IBPB1/415-673/08/ZK - Czynsz oraz opłaty eksploatacyjne związane z wynajmem mieszkania jako koszt uzyskania przychodów w działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani B., przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 1 września 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków związanych z wynajmem mieszkania - jest prawidłowe.

W dniu 1 września 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków związanych z wynajmem mieszkania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług kosmetycznych. Miejsce jej stałego zamieszkania i siedziba firmy znajduje się w J., natomiast gabinety kosmetyczne, w których prowadzi działalność gospodarczą są umiejscowione w W.Ze względu na to, iż stale zamieszkuje w J. (gdzie posiada ośrodek interesów życiowych), a działalność prowadzi w W. musi niezwykle często podróżować pomiędzy tymi miejscowościami, które są oddalone od siebie o ok. 350 k.m. Duża częstotliwość podróży wynika z faktu, iż jako właściciel gabinetów kosmetycznych musi nadzorować pracę osób w nich pracujących, a także przeprowadzać rozmowy z kontrahentami (dostawcami towarów) oraz klientami. Niestety ze względów rodzinnych nie może przeprowadzić się na stałe do W.Nadmienia, iż biorąc pod uwagę niezliczoność oraz rozmaitość obowiązków, które musi wypełnić w trakcie wizyt w W. oraz niemałą odległość pomiędzy tymi miejscowościami musi często nocować w W. Po przeprowadzeniu analizy kosztów tak częstych podróży - biorąc pod uwagę koszty przejazdu, a przede wszystkim koszty noclegów, które w W. są bardzo wysokie stwierdziła, iż rozwiązaniem optymalnym w tej sytuacji będzie wynajęcie mieszkania w W. Nadmienia, iż wynajmowane mieszkanie służy jej nie tylko do celów mieszkalnych, ale również do spotkań biznesowych, bowiem nie wszystkie negocjacje z dostawcami towarów (przede wszystkim sprzętu) może przeprowadzać w gabinetach, w których świadczone są usługi kosmetyczne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki takie jak czynsz oraz opłaty eksploatacyjne związane z wynajmem przedmiotowego mieszkania w W. stanowią koszty uzyskania przychodów firmy...

Zdaniem wnioskodawczyni, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz brzmienie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), zgodnie z którym, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1., koszty wynajmu mieszkania stanowią koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Z brzmienia powyższego przepisu wynika, że o uznaniu danego (prawidłowo udokumentowanego) wydatku za koszt podatkowy decyduje zaistnienie łącznie dwóch przesłanek:

Zatem stwierdza, iż w omawianym stanie faktycznym zostały spełnione wszystkie przesłanki (tj. zachowany został związek przyczynowo-skutkowy oraz przedmiotowe wydatki nie zostały wymienione w art. 23 ust. 1 ww. ustawy) niezbędne dla zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z utrzymaniem wynajętego przez nią mieszkania w W., z którego korzysta w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ponadto wynajmując mieszkanie i nie korzystając tym samym z usług hotelowych racjonalizuje koszty prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Należy jednak pamiętać o tym, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczność, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów obciąża podatnika.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż wydatki jakie wnioskodawczyni ponosi na wynajem mieszkania w W. w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w tej miejscowości, stosownie do postanowień art. 22 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. W złożonym wniosku wnioskodawczyni wykazała bowiem związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ww. wydatkami, jakie ponosi a uzyskiwaniem przychodów z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Co niemniej istotne, wydatki powyższe jako niewskazane w art. 23 ww. ustawy, nie zostały przez ustawodawcę wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.Zwraca się jednakże uwagę na konieczność właściwego udokumentowania przedmiotowych wydatków. Zgromadzone dowody nie mogą ograniczać się tylko do faktury wystawionej przez właściciela budynku (lokalu), w którym podatniczka wynajęła mieszanie, czy też innego dokumentu stwierdzającego wyłącznie wysokość poniesionych z tego tytułu wydatków. Niezbędnym jest również posiadanie dowodów, umożliwiających w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskanymi przychodami, a ponadto potwierdzających racjonalność poniesionych wydatków.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.