IBPB2/415-1215/08/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 7 lipca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości uprzednio wywłaszczonej - jest prawidłowe.

W dniu 7 lipca 2008 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości uprzednio wywłaszczonej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 18 grudnia 1985 r. wnioskodawczyni zbyła na rzecz Skarbu Państwa własność nieruchomości składającej się z działki o numerze ewidencyjnym 868. Nastąpiło to w trybie ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1985, nr 22, poz. 99).Decyzją z dnia 31 października 2007 r. starosta orzekł o zwrocie wnioskodawczyni powyższej nieruchomości. Wydana decyzja stała się ostateczna i wykonalna w dniu 27 listopada 2007 r. Na jej podstawie doszło do wpisania w księdze wieczystej prawa własności na rzecz wnioskodawczyni. Dnia 15 maja 2008 r. wnioskodawczyni sprzedała nieruchomość oznaczoną numerem działki 868 za cenę 555.000,00 zł. Cena została jej zapłacona w dniu 22 maja 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy sprzedaż nieruchomości zwróconej wnioskodawczyni na podstawie decyzji starosty z dnia 31 października 2007 r. stanowi dla niej źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czy związku ze sprzedażą nieruchomości zwróconej wnioskodawczyni na podstawie decyzji starosty z dnia 31 października 2007 r. wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego 19% na podstawie art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że sprzedaż nieruchomości zwróconej jej na podstawie decyzji starosty z dnia 31 października 2007 r. nie stanowi dla niej źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego 19% na podstawie art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 tej ustawy.Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.: nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeśli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. W sytuacji, gdy dochodzi do zwrotu nieruchomości przejętej uprzednio na podstawie ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1985, nr 22, poz. 99) nie mamy do czynienia z nabyciem nieruchomości w rozumieniu powyższej regulacji, w związku z czym jej sprzedaż przed upływem 5-letniego okresu nie stanowi źródła przychodu i nie podlega opodatkowaniu. Nabycie przez Skarb Państwa własności nieruchomości na podstawie ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości miało swoisty i odmienny charakter, polegający na wkroczeniu przez Państwo w sferę indywidualnych praw podmiotowych wnioskodawczyni dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. Była to swoista forma przymusu stosowanego przez organy państwa w imię dobra publicznego. Wskutek tego wnioskodawczyni została pozbawiona prawa własności nieruchomości na konkretne potrzeby założone przez Państwo.

Gwarancją, że przejęta nieruchomość będzie wykorzystana zgodnie z założonym przez Państwo celem, jest instytucja zwrotu nieruchomości, jeżeli nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu, na który dokonano wywłaszczenia. Obecnie instytucja zwrotu nieruchomości jest regulowana w Dziale III Rozdziale 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004, nr 261, poz. 2603). Celem tej gwarancji jest przywrócenie stanu stosunków własnościowych panujących przed przejęciem nieruchomości, przez zniesienie skutków, które decyzja ta wywołała. Zwrot nieruchomości winien zatem prowadzić do wygaśnięcia prawnorzeczowych form władania nieruchomością przez podmiot, na którego rzecz dokonano wywłaszczenia i do przywrócenia stosunków prawnorzeczowych panujących przed tym przejęciem. Zwrot nieruchomości jest restytucją (przywróceniem) stosunków prawnych sprzed wywłaszczenia, które to stały się zbędne do realizacji celów publicznych, ze względu na które nastąpiło wywłaszczenie. Z tego powodu nie można go potraktować jak nabycia nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni wskazuje, że powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo w postanowieniu z dnia 30 listopada 2005 r. znak PR 415/31/05/PD Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wieliczce wprost stwierdził, że "zwrot nieruchomości nie stanowi nabycia nieruchomości, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych". Podobne stanowisko zajął Naczelnik Urzędu Skarbowego w Skarżysku Kamiennej w postanowieniu z dnia 12 grudnia 2006 r. znak DP/415-42/06 stwierdzając, iż "decyzja o zwrocie nieruchomości nie kreuje prawa do nieruchomości, lecz tylko przywraca stosunki własnościowe sprzed wywłaszczenia, to zwrot taki nie stanowi nabycia nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem przychód ze zbycia takiej nieruchomości nie podlega opodatkowaniu". Kolejno, w postanowieniu z dnia 3 lipca 2007 r. znak 1440-DF2/415-26/VII/2007 Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Wola stwierdził, że "przychód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości zwróconej na podstawie decyzji administracyjnych (...) po jej uprzednim wywłaszczeniu nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tej sytuacji termin pięcioletni liczy się od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło pierwotne nabycie nieruchomości".

Podobne stanowiska prezentują sądy administracyjne w swoich orzeczeniach. W uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 17 grudnia 1996 r. sygn. FPS 7/96 Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że "sprzedaż nieruchomości lub jej części, zwróconej w trybie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1991 nr 30 poz. 127 z późn. zm.), nie stanowi źródła przychodu w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 nr 90 poz. 416 z późn. zm.) także wówczas, gdy sprzedaż ta nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej i została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpił jej zwrot". Słusznie Sąd zauważył, że przesłanka zwrotu nieruchomości, jaką jest "zbędność" nieruchomości do realizacji celów publicznych, aktualizuje uprawnienie dotychczasowego właściciela do żądania zwrotu nieruchomości i obowiązek podmiotu, na którego rzecz nastąpiło wywłaszczenie, a więc Skarbu Państwa lub gminy, przeniesienia własności wywłaszczonej nieruchomości na rzecz poprzedniego właściciela. Art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ogranicza w sposób istotny swobodę dysponowania prawem własności i innymi prawami w tym przepisie wymienionymi. Z tej przyczyny, jako przepis o charakterze wyjątkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.