IBPB2/415-1377/08/HK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 12 sierpnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłacenia byłemu pracownikowi wyrównania wynagrodzenia za korzystanie z opracowanego przez niego projektu racjonalizatorskiego - jest prawidłowe.

W dniu 12 sierpnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłacenia byłemu pracownikowi wyrównania wynagrodzenia za korzystanie z opracowanego przez niego projektu racjonalizatorskiego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka toczy z byłym pracownikiem spór dotyczący wynagrodzenia za opracowany przez niego projekt racjonalizatorski. Powyższy projekt został opracowany i zgłoszony przez tego pracownika, kiedy łączył go jeszcze ze Spółką stosunek pracy. Zgłaszając projekt, pracownik, zgodnie z obowiązującym regulaminem racjonalizacji, przeniósł prawo własności tego projektu na rzecz Spółki, która przyjęła projekt do realizacji i po wyliczeniu efektów ekonomicznych wynikających z jego zastosowania, wypłaciła pracownikowi, w terminach i na zasadach określonych w regulaminie racjonalizacji, stosowne wynagrodzenie. Wynagrodzenie to, zgodnie z regulaminem, było wynagrodzeniem należnym pracownikowi za korzystanie z jego projektu racjonalizatorskiego przez Spółkę, nie stanowiło natomiast zapłaty za przeniesienie prawa własności projektu na rzecz Spółki.Pracownik, o którym mowa powyżej, jakiś czas po rozwiązaniu stosunku pracy, zakwestionował sposób wyliczenia i wysokości otrzymanego wynagrodzenia za stosowanie przez Spółkę opracowanego przez niego projektu. Po przeanalizowaniu sprawy, wnioskodawca wypłacił mu w bieżącym roku wyrównanie wypłaconego wcześniej wynagrodzenia za projekt. Z uwagi na to, iż wynagrodzenia za projekty racjonalizatorskie ustalane i wypłacane są na podstawie obowiązującego w Spółce regulaminu racjonalizacji, a regulamin ten określa zasady postępowania z projektami racjonalizatorskimi dokonanymi tylko przez pracowników Spółki, wypłacając powyższe wyrównanie, obliczono i pobrano zaliczkę na podatek na podstawie art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustalając wysokość zaliczki na podatek, zastosowano koszty uzyskania przychodu w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy.Z uwagi na to, iż spór z byłym pracownikiem nie został jeszcze zakończony, możliwe jest, iż Spółka zobowiązana będzie wypłacić odsetki od zaległego (obecnie wyrównanego) wynagrodzenia za projekt racjonalizatorski. W takiej sytuacji, kwota ewentualnie wypłaconych odsetek, będzie naszym zdaniem, zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95 ww. ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłacone byłemu pracownikowi wyrównanie wynagrodzenia za korzystanie przez Spółkę z opracowanego przez niego projektu racjonalizatorskiego, stanowi przychód ze stosunku pracy w sytuacji, gdy projektów takich mogą dokonywać tylko pracownicy Spółki.

Czy ustalając wysokość zaliczki na podatek od ww. wyrównania wynagrodzenia, należy zastosować koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli wynagrodzenie to nie stanowi zapłaty za przeniesienie praw własności projektu.

Czy wartość ewentualnych odsetek od wynagrodzenia za projekt, będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią regulaminu racjonalizacji obowiązującego w Spółce, regulamin ten "określa zasady postępowania z projektami racjonalizatorskimi dokonanymi przez pracowników Spółki". Twórcami takich projektów mogą być zatem tylko osoby związane ze Spółką stosunkiem pracy. Zdaniem wnioskodawcy wypłacane autorom projektów racjonalizatorskich wynagrodzenia za korzystanie z tych projektów przez Spółkę, stanowi przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Również wyrównanie takiego wynagrodzenia wypłacane byłemu pracownikowi mieści się, według wnioskodawcy, w tej samej kategorii przychodów, gdyż ma ono swe źródło w stosunku pracy, jaki łączył uprzednio tego pracownika ze Spółką. Z uwagi na to, iż wyrównywane byłemu pracownikowi wynagrodzenie za projekt racjonalizatorski stanowi przychód ze stosunku pracy, ustalając wysokość zaliczki na podatek dochodowy należy zastosować koszty uzyskania przychodu w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynoszące w roku bieżącym 111,25 zł. Wnioskodawca przy tym uważa, iż zastosowanie kosztów uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 1 ww. ustawy, tj. w wysokości 50% uzyskanego przychodu, byłoby niesprawiedliwe. Artykuł ten mówi bowiem, iż koszty uzyskania przychodów w wysokości 50% określa się z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego. Projekt racjonalizatorski zaś, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej, jest każdym rozwiązaniem nadającym się do wykorzystania, niebędącym wynalazkiem podlegającym opatentowaniu, wzorem użytkowym, wzorem przemysłowym lub topografią układu scalonego. Ponadto art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi o zapłacie twórcy za przeniesienie prawa własności, w Spółce natomiast autorzy projektów racjonalizatorskich za samo prawo przeniesienia własności nie otrzymują zapłaty, otrzymują natomiast wynagrodzenie za korzystanie z tych projektów przez Spółkę. Zdaniem wnioskodawcy w sytuacji ewentualnej wypłaty byłemu pracownikowi odsetek od wynagrodzenia za projekt racjonalizatorski, ich wartość będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Artykuł ten zwalnia bowiem z opodatkowania odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1. Ponieważ, zdaniem wnioskodawcy, wyrównanie byłemu pracownikowi wynagrodzenia za projekt racjonalizatorski stanowi przychód ze stosunku pracy, który mieści się w katalogu przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, to odsetki od tego wynagrodzenia nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.W myśl art. 11 ustawy przychodami m.in. ze stosunku pracy są otrzymane lub postawione do dyspozycji pracownika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne, a także wartość otrzymanych świadczeń w naturze (bądź ich ekwiwalenty) oraz innych nieodpłatnych świadczeń bez względu na źródło ich finansowania. Kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są natomiast - stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów z tytułu zapłaty za przeniesienie prawa własności projektu wynalazczego, topografii układu scalonego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

