IBPB1/415-781/08/ZK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana O., przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 9 lipca 2008 r.), uzupełnionym w dniu 4 września 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej - jest prawidłowe.

W dniu 9 lipca 2008 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej.Wniosek powyższy zawierał braki formalne. Dlatego też, pismem z dnia 25 sierpnia 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 4 września 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako jednoosobowy przedsiębiorca. W zakresie podatku dochodowego dochody z tej działalności gospodarczej opodatkowuje podatkiem dochodowym od osób fizycznych według stawki liniowej 19%. W zakresie podatku od towarów i usług jest podatnikiem czynnym tego podatku i rozlicza ten podatek składając co miesiąc deklarację VAT-7.Umową sprzedaży z dnia 11 kwietnia 2005 r. nabył nieruchomość od Gminy Miasta S. Sprzedaż była opodatkowana podatkiem VAT. VAT naliczony od tej sprzedaży został odliczony w całości. Zakupu nieruchomości dokonał w ramach majątku osobistego z przeznaczeniem na cele prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Po dokonanym zakupie nieruchomość zaklasyfikował jako towar handlowy do zbycia po jego zabudowaniu. Nieruchomość nie została przyjęta jako środek trwały. Po dokonanym zakupie podjął działania faktyczne i prawne zmierzające do zabudowania tej nieruchomości budynkiem lub budynkami z przeznaczeniem docelowo do sprzedaży albo całej nieruchomości, albo w częściach ułamkowych (wraz z naniesieniami jakie zdoła na niej poczynić do dnia sprzedaży), albo jako wyodrębnionych lokali w wybudowanych na tej nieruchomości budynkach z prawami związanymi z udziałem w częściach wspólnych budynku lub budynków i w samej nieruchomości. Do chwili obecnej na przedmiotową nieruchomość poniósł wydatki w wysokości 92.651,00 zł. Od wszystkich zakupów związanych z nieruchomością na bieżąco odliczał na obowiązujących zasadach podatek VAT naliczony z faktur dokumentujących te wydatki. Nieruchomość jest do chwili obecnej zaksięgowana na towarach handlowych i nie jest amortyzowana ani nie jest przyjęta do ewidencji środków trwałych ani tez nakłady na tę nieruchomość nie są klasyfikowane jako inwestycja w toku. Jest to towar handlowy. Zgodnie z aktualnie obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego dla tej nieruchomości jedna działka wchodząca w jej skład jest przeznaczona w tym planie pod zabudowę wielorodzinną, a druga z działek jest przeznaczona pod zabudowę pensjonatową. Aktualnie uzyskał pozwolenie na budowę mieszkaniówki i stara się o wydanie pozwolenia na budowę pensjonatu na drugiej działce wchodzącej w skład tej nieruchomości.Wyżej opisana nieruchomość zostanie wniesiona jako aport do spółki komandytowej, która zostanie utworzona i której wnioskodawca zostanie wspólnikiem.

W uzupełnieniu wniosku wskazano m.in., iż:

- wnioskodawca aktualnie prowadzi działalność gospodarczą zgłoszona w ewidencji działalności gospodarczej, obejmującą:

- spółka komandytowa będzie prowadziła taki sam rodzaj działalności jak aktualnie prowadzony w ramach działalności jednoosobowej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy:

Ad. 1)

Sprzedaż ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej skutkuje powstaniem przychodu z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ww. ustawy.

Ad. 2)

Dla przychodu ze sprzedaży ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej jako przychodu z praw majątkowych będą występowały koszty uzyskania tego przychodu w wysokości wartości wkładów wniesionych do spółki określonych w akcie utworzenia spółki i innych aktach notarialnych zawieranych na okoliczność wprowadzenia do spółki dodatkowych wkładów.Tym samym dochodem do opodatkowania będzie różnica pomiędzy kwotą uzyskaną ze zbycia ogółu praw i obowiązków a wartością wkładów wniesionych do spółki komandytowej w wysokości określonej w aktach notarialnych (art. 22 ww. ustawy).

Ad. 3)

Dochody z praw majątkowych podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych i winny zostać doliczone do innych dochodów podatnika i opodatkowane według skali podatkowej po zakończeniu roku podatkowego w terminie do 30 kwietnia roku następnego po roku, w którym podatnik te dochody osiągnął.Podatnik nie musi w ciągu roku podatkowego składać żadnych deklaracji ani też płacić zaliczek na podatek lub samego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 10 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. - określanego w dalszej części skrótem k.s.h.) ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko wówczas, gdy umowa spółki tak stanowi. Ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko po uzyskaniu pisemnej zgody wszystkich pozostałych wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej (art. 10 § 2 k.s.h.).Powyższe unormowania dopuszczają możliwość przeniesienia udziału rozumianego jako ogół praw i obowiązków wspólnika w spółkach osobowych na pozostałych wspólników lub osoby trzecie, gdy umowa spółki tak stanowi. Jednakże stosownie do treści art. 122 k.s.h. w przypadku zbycia ogółu praw i obowiązków komandytariusza na nabywcę nie przechodzi prawo do prowadzenia praw spółki.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Przy czym, stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c). Z kolei, w myśl przepisu art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Przepisy ustawy podatkowej mimo, iż posługują się terminem "prawa majątkowe", nie definiują tego pojęcia, a zawarty w art. 18 katalog tych praw jest jedynie przykładowy, na co wskazuje użyte przez ustawodawcę sformułowanie "w szczególności".Należy zatem przyjąć, iż do katalogu praw majątkowych objętych zakresem regulacji art. 18 ww. ustawy można zaliczyć także inne prawa nie wymienione w tym przepisie.Do takich praw należy zaliczyć należności wypłacone wspólnikowi z tytułu zbycia udziałów w spółce komandytowej; będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W stosunku do przychodów ze sprzedaży udziałów w spółce komandytowej, rozumianych jako ogół praw i obowiązków z tytułu uczestnictwa w spółce osobowej w tym także komandytowej, ustawodawca nie określił żadnych szczególnych rozwiązań. Oznacza to, że w tym przypadku zastosowanie będą miały ogólne reguły dotyczące ustalania przychodów i kosztów uzyskania przychodów. W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zatem przychód ze sprzedaży udziałów w spółce komandytowej, powstanie w momencie otrzymania lub postawienia do dyspozycji wnioskodawcy pieniędzy lub wartości pieniężnych.

Z kolei zgodnie z ogólną zasadą określoną w art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W świetle tego przepisu należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów ze sprzedaży udziałów w spółce komandytowej będą udokumentowane wydatki poniesione uprzednio przez wnioskodawcę na nabycie tych udziału. Jednocześnie należy zauważyć, że wartość udziałów wnoszonych przez wspólnika do Spółki winna być określona w zawartej umowie Spółki komandytowej.

Reasumując, dochodem ze zbycia udziałów w Spółce komandytowej, rozumianego jako ogół praw i obowiązków wspólnika, będzie różnica pomiędzy przychodem osiągniętym z tej sprzedaży, a kosztami uzyskania przychodów ustalonymi zgodnie z ww. przepisami. Dochód z tego źródła podlega kumulacji z dochodami z innych źródeł, opodatkowanymi na tzw. zasadach ogólnych czyli wg skali określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy, uzyskanymi w ciągu roku podatkowego i należy go wykazać w zeznaniu rocznym, składanym w terminie do dnia 30 kwietnia następnego roku. W tym samym terminie należy wpłacić należny za rok podatkowy podatek, obliczony zgodnie z określoną w art. 27 ust. 1 cytowanej ustawy skalą podatkową.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.