IBPB1/415-732/WRz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 22 września 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środka trwałego zakupionego w 2008 r. - jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środka trwałego zakupionego w 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka Cywilna rozpoczęła działalność gospodarczą od kwietniu 2008 r.. W sierpniu 2008 r. zakupiła środek trwały i oddała go do użytkowania oraz zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów naliczone jednorazowo odpisy amortyzacyjne od tego środka w ramach pomocy de minimis.

Jeden ze wspólników Spółki prowadzi indywidualną działalność gospodarczą od kilku lat i w 2007 r. skorzystał z amortyzacji jednorazowej równowartości 50 tys. euro w ramach pomocy de minimis.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka Cywilna może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w pierwszym roku jej działalności jednorazowo odpisy amortyzacyjne, jeśli jeden ze wspólników prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą i skorzystał już z pomocy de minimis w wysokości 50 tys. euro.

Zdaniem wnioskodawcy środek trwały może być jednorazowo rozliczony do kosztów uzyskania przychodów. Podatnicy, którzy w roku podatkowym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, mogą dokonywać jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wprowadzonych do ewidencji do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 50 tys. Euro. W przypadku jednorazowej amortyzacji istotnym jest, kto nabywa środki trwałe, prowadzi ich ewidencję i dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Ponieważ zarówno przychody jak i koszty podatkowe ewidencjonowane są przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a to w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki niebędącej osobą prawną (tj. cywilnej, jawnej osób fizycznych lub partnerskiej), dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych należy wiązać ze spółką. W związku z powyższym zarówno limit łącznej wartości odpisów amortyzacyjnych 50 tys. Euro jak i limit wartości przychodu w wysokości 800.000 Euro (art. 5a pkt 20 ustawy) odnoszą się do spółki, a nie do poszczególnych wspólników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Natomiast zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 Euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. Przy czym, zgodnie z art. 22k ust. 11 ww. ustawy przepis powyższy nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.

Zatem z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać:

* mali podatnicy lub

* podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej za wyjątkiem sytuacji, gdy zostaną wypełnione przesłanki określone w art. 22k ust. 11 powołanej ustawy.

Określenie "mały podatnik" jest zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ww. ustawy; oznacza podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800.000 Euro; przeliczenia kwot wyrażonych w Euro dokonuje się według średniego kursu Euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Zgodnie z art. 24a ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a - 22o.

Skoro zarówno przychody, jak i koszty podatkowe ewidencjonowane są przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, to w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki nie będącej osobą prawną, dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych należy wiązać ze spółką.

W związku z powyższym zarówno limit łącznej wartości odpisów amortyzacyjnych w wysokości 50 000 euro, określony w art. 22k ust. 7, jak i limit wartości przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) w wysokości 800 000 euro, określony w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnoszą się do spółki.

W świetle przedstawionych wyżej przepisów oraz stanu faktycznego stwierdzić należy, iż Spółka Cywilna jako podmiot rozpoczynający działalność ma prawo do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupionego środka trwałego w 2008 r. do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 50.000 euro.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zważywszy na fakt, iż jak wynika z wniosku wnioskodawcą jest Spółka Cywilna, niniejsza interpretacja stosownie do postanowień między innymi art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednich skutków dla wspólników Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.