IBPB1/415-791/08/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani C., przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 9 października 2008 r.), uzupełnionym w dniu 4 grudnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* możliwości zaliczenia części przychodów uzyskiwanych z najmu lokali do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, a części do tzw. najmu prywatnego - jest nieprawidłowe,

* możliwości opodatkowania dochodów uzyskanych z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie wynajmu tzw. podatkiem liniowym - jest prawidłowe.

W dniu 9 października 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia części przychodów uzyskiwanych z najmu lokali do źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza i ich opodatkowania tzw. podatkiem liniowym a części do tzw. najmu prywatnego.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 18 listopada 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia.

W dniu 4 grudnia 2008 r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest właścicielką lokali mieszkalnych, lokalu usługowego oraz współwłaścicielką (udział we współwłasności wraz z czterema innymi osobami fizycznymi) nieruchomości zabudowanej budynkiem niemieszkalnym. Od kilku lat wynajmowała lokale własne oraz udział w nieruchomości (na podstawie wspólnej umowy z pozostałymi współwłaścicielami) w ramach tzw. najmu prywatnego (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Dochody z najmu opodatkowuje na zasadach ogólnych, wg skali podatkowej.

Jednocześnie prowadziła działalność gospodarczą jako wspólnik spółek osobowych opodatkowaną na zasadach określonych w art. 30c tj. przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 19%. Przedmiotem działalności spółek była i jest głównie działalność handlowa oraz podnajem dzierżawionych nieruchomości na własny rachunek.

Począwszy od 1 sierpnia 2008 r. rozpoczęła prowadzenie indywidualnej jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości, dokonała aktualizacji wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, w którym zgłosiła kolejne miejsca wykonywania działalności gospodarczej - lokale, które przeznaczyła na cele działalności gospodarczej i wprowadziła do ewidencji środków trwałych. Od dnia 1 sierpnia 2008 r. przychody z najmu lokali związanych z działalnością gospodarczą po dokonaniu stosownych aneksów do umów najmu, traktuje jako przychody z działalności gospodarczej zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Udziału we współwłasności nieruchomości nie przeznaczyła na cele działalności gospodarczej i pozostaje on nadal składnikiem majątku prywatnego, nie związanego z działalnością gospodarczą. W związku z powyższym dochody z najmu udziału w tej nieruchomości opodatkowuje nadal wspólnie z pozostałymi współwłaścicielami wg skali podatkowej jako źródło przychodów wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. jako pobieranie pożytków cywilnych z rzeczy.

W uzupełnieniu wniosku wskazano m.in., iż:

* Każdy z wynajmowanych lokali stanowi odrębny przedmiot własności,

* Wszystkie lokale zostały wcześniej wyodrębnione i dla każdego została założona księga wieczysta,

* Od dnia 1 sierpnia 2008 r. w zakres prowadzonej przez wnioskodawczynię jednoosobowej działalności gospodarczej wchodzi wynajem nieruchomości własnych (PKD: 68.20.Z wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi)

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowym jest opodatkowanie dochodów z najmu składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, wprowadzonych do ewidencji środków trwałych jako przychodów z działalności gospodarczej podatkiem liniowym 19% i odrębne opodatkowanie najmu składników majątku prywatnego jako dochodowy z tzw. najmu prywatnego wg skali podatkowej... (pytanie to oznaczono we wniosku nr 1)

Zdaniem wnioskodawczyni prawidłowym jest opodatkowanie dochodów uzyskanych z wynajmu lokali mieszkalnych i lokalu usługowego jako składników majątku własnej firmy podatkiem liniowym z działalności gospodarczej oraz opodatkowanie przychodów z wynajmu nieruchomości nie związanych z działalnością gospodarczą, stanowiących majątek prywatny wg skali podatkowej jako dochody z tzw. najmu prywatnego.

Wynajem lokali może być uznany zarówno za działalność gospodarczą, jak i za tzw. pobieranie pożytków cywilnych z rzeczy, które w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią dwa odrębne źródła przychodów.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jako źródła przychodów wymienia odrębnie pozarolniczą działalność gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 3 wym. Ustawy), przy czym przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (tzn. nabytych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej lub wprowadzonych do działalności gospodarczej przez podatnika) należą do przychodów z tej działalności (art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy) oraz odrębnie najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 6 wym. ustawy). Przepisy te należy czytać literalnie.

Z kolei w art. 5a ust. 6 wym. ustawy o podatku o podatku dochodowym od osób fizycznych wyjaśnione zostało pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej dla potrzeb tej ustawy. I tak za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jak wynika z powyższych przepisów wynajmowanie nieruchomości na własny rachunek jest traktowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych co do zasady jako źródło przychodów wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 6, tj. jako pobieranie pożytków cywilnych z rzeczy.

Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, wynajmowanie lub wydzierżawianie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza. Rozpoczynając prowadzenie działalności gospodarczej wnioskodawczyni nie miała zamiaru przeznaczać na cele działalności gospodarczej i wprowadzać do składników majątku firmy udziału w nieruchomości, który posiada wraz z innymi osobami fizycznymi na współwłasność. W związku z powyższym dokonując aktualizacji wpisu do ewidencji działalności gospodarczej nie zgłosiła tej nieruchomości, jako miejsca wykonywania działalności gospodarczej. Jednocześnie w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest przepisu, który zabrania opodatkować dochody z najmu nieruchomości, będących składnikiem majątku prywatnego wg skali podatkowej, ze źródła przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy w sytuacji prowadzenia działalności gospodarczej, której przedmiotem jest m.in. wynajem nieruchomości, jak ma to miejsce np. przy określeniu przychodów z samodzielnej działalności - art. 13 ustawy jako źródła przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) odrębnym źródłem przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

Z powyższych przepisów wynika, iż najem dla celów podatkowych może być traktowany jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów najmu, ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem.

Zauważyć jednak należy, iż w przypadku gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z pozarolniczą działalnością gospodarczą, lub najem jest przedmiotem tej działalności to wówczas wynajmowanie lub wydzierżawianie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni wynajmowała lokale będące jej własnością oraz udział we współwłasności nieruchomości jako osoba fizyczna, kwalifikując uzyskane z tego tytułu przychody do źródła określonego w ww. art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, tj. do tzw. najmu prywatnego. Następnie rozpoczęła jednoosobową, pozarolniczą działalność gospodarczą, w zakres której wchodzi wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi i w ramach tej działalności rozpoczęła wynajmowanie części lokali, wynajmowanych wcześniej w ramach tzw. najmu prywatnego. Należy zatem uznać, iż wnioskodawczyni sama zdecydowała o zakwalifikowaniu przychodów z tytułu najmu nieruchomości stanowiących jej prywatny majątek do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż w związku z rozpoczęciem prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości własnych, powinna zakwalifikować wszystkie przychody z wynajmu nieruchomości stanowiących jej własność lub współwłasność do źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

W myśl art. 9a ust. 5 ww. ustawy jeżeli podatnik:

Podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d i art. 44 ust. 4, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku (art. 30c ust. 1 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, iż podatnicy osiągający przychody ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza mają możliwość wyboru sposobu opodatkowania dochodów uzyskanych z tego źródła w formie tzw. 19% podatku liniowego. Przy czym wybór tej formy opodatkowania należy stosować do wszystkich przychodów uzyskiwanych z ww. źródła.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni, będąc wspólnikiem spółek osobowych, wybrała sposób opodatkowania dochodów uzyskanych z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w formie tzw. podatku liniowego. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż także dochody uzyskane z prowadzonej indywidualnej, jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości winna opodatkować w formie 19% podatku liniowego.

Mając na względzie treść cyt. wyżej przepisów stanowisko wnioskodawczyni w zakresie zaliczenia uzyskiwanych z najmu przychodów do odrębnych źródeł przychodów należało uznać za nieprawidłowe, natomiast w zakresie możliwości opodatkowania dochodów uzyskiwanych w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej w formie tzw. 19% podatku liniowego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31 - 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.