IBPB2/415-1395/08/BD - Skutki podatkowe dofinansowania przez pracodawcę z ZFŚS spotkań z atrakcjami kulturalnymi dla pracowników i emerytów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 20 maja 2008 r.) uzupełnionym w dniu 10 czerwca 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dofinansowania przez pracodawcę z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych spotkań z atrakcjami kulturalnymi dla pracowników i emerytów - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 maja 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dofinansowania przez pracodawcę z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych spotkań z atrakcjami kulturalnymi dla pracowników i emerytów. W dniu 10 czerwca 2008 r. wnioskodawca dokonał uzupełnienia wniosku o pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione m.in. następujące zdarzenie przyszłe:

W regulaminie zakładowego funduszu świadczeń socjalnych przewidziano możliwość dofinansowania dla pracowników oraz emerytów spotkań, w czasie których przewidziane są występy zespołów muzycznych oraz inne atrakcje kulturalne. Uczestnicy spotkania będą w różnym stopniu korzystać z usług gastronomicznych i atrakcji. Wystawiona faktura obejmie łączny koszt imprezy (bez wyszczególnienia liczby osób) na wszystkich zaproszonych niezależnie od tego czy zaproszone osoby będą uczestniczyły w imprezie, czy też nie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w takim przypadku kwota dofinansowania powinna być opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy, dofinansowanie do imprezy integracyjnej i spotkań pracowników nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie jest możliwe jednoznaczne ustalenie indywidualnego przychodu pojedynczego pracownika uczestniczącego w imprezie.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Przychodami, z szeroko rozumianego stosunku pracy, są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń pieniężnych w naturze, bądź ich ekwiwalenty - bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń.

Z powyższego wynika, iż przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę, ale także inne przysporzenia majątkowe takie jak nieodpłatne świadczenia czy też świadczenia częściowo odpłatne. Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zalicza się między innymi różnego rodzaju spotkania w formie imprez integracyjnych. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób, przychodami - z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 - są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Świadczenia nieodpłatne to szczególnego rodzaju świadczenia, w przypadku których, otrzymujący odnosi określoną korzyść co oznacza, że nie świadczy nic w zamian. Ustawodawca stanowi o nieodpłatnych świadczeniach, innych niż świadczenia w naturze. Przedmiotem tych świadczeń nie są więc rzeczy, lecz świadczone na rzecz podatnika usługi. Przychód podatkowy może być wyrażony wyłącznie w pieniądzu. Stąd też przychodem podatkowym są nie tyle same świadczenia, lecz ich wartość. O sposobie określania tej wartości stanowi art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl przepisu art. 11 ust. 2a ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Na ogół jest możliwe ustalenie wartości faktycznie otrzymanego przez danego pracownika świadczenia, ponieważ w przypadku organizowania spotkań integracyjnych przez pracodawcę, nie ma przeszkód w ustaleniu dla kogo spotkanie jest organizowane i kto faktycznie brał w nim udział. Wnioskodawca w swoim stanowisku twierdzi, iż nie jest w stanie przypisać określonych wydatków konkretnym pracownikom i nie ma możliwości określenia, w jakim stopniu poszczególni pracownicy korzystali z oferowanych świadczeń. Jednakże zdaniem organu podatkowego, istnieje możliwość zindywidualizowania tych świadczeń. Impreza zorganizowana przez wnioskodawcę nie jest bowiem imprezą otwartą. Z wniosku wprost wynika, że propozycja uczestnictwa w imprezie skierowana jest do określonych osób poprzez zaproszenie do udziału w niej. Tym samym Spółka od początku wie dla jakiej liczby osób organizowana jest impreza nawet jeśli ten fakt zostanie pominięty przy wystawieniu faktury. Skoro zatem znane jest grono osób zaproszonych do uczestnictwa w imprezie Spółka jest w stanie określić, które z tych osób ostatecznie wzięły w niej udział. Możliwe więc, jest wyliczenie jaki Spółka poniosła koszt w związku ze zorganizowaniem imprezy integracyjnej, a także dokładne określenie ilości i nazwisk osób w niej uczestniczących na podstawie zaproszeń, które te osoby otrzymały. Wobec tego można ustalić wartość świadczeń i przyporządkować je poszczególnym pracownikom.

Mając powyższe na uwadze wartość świadczeń udostępnionych pracownikom w trakcie organizowanych spotkań integracyjnych stanowi dla pracowników przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Zgodnie z cyt. wyżej art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną świadczeń, których przedmiotem są usługi zakupione ustala się według cen zakupu. Z tego wynika, że przychodem każdego z pracowników będzie cena zakupu usługi przez płatnika na rzecz danego pracownika. W sytuacji, gdy świadczenie nie zostało zakupione odrębnie dla każdego z pracowników, przy ustalaniu wartości pieniężnej należy stosować cyt. wyżej przepis art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takiej sytuacji przychodem pracownika będzie kwota równa cenie za usługę, którą otrzymuje od płatnika nieodpłatnie. W sytuacji, gdy z tych świadczeń w trakcie organizowanych spotkań integracyjnych przez pracodawcę skorzystają emeryci - byli pracownicy, wartość takich świadczeń będzie stanowić przychód emerytów, otrzymany w związku z łączącym ich uprzednio stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, który winien być opodatkowany zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w wysokości 10% należności.

W związku z powyższym należy uznać stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.