Uregulowania zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące kosztów uzyskania przychodów przysługującym twórcom projektów wynalazczych należy rozpatrywać w kontekście przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.) określających między innymi zasady, na jakich przedsiębiorcy mogą przyjmować projekty racjonalizatorskie i wynagradzać ich twórców. Jak stanowi art. 3 ust. 1 pkt 6 tej ustawy - ilekroć w ustawie jest mowa o projektach wynalazczych - rozumie się przez to wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, topografie układów scalonych i projekty racjonalizatorskie. W myśl art. 11 ust. 1 ustawy - Prawo własności przemysłowej prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użytkowy, jak również praw z rejestracji wzoru przemysłowego, przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, twórcy. Ust. 2 cyt. powyżej art. 11 ustawy - Prawo własności przemysłowej stanowi, iż współtwórcom wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawnienie do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa rejestracji przysługuje wspólnie. W myśl ust. 3 ww. art. 11 ustawy - Prawo własności przemysłowej w razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w wyniku wykonywania przez twórcę obowiązków ze stosunku pracy albo z realizacji innej umowy, prawo o którym mowa w ust. 1, przysługuje pracodawcy lub zamawiającemu, chyba że strony ustaliły inaczej.

Natomiast w razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego przez twórcę przy pomocy przedsiębiorcy, przedsiębiorca ten może korzystać z tego wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego we własnym zakresie. W umowie o udzielenie pomocy strony mogą ustalić, że przedsiębiorcy przysługuje w całości lub części prawo, o którym mowa w ust. 1 (art. 11 ust. 5 ww. ustawy - Prawo własności przemysłowej). Stosownie do treści art. 20 ww. ustawy - Prawo własności przemysłowej twórca wynalazku wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawniony do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji może przenieść to prawo nieodpłatnie lub za uzgodnioną zapłatę na rzecz przedsiębiorcy albo przekazać mu wynalazek, wzór użytkowy albo przemysłowy do korzystania. Mając na uwadze wyżej powołane przepisy należy stwierdzić, że tylko w sytuacji, gdy zaistnieją okoliczności, o których mowa w cytowanych powyżej przepisach ustawy - Prawo własności przemysłowej, wypłacone wynagrodzenie za przeniesienie prawa własności wynalazku może być kwalifikowane jako wynagrodzenie, którego dotyczą przepisy art. 18 i art. 22 ust. 1 oraz ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podnieś tutaj jeszcze należy, iż przedmiotowe wynagrodzenie wypłacone jest za korzystanie z projektu racjonalizatorskiego a nie za przeniesienie prawa własności projektu na rzecz wnioskodawcy.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, projekt wynalazczy wykonany został przez byłego pracownika w ramach umowy o pracę, gdyż projektów takich mogą dokonywać jedynie pracownicy Spółki. W związku z tym wypłacone wyrównanie wynagrodzenia za korzystanie przez Spółkę z opracowanego przez niego projektu racjonalizatorskiego zakwalifikować należy jako składnik wynagrodzenia ze stosunku pracy.W związku z powyższym do ww. wynagrodzeń nie mają zastosowania 50% koszty uzyskania przychodu; 50% koszty uzyskania zastosowanie mają wyłącznie do wynagrodzeń za przeniesienie prawa własności projektu wynalazczego, o czym stanowi cytowany powyżej przepis art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym przypadku nie miało miejsca przeniesienie prawa własności projektu wynalazczego (wynalazku).

W przedmiotowej sprawie zastosowanie mają koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 2 ww. ustawy, przy czym zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) do obliczenia dochodów uzyskanych w latach 2007-2008 nie mają zastosowania przepisy art. 22 ust. 2, 9 pkt 5, ust. 11, 12 i 13 ustawy wymienionej w art. 1. Zgodnie z treścią art. 8 ust. 3 tejże ustawy do obliczania dochodu uzyskanego w 2008 r. z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej koszty uzyskania przychodów:

Koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1.W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta. Ponieważ wyrównanie byłemu pracownikowi wynagrodzenia za projekt racjonalizatorski stanowi przychód ze stosunku pracy, który mieści się w katalogu przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, to odsetki od tego wynagrodzenia nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.