IBPB1/415-678/08/ZK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana K., przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 3 września 2008 r.), uzupełnionym w dniu 3 listopada 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, nie ujętej w ewidencji środków trwałych - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 września 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, nie ujętej w ewidencji środków trwałych.Wniosek powyższy zawierał braki formalne. Dlatego też, pismem z dnia 21 października 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 3 listopada 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 1987 r. wnioskodawca wspólnie z żoną nabył prawo wieczystego użytkowania działki (bez prawa do odliczenia VAT), którą następnie w 1997 r. wykupili na własność (bez prawa do odliczenia VAT). W latach 1988 - 1989 na ww. działce wybudowali systemem gospodarczym budynek (pawilon handlowo-usługowy) również bez prawa do odliczenia VAT. W budynku tym prowadzili, zarówno żona jak i wnioskodawca, swoje samodzielne (odrębne) działalności gospodarcze. Małżonkowie nie wprowadzili do ewidencji środków trwałych ani działki ani budynku, w związku z czym nie dokonywali odpisów amortyzacyjnych. W latach 2000-2001 w budynku prowadzona była przez spółkę cywilną, której wspólnikami byli córka i wnioskodawca, hurtownia nabiału. Nieruchomość nie była również wprowadzona do ewidencji środków trwałych spółki. W trakcie 2000 r., w związku z koniecznością zainstalowania komory chłodniczej w budynku poczyniono nakłady adaptacyjne o wartości 14.040 zł (jako inwestycję w obcym środku trwałym), w stosunku do których spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. W latach 2002-2003 nieruchomość była wynajmowana. Wynajmująca ją spółka dopuściła do dewastacji obiektu, tak, że w chwili obecnej po działaniach adaptacyjnych nie ma śladu. Aktualnie wnioskodawca wraz z żoną planuje sprzedaż całej zabudowanej nieruchomości.W związku z tym, że obiekt budowany był systemem gospodarczym, poza działalnością gospodarczą wnioskodawcy i żony, trudno jest w chwili obecnej ustalić koszt wybudowania budynku, gdyż dokumentacja z tego okresu zaginęła. W polisie ubezpieczeniowej od ognia i innych żywiołów z roku 2000 (która zachowała się do dziś) suma ubezpieczenia budynku wynosi 100.000 zł.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

* w trakcie trwania umowy najmu przychody z tego tytułu ewidencjonowane były jako przychody z prowadzonej przez wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej rozliczanej na zasadach ogólnych (podatkowa księga przychodów i rozchodów),

* po zakończeniu wynajmu w okresie 1 stycznia 2004 r. do 10 października 2004 r. obiekt nie był użytkowany przez nikogo (działalność gospodarcza wnioskodawcy była w tym czasie zawieszona), a od 11 października 2004 r. do 31 października 2007 r. ww. prowadził w niej skup złomu, po 1 listopada 2007 r. nieruchomość na podstawie umowy użyczenia użytkowana jest przez syna w jego działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy sprzedaż opisanej nieruchomości jest przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości nie jest przychodem z działalności gospodarczej na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód z działalności gospodarczej stanowi, zgodnie z przytoczonym przepisem, sprzedaż tych składników majątku, które ujęte były w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W związku z tym, że ani działka ani pawilon handlowo-usługowy nie zostały ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jego ani żony, przychód z ich sprzedaży nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 tej ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Z istoty rozwiązań zawartych w ww. przepisach wynika, iż przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy. Przepis ten bowiem nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy (pozarolniczej działalności gospodarczej), a zawarte w art. 14 ust. 2 pkt 1 wyszczególnienie przychodów zaliczanych do przychodów z tejże działalności nie ma charakteru wyliczenia zamkniętego.

Mając powyższe na względzie, zważywszy, że z treści złożonego wniosku wynika, iż nieruchomość gruntowa wraz z wybudowanym na nim budynkiem (pawilon handlowo-usługowy), których zbycia zamierza dokonać wnioskodawca (i jego małżonka), wykorzystywane były na potrzeby pozarolniczej działalności gospodarczej oraz w ramach działalności wynajmowane, uzyskane z tej sprzedaży przychody należy w całości zaliczyć do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, bez względu na fakt, iż nie były ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stanowisko wnioskodawcy, iż odpłatne zbycie nieruchomości wykorzystywanej do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, nie ujętej w ewidencji środków trwałych, nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.