IBPB2/415-1133/08/JT (KAN-6335/06/08) - Zwolnienie z opodatkowania podatkiem PIT sprzedaży gruntu rolnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 24 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży gruntu rolnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 marca 2008 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży gruntu rolnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest posiadaczem gospodarstwa rolnego o po. 4,0516 ha. W dniu 12 listopada 2007 r. został obdarowany gruntem rolnym, w trzech kawałkach o łącznej powierzchni 0,7593 ha i zapłacił podatek od otrzymanej darowizny.

W lipcu 2008 r. wnioskodawca chce sprzedać 0,25 ha gruntu, który nie zmienił charakteru rolnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wnioskodawca powinien odprowadzić podatek dochodowy ze sprzedaży tego gruntu mimo że nie upłynęło 5 lat od otrzymania tego gruntu, czy też jest zwolniony na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem wnioskodawcy powinien być zwolniony z odprowadzenia - obciążenia podatkiem dochodowym.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika iż grunt rolny o pow. 0,7593 ha nabyty zostały w dniu 12 listopada 2007 r. w wyniku darowizny. Wnioskodawca zamierza sprzedać część tego gruntu (0,2500 ha) w lipcu 2008 r. a więc przed upływem 5 lat od końca r., w którym nastąpiło jego nabycie.

Na tle rozpatrywanej sprawy wymaga wyjaśnienia znaczenie wyrażenia "nieruchomość", użytego w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pojęcie to nie zostało zdefiniowane w przepisach ww. ustawy. Należy zatem odwołać się do przepisów prawa cywilnego. Jak stanowi art. 46 k.c., nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki z gruntem trwale związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Prawo polskie wyróżnia więc trzy rodzaje nieruchomości: gruntowe, budynkowe, części budynków (lokalowe).

W świetle przytoczonej definicji przepisy prawa cywilnego traktują nieruchomości gruntowe jako jedną kategorię nieruchomości, nie różnicując ich ze względu na ich przeznaczenie czy ich funkcję. Stąd również znaczenie nieruchomości użyte w zapisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, należy traktować w szerokim tego słowa znaczeniu. Z tego względu dla powstania obowiązku podatkowego na podstawie ww. przepisu, bez znaczenia jest, czy zbywana nieruchomość stanowi grunt rolny, leśny czy budowlany. W przepisie tym nie wprowadzono zasady odmiennego traktowania nieruchomości, w zależności od ich przeznaczenia.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy należy podkreślić, iż zgodnie z przedstawionym przez Wnioskodawcę stanem faktycznym - jest on właścicielem przedmiotowego gruntu rolnego od dnia 12 listopada 2007 r. Wnioskodawca ma zamiar sprzedać część tego gruntu w 2008 roku.

Zatem w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sprzedaż ta stanowić będzie źródło przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym w wysokości 19% podstawy (wartości sprzedaży). Nie ma przy tym znaczenia fakt iż wnioskodawca zapłacił podatek od spadków i darowizn.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i płatny jest w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust 6d ww. ustawy).Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; przy czym zwolnienie to nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny lub leśny.

Zastosowanie zwolnienia, o którym mowa powyżej uzależnione zostało od wystąpienia łącznie dwóch przesłanek:

Jeżeli zatem sprzedawane użytki rolne nie stanowią gospodarstwa rolnego lub będąc częścią tegoż gospodarstwa stracą po sprzedaży charakter rolny zwolnienie nie ma zastosowania.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji pojęcia gospodarstwo rolne. Dla wyjaśnienia tej kwestii, zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy posłużyć się przepisami ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.). Zgodnie z art. 1 i 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiący własność lub znajdujący się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika że wnioskodawca posiadał w chwili otrzymania gruntu rolnego w 2007 roku gospodarstwo rolne o pow. 4,0516 ha. Wnioskodawca stwierdził, iż chce sprzedać część otrzymanego gruntu rolnego, który nie zmienił charakteru rolnego.

Należy wyjaśnić, że do zastosowania zwolnienia nie ma znaczenia, że w czasie kiedy wnioskodawca był właścicielem gruntu nie utracił on charakteru rolnego. Dla stwierdzenia czy sprzedaż części gruntu rolnego jest zwolniona z podatku decydujące znaczenie ma fakt, czy w wyniku planowanej w lipcu 2008 r. sprzedaży gruntu straci charakter rolny.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić że wnioskodawca spełni warunki do skorzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o ile nabyty w darowiźnie w 2008 roku grunt rolny wszedł w skład gospodarstwa rolnego i o ile w związku ze sprzedażą w 2008 roku zbywany grunt nie utraci charakteru rolnego.

W przypadku gdy zostaną spełnione powyższe warunki sprzedaż części gruntu rolnego będzie wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym, ponieważ z treści wniosku nie wynika czy w wyniku sprzedaży zbywana część gruntu rolnego nie utraci charakteru rolnego, tut. organ podatkowy nie mógł zgodzić się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że powinien być zwolniony z odprowadzenia podatku.

Do wniosku dołączony został plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu ul. Kośnego 70, 45-372 Opole.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.