stałego pobytu w kraju, wyrejestrowali się z Narodowego Funduszu Zdrowia i przenieśli ich ośrodek interesów życiowych do Wielkiej Brytanii na Wyspę Man. Tam pracowali od 29 września 2004 r. Jako mieszkańcy wyspy płacili podatki, składki ubezpieczeniowe, korzystali ze świadczeń opieki zdrowotnej. Integrowali się ze społeczeństwem, chodzili do College'u, wynajmowali mieszkania i korzystali z dóbr materialnych (m.in. zakup samochodu) oraz z pomocy niektórych instytucji, np. posiadali rachunki bankowe w tamtejszym banku. Wnioskodawca prowadził tam także własną działalność gospodarczą. Na wyspie urodziła się ich córka. 16 lipca bieżącego roku wnioskodawca opuścił Wyspę Man wraz z żoną i córką i przybył do Polski.

Do wniosku wnioskodawca załączył następujące dokumenty (kopie) potwierdzające jego i żony miejsce zamieszkania na wyspie Man:

* list z Wydziału ds. Podatku Dochodowego, Skarbu Państwa, Rządu Wyspy Man przetłumaczony na język polski, potwierdzający ich rezydencję od 29 września 2004 r., ówczesny adres,

* list z Wydziału ds. Ubezpieczeń Społecznych, Skarbu Państwa, Rządu Wyspy Man przetłumaczony na język polski, potwierdzający płacenie przez wnioskodawcę i żonę składek ubezpieczenia społecznego przez cały okres zamieszkiwania na Wyspie Man,

* akt urodzenia ich córki na Wyspie Man, przetłumaczony na język polski i potwierdzony z oryginałem przez urząd stanu cywilnego.

Ponadto wnioskodawca wskazał, iż jest w stanie okazać urzędowi skarbowemu bądź izbie skarbowej szereg innych dokumentów potwierdzających, że ośrodek interesów życiowych (osobistych, gospodarczych) jego rodziny w okresie od 29 września 2004 r. do 16 lipca 2008 r. znajdował się na Wyspie Man. Są to: roczne rozliczenia podatkowe, rachunki, umowy najmu mieszkań, umowa kupna samochodu osobowego, umowy o pracę, dyplomy z College'u itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca ma obowiązek płacenia w Polsce podatku od przychodów uzyskanych z tytułu pracy w Wielkiej Brytanii na Wyspie Man w okresie od 29 września 2004 r. do 16 lipca 2008 r....

Zdaniem wnioskodawcy, jako osoba nie mająca miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie od 29 września 2004 r. do 16 lipca 2008 r. podlega jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Jednocześnie wnioskodawca poinformował, że od 29 września 2004 r. do 16 lipca 2008 r. nie uzyskał żadnych przychodów na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Z tego powodu uważa, że nie ma obowiązku płacenia w Polsce podatku od jego dochodów za powyższy okres.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Rozpatrując obowiązek podatkowy wnioskodawcy należy wziąć po uwagę przepisy prawa obowiązujące w latach 2004-2008. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w latach 2004-2006, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym w latach 2004-2006) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Przepis art. 4a tej ustawy (w brzmieniu obowiązującym w latach 2004-2006) stanowi, iż wymieniony wyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. a) Konwencji zawartej pomiędzy Rzecząpospolita Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. - Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840 (poprzednia umowa z dnia 16 grudnia 1976 r. - opublikowana Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20) - określenie "Zjednoczone Królestwo" oznacza Wielką Brytanię i Irlandię Północną, włącznie z jakimkolwiek obszarem poza wodami terytorialnymi Zjednoczonego Królestwa, na których na mocy jego prawa dotyczącego Szelfu Kontynentalnego i zgodnie z prawem międzynarodowym, Zjednoczone Królestwo może sprawować suwerenne prawa w odniesieniu do dna morskiego i podglebia oraz ich zasobów naturalnych (według umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. - określenie " Zjednoczone Królestwo" oznacza Wielką Brytanię i Północną Irlandię i obejmuje każdy rejon znajdujący się poza zakresem morza terytorialnego Zjednoczonego Królestwa, który zgodnie z prawem międzynarodowym jest rejonem, w którym prawa Zjednoczonego Królestwa odnoszące się do dna morskiego i podglebia oraz ich zasobów naturalnych mogą być wykonywane).

Wyspa Man ma odrębny status i jest jedynie Terytorium Zależnym Korony Brytyjskiej. Jako wyodrębnione terytorium Wyspa Man posiada odrębne prawo podatkowe. Poza tym - stosownie do § 1 pkt 23 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 maja 2005 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. Nr 94, poz. 790) - Wyspa Man jako terytorium znajduje się na liście krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w systemach podatkowych. Mając powyższe na uwadze umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu podpisana ze Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii nie będzie miała zastosowania do dochodów wnioskodawcy osiągniętych z tytułu pracy najemnej na Wyspie Man. Ponieważ Polska nie zawarła z Wyspą Man odrębnej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w niniejszej sprawie należy opierać się tylko na przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozstrzygające znaczenie w kwestii opodatkowania dochodów wnioskodawcy uzyskanych z tytułu pracy na Wyspie Man w okresie od 29 września 2004 r. do 16 lipca 2008 r. ma ustalenie miejsca zamieszkania podatnika. W przepisach polskiego prawa podatkowego, obowiązujących do dnia 31 grudnia 2006 r., pojęcie "miejsca zamieszkania" nie zostało zdefiniowane. Jak stanowi art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 powołanej wyżej ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Stosownie do art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.) uważa się osobę fizyczną, która:

W świetle art. 4a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.), powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jednak jak wskazano powyżej Polska nie zawarła z Wyspą Man odrębnej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zatem do ustalenia rezydencji wnioskodawcy należy wziąć tylko przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż od dnia wyjazdu z Polski wnioskodawca przeniósł centrum interesów osobistych i gospodarczych na Wyspę Man. Jak wskazał we wniosku wyjechał wraz żoną z Polski na stałe. Wymeldował się ze stałego pobytu w kraju, wyrejestrował z Narodowego Funduszu Zdrowia i przeniósł wraz z żoną ośrodek interesów życiowych na Wyspę Man. Tam pracował od 29 września 2004 r. i jako mieszkaniec Wyspy płacił podatki, składki ubezpieczeniowe, korzystał ze świadczeń opieki zdrowotnej, integrował się ze społeczeństwem, chodził do College'u, wynajmował mieszkania, posiadał rachunki bankowe w tamtejszym banku, korzystał z dóbr materialnych (m.in. zakup samochodu), a także prowadził własną działalność gospodarczą. Na Wyspie urodziła się jego córka. W związku z powyższym w okresie od 29 września 2004 r. do 16 lipca 2008 r. wnioskodawca nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Polski. Zatem podlegał w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu wyłącznie od dochodów z pracy wykonywanej na jej terytorium oraz dochodów z innych źródeł przychodów położonych w kraju. Ponieważ wnioskodawca wskazał we wniosku, iż w okresie od 29 września 2004 r. do 16 lipca 2008 r. nie osiągnął żadnych dochodów na terytorium Polski, to nie ma obowiązku płacenia w Polsce podatku od uzyskanych w ww. okresie przychodów.

Do wniosku wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.