IBPB1/415-724/08/ZK - Wydatki związane z poczęstunkiem dla klientów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana K., przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 19 września 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wartości poczęstunku dla klientów organizowanej prezentacji - jest prawidłowe.

W dniu 19 września 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wartości poczęstunku dla klientów organizowanej prezentacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży towarów innej firmy. Organizuje prezentacje trwające kilka godzin, na których reklamuje towar, który później sprzedaje za gotówkę lub na raty. Ze sprzedaży towaru otrzymuje prowizję. Natomiast koszty prezentacji, m.in. wynajem sali na pokaz oraz poczęstunek dla klientów podczas przerw, ponosi w 100% wnioskodawca. Jest to przede wszystkim woda mineralna oraz napoje ciepłe (kawa, herbata), którymi w czasie przerwy w prezentacji częstują się osoby będące na pokazie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca może uznać za koszty uzyskania przychodu wydatki związane z poczęstunkiem dla klientów...

Zdaniem wnioskodawcy, wydatki na napoje i artykuły spożywcze mogą zostać uznane za wydatki na reklamę i tym samym mogą stanowić koszty uzyskania przychodu. Wydatki te nie stanowią wydatków na reprezentację, ponieważ nie mają na celu zaprezentowania firmy w sposób jak najbardziej pozytywny dla klientów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W świetle treści cyt. powyżej przepisu, aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien spełniać łącznie następujące warunki:

Generalnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione, racjonalnie uzasadnione wydatki, poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mogą to być więc koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami. Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu - każdorazowo spoczywa na podatniku.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż jeżeli wydatki na poczęstunek poniesione zostały w celu uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej bądź też zmierzały do zachowania albo zabezpieczenia tego źródła przychodów, to wydatki te w myśl ogólnej zasady określonej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Jednakże warunkiem niezbędnym, umożliwiającym zaliczenie przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest brak wystąpienia przesłanek negatywnych, wynikających z art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów alkoholowych. Przy czym przez reprezentację rozumieć należy okazałość, wystawność mającą na celu ukształtowanie i utrwalenie pozytywnego wizerunku firmy. Jeżeli zatem wydatki na poczęstunek na organizowanych prezentacjach były niezbędne i nie miały znamion okazałości, czy też wystawności, to nie wystąpiły przytoczone powyżej przesłanki, uniemożliwiające ich zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednak warunek ten musi być oceniony indywidualnie przez podatnika, który w swoim własnym interesie winien wykazać brak istnienia ww. przesłanek negatywnych. Ostatnim warunkiem jest należyte udokumentowanie wydatków związanych z organizowanymi prezentacjami. Nie może się ono jednak ograniczać wyłącznie do posiadania faktury bądź też innego dowodu stwierdzającego wysokość poniesionych z ww. tytułu wydatków. Niezbędnym jest bowiem dysponowanie dowodami umożliwiającymi w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej, a ponadto potwierdzającymi racjonalność poniesionych wydatków i brak cech okazałości oraz wystawności.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.