IBPB1/415-640/08/ZK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 19 sierpnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia towarów do środków trwałych oraz ewentualnej korekty odpisów amortyzacyjnych w związku ze sprzedażą środków trwałych przed upływem roku - jest prawidłowe.

W dniu 19 sierpnia 2008 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia towarów do środków trwałych oraz ewentualnej korekty odpisów amortyzacyjnych w związku ze sprzedażą środków trwałych przed upływem roku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zajmuje się sprzedażą samochodów oraz usługami serwisowania samochodów prowadząc warsztat mechaniczny, blacharsko-lakierniczy, stację kontroli pojazdów.Spółka wychodząc naprzeciw oczekiwaniom klientów zamierza poszerzyć swój park samochodów demonstracyjnych:

* służących do jazd testowych oraz samochodów zastępczych,

* służących klientom serwisu w przypadku długotrwałych napraw.

Spółka przewiduje, iż zakupione samochody będą użytkowane powyżej jednego roku, zamierza wprowadzić je do ewidencji środków trwałych.Spółka posiada obecnie samochody demonstracyjne i zastępcze, których głównym przeznaczeniem jest sprzedaż, są towarem handlowym.W obecnej sytuacji Spółka przewiduje, iż niektóre z tych samochodów będą użytkowane powyżej roku i zamierza przyjąć je do ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy, zaliczenie składnika majątku do środków trwałych uzależnione jest między innymi od zamiaru jego użytkowania powyżej jednego roku. Zamiar ten wyrażany jest w dacie przyjęcia środka trwałego do używania i może powodować zmianę przeznaczenia towaru demonstracyjnego czy zastępczego na środek trwały. Jeżeli samochód będący środkiem trwałym zostanie sprzedany przed upływem roku jego użytkowania, nie zachodzi konieczność korygowania zaliczonych wcześniej do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych. Kosztem uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży ww. samochodu będą wydatki poniesione na jego nabycie, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Stosownie do art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 tej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Środki trwałe stanowią składniki majątku trwałego firmy.Składnik majątku może zostać zaliczony do środków trwałych, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

* stanowi on własność lub współwłasność podatnika,

* został nabyty lub wytworzony we własnym zakresie,

* jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres używania tego składnika na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest dłuższy niż rok (decyzja w tym względzie należy do podatnika),

* składnik ten jest wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo został oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, o której mowa w art. 23b ww. ustawy.

Środkami trwałymi, w świetle cyt. wyżej przepisu, mogą być spełniające powyższe kryteria m.in. samochody będące środkami transportu.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, iż do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, Spółka może wprowadzić samochody będące dotychczas towarami, jeżeli spełniają powyższe warunki, w tym m.in., jeżeli podejmie decyzję, iż będą one używane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej dłużej niż rok.Przy czym zwrócić należy uwagę na treść przepisów art. 22e ww. ustawy.

Zgodnie z ust. 1 tego artykułu, jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 22a ust. 1 i art. 22b ust. 1, o wartości początkowej przekraczającej 3.500 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok - podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:

Natomiast stosownie do ust. 2 ww. artykułu, przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku zaliczenia wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku o wartości początkowej przekraczającej 3.500 zł do kosztów uzyskania przychodów, a następnie zaliczenia tych składników do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych przed upływem roku od dnia ich nabycia lub wytworzenia; w tym przypadku odsetki nalicza się do dnia zaliczenia ich do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.Jeżeli różnica, o której mowa w ust. 1 pkt 2, jest wyższa od kosztów danego miesiąca, nierozliczona nadwyżka kosztów pomniejsza koszty w następnych miesiącach (ust. 3 ww. art. 22e).

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) cyt. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Dochód z odpłatnego zbycia składników majątku należy ustalić w oparciu o art. 24 ust. 2 ww. ustawy, zgodnie z którym dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a:

W świetle ww. przepisów przychodem z działalności gospodarczej jest m.in. przychód ze sprzedaży każdego składnika majątku będącego środkiem trwałym, ujętego w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych bez względu na okres jego faktycznego użytkowania. Powyższe przepisy nie uzależniają bowiem powstania przychodu z powyższego tytułu od okresu użytkowania środka trwałego. Z tego też względu, jeżeli samochód będący środkiem trwałym zostanie sprzedany przed upływem roku jego użytkowania, to nie zachodzi konieczność korygowania zaliczonych wcześniej do kosztów uzyskania przychodów, odpisów amortyzacyjnych, gdyż odpisy te mają wpływ na ustalenie dochodu ze sprzedaży składników majątku będących środkami trwałymi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zważywszy na fakt, iż wnioskodawcą jest Spółka Jawna, niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m.in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tej Spółki, co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla jej wspólników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.