IBPB2/415-127/08/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana P.F. przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 17 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie nabycia prawa do odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na budowę własnego budynku mieszkalnego wielorodzinnego z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali mieszkalnych na wynajem na zasadach obowiązujących w latach 1995-1996 - jest prawidłowe.

W dniu 17 stycznia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie nabycia prawa do odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na budowę własnego budynku mieszkalnego wielorodzinnego z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali mieszkalnych na wynajem na zasadach obowiązujących w latach 1995-1996.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 1995 r. wnioskodawca zdecydował się po przeanalizowaniu przepisów podatkowych obowiązujących w tym okresie (w brzmieniu przed zmianami do 31 grudnia 1996 r.) na budowę budynku z mieszkaniami na wynajem. W tym samym 1995 r. kupił działkę pod budowę tego budynku, a wydatek odliczył od dochodu (zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6). W 1996 r. wykonał projekt budynku, a koszt projektu odliczył od dochodu wraz z innymi kwotami, które poniósł w 1996 r. na budowę tego budynku. Budowę zaplanował na okres 10-letni. Do tej pory budynku nie ukończył, a nie nastąpiło to z jego winy - zlikwidowano ulgę. Do tej pory wykorzystał ok. 45% przysługującej wtedy ulgi. Budowę przygotowywał i kalkulował na podstawie stanu prawnego obowiązującego w latach 1995-1996 (tekst jedn. Dz. U. Nr 90 w brzmieniu do 31 grudnia 1996 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z dokonaniem odliczeń wydatków na zakup działki i budowę budynku mieszkalnego z mieszkaniami na wynajem (zakup działki - 1995 r., koszt projektu - 1996 r.) w latach 1995-1996, mają zastosowanie do odliczeń wydatków dokonywanych na ten cel przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 1996 r. oraz zarządzaniu mieszkaniami zgodnie z tą ustawą (Dz. U. Nr 90, art. 26 ust. 1 pkt 6).

Zdaniem wnioskodawcy skoro w latach 1995-1996 zaczął odliczanie kosztów budowy budynku z mieszkaniami na wynajem (t.j. zakupił działkę, zrobił projekt budynku) zgodnie z obowiązującymi wtedy przepisami o podatku dochodowym (Dz. U. Nr 90, art. 26 ust. 1 pkt 6), to nabył prawo do odliczeń wydatków na budowę ww. budynku oraz zarządzania mieszkaniami na podstawie przepisów prawa podatkowego w brzmieniu do 31 grudnia 1996 r. Już w 1995 r. nastąpił związek przyczynowo - skutkowy, gdyż wnioskodawca nabył działkę na budowę budynku z mieszkaniami na wynajem, tylko w takim przypadku można było dokonać odliczenia kosztów zakupu (patrz Dz. U. Nr 90, art. 26). Wnioskodawca planował wybudować budynek w okresie 10-cio letnim, ale ustawodawca zlikwidował ulgę, tj. "zerwał" z podatnikiem umowę i zostawił bez planowanych przez wnioskodawcę środków na budowę tego budynku.

Według wnioskodawcy nie jest jego winą, że prawo w Polsce zmienia się co chwilę. Uważa, że polska jako państwo prawa jest krajem, w którym szanuje się prawa nabyte, tj. w jego przypadku prawo do stosowania wobec odliczeń w oparciu o przepisy podatkowe obowiązujące w czasie rozpoczęcia odliczeń kosztów budowy budynku z mieszkaniami na wynajem oraz zarządzania nimi zgodnie z Dz. U. Nr 90, art. 26 ust. 1 pkt 6 w brzmieniu do 31 grudnia 1996 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do końca 1996 r., podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4-7 lub art. 25 po odliczeniu kwot wydatków poniesionych w roku podatkowym na budowę własnego budynku mieszkalnego wielorodzinnego z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali mieszkalnych na wynajem oraz wydatków na zakup działki pod budowę tego budynku.Kwota odliczeń z tytułu wydatków faktycznie poniesionych na cele określone w ust. 1 pkt 6 nie może przekroczyć równowartości iloczynu kwoty, o której mowa w ust. 3, i liczby mieszkań przeznaczonych na wynajem (art. 26 ust. 5 ww. ustawy).Z przepisu art. 26 ust. 6 ww. ustawy wynika, iż wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z tym że odliczenie wydatków na cele wymienione w ust. 1 pkt 5 lit. b) i d)-g), w pkt 6 z wyjątkiem wydatków na zakup działki oraz w pkt 7b z wyjątkiem wydatków na zakup wydawnictw fachowych może być udokumentowane fakturą (rachunkiem) wystawioną wyłącznie przez podatnika podatku od towarów i usług nie korzystającego ze zwolnienia od tego podatku albo dowodem odprawy celnej.

Zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 1 ww. ustawy odliczeniu podlegają wydatki na cele określone w ust. 1 pkt 5, 5a i 6, jeżeli dotyczą budynków mieszkalnych położonych w kraju i nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 pkt 5, 5a, 6, 7a i 7c dotyczy wydatków poniesionych łącznie przez oboje małżonków. Jeżeli małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu i ponoszą wydatki, odlicza się je zgodnie z wnioskami wyrażonymi w zeznaniach rocznych bądź od dochodu każdego z małżonków w proporcji wskazanej we wniosku, bądź od dochodu jednego z małżonków. Jeżeli małżonkowie przed zawarciem związku małżeńskiego ponosili w okresie obowiązywania ustawy wydatki na cele określone w ust. 1 pkt 5 lit. a)-f), pkt 5a lub pkt 6 i odliczali je od dochodu, o kwotę tych wydatków zmniejsza się wysokość wydatków, o których mowa w zdaniu poprzedzającym. Jeżeli małżonkowie ponosili wydatki na cele określone w ust. 1 pkt 5 lit. a)-f), pkt 5a lub pkt 6 w czasie trwania związku małżeńskiego i wydatki te były odliczone od ich dochodów, a następnie ustał związek małżeński, przysługująca każdemu z nich kwota wydatków podlega zmniejszeniu o wydatki poniesione w czasie trwania związku małżeńskiego w wysokości po 50% tych wydatków, jeżeli byli opodatkowani łącznie, a jeżeli byli opodatkowani odrębnie - w wysokości odliczonej od dochodu każdego z małżonków (art. 26 ust. 8 ww. ustawy).

Przepis art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 137, poz. 638) zmienił treść art. 26 ww. ustawy. Po tej zmianie z art. 26 ust. 1 pkt 8 wynika, iż podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4-7 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków poniesionych w roku podatkowym na budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego wielorodzinnego, z przeznaczeniem znajdujących się w nim co najmniej pięciu lokali mieszkalnych na wynajem, oraz wydatków na zakup działki pod budowę tego budynku. Za lokale przeznaczone na wynajem nie uważa się lokali mieszkalnych wynajętych osobom, które w stosunku do właściciela lub chociażby do jednego ze współwłaścicieli zaliczone są do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.Natomiast z art. 2 ust. 1 pkt 1 powyższej ustawy zmieniającej wynika, iż jeżeli podatnik w latach 1992-1996 korzystał, na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 1997 r., z odliczenia od dochodu (przychodu) wydatków poniesionych na budowę budynku mieszkalnego, z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali mieszkalnych na wynajem zachowuje prawo do odliczania wydatków ponoszonych na ten cel po dniu 1 stycznia 1997 r., na zasadach określonych w tej ustawie.

Podkreślić należy, iż samo nabycie działki nie upoważnia w świetle postanowień art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zmieniającej z dnia 21 listopada 1996 r. do zachowania prawa do odliczeń także po 1997 r., przepis ten bowiem mówi wyraźnie o wydatkach poniesionych na budowę budynku. Zatem zakup działki nie jest wydatkiem na budowę budynku. Natomiast wydatkiem na budowę budynku jest zarówno zakup materiałów i urządzeń, jak również zakup usług obejmujących wykonanie ekspertyz, opinii, projektów, czy też usług transportu materiałów i urządzeń. Zatem jeżeli podatnik w 1996 r. poniósł tego rodzaju wydatki kwalifikujące się jako poniesione na budowę budynku i skorzystał z ww. ulgi w 1996 r., to zachował prawo do odliczania wydatków ponoszonych na ten cel również po 1 stycznie 1997 r. na zasadach obowiązujących w latach 1992-1996.

W opisanym stanie faktycznym wnioskodawca w 1995 r. skorzystał z prawa odliczenia wydatków na nabycie działki pod budowę budynku, natomiast w 1996 r. z odliczenia wydatków na budowę budynku mieszkalnego (w 1996 r. wykonał projekt budynku a koszt projektu odliczył od dochodu wraz z innymi kwotami, które poniósł w 1996 r. na budowę tego budynku). Wobec tego do odliczeń dokonanych przez wnioskodawcę z tytułu budowy budynku mieszkalnego z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali na wynajem należy stosować przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 1996 r., pod warunkiem, że zostały spełnione wszystkie przesłanki, o których mowa w ww. przepisach prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.