IBPB1/415-79/07/WRz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 listopada 2007 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB1/415-79/07/WRz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 27 sierpnia 2007 r.) uzupełnionym w dniu 9 października 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaksięgowania do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odszkodowania z tytułu niewykonania przez najemcę umowy najmu lokalu handlowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaksięgowania do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odszkodowania z tytułu niewykonania przez najemcę umowy najmu lokalu handlowego.Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 2 października 2007 r. wnioskodawcę wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 9 października 2007 r. do tut. Biura wpłynęło ww. uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 5 lipca 2007 r. Spółka cywilna, zawarła umowę najmu lokalu handlowego. Przedmiot najmu miał zostać wydany dnia 1 listopada 2007 r. Ponieważ przedstawiciele firm współpracujących ze Spółką nie zaakceptowali tego lokalu, doszło do rozwiązania ww. umowy. Do porozumienia w sprawie umowy najmu doszło dnia 21 sierpnia 2007 r. Wynajmujący z tytułu niewykonania ww. umowy otrzymał od najemcy odszkodowanie, którego wysokość ustalono w drodze porozumienia stron.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wolno Spółce zaksięgować kwotę ww. odszkodowania do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności handlowej.

Zdaniem wnioskodawcy, Spółka ma prawo zaksięgować tę czynność do kosztów działalności handlowej. Jest to koszt prowadzonej działalności.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W przytoczonym wyżej przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie kategorie wydatków mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Wskazuje jedynie, iż aby określony wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przy-chodu:

* musi pozostawać w związku przyczynowo skutkowym z osiąganymi przychodami, bądź też służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* musi być należycie udokumentowany.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy za koszty uzyskania przychodów nie uważa się kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad to-warów albo wykonanych robót i usług.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy nie dotyczy wszystkich kar umownych i odszko-dowań. Nie oznacza to jednak, iż inne nie wymienione w ww. przepisie kary umowne i odszkodowania stanowią koszt uzyskania przychodów. W takim bowiem przypadku ziścić się musi ogólny warunek zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, czyli poniesienie kosztu musi nastąpić w celu uzyskania przychodu bądź też zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (art. 22 ust. 1 ustawy).

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż poniesione przez Spółkę wydatki, tytułem odszkodowania za odstąpienie od zawartej umowy najmu nie zostały poniesione w celu uzyskania przychodu. Pomiędzy odstąpieniem od umowy i zapłatą odszkodowania, a celem w postaci osiągnięcia przychodu nie sposób dopatrzyć się istnienia związku przyczynowego. Związku tego nie wykazał również sam wnioskodawca.

Nie sposób również uznać iż poniesione wydatki miały na celu zachowanie lub zabezpie-czenie źródła przychodu.

Przy czym wskazać należy, iż koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Podsumowując istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Dlatego też nie sposób uznać, iż na gruncie przedmiotowej sprawy ww. wydatek spełnia tę przesłankę, zważywszy przy tym, iż w złożonym wniosku nie wykazano, iż nieuiszczenie odszkodowania pozbawiłoby wnioskodawcę możliwości uzyskiwania przychodów z pozarol-niczej działalności gospodarczej.

W obrocie gospodarczym występują przypadki, w których strona zmuszona jest odstąpić od umowy aby zapobiec stracie mogącej wyniknąć z jej wykonania, co miało miejsce w niniejszej sprawie. Jest to więc kwestia ryzyka związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Tego ryzyka nie można jednak przenosić przy użyciu przepisów podatko-wych na Skarb Państwa.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę we wniosku z dnia 23 sierpnia 2007 r. jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zważywszy na fakt, iż jak wynika z wniosku wnioskodawcą jest Spółka Cywilna, niniejsza interpretacja stosownie do postanowień między innymi art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednich skutków dla wspólników Spółki

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl