IBPB1/415-594/08/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 31 lipca 2008 r.), uzupełnionym w dniu 22 września 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości wykorzystywanych w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 lipca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości wykorzystywanych w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 11 września 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 22 września 2008 r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 16 sierpnia 1994 r. Spółka Cywilna nabyła aktem notarialnym nieruchomość za kwotę 35.000 zł - zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), gdyż przedmiot umowy stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Za cenę w powyższej kwocie wspólnicy tejże spółki nabyli prawa użytkowania wieczystego gruntu - działek nr 75/2, 75/3, 75/4 i 75/5 o łącznej powierzchni 0,8233 ha, na okres do dnia 5 grudnia 2089 r. wraz z murowanymi, krytymi papą budynkami o łącznej powierzchni użytkowej 1.270 m, budowlami i urządzeniami. Nabyte budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie oraz urządzenia zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i amortyzowane zgodnie z postanowieniami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji i wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 30, poz. 130). W dniu 8 grudnia 1999 r. Starosta wydał decyzję w sprawie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nabytych działek w prawo własności.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż przedmiotem działalności gospodarczej spółki był skup i sprzedaż surowców wtórnych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowych nabytych w dniu 16 sierpnia 1994 r. o łącznej powierzchni 0,8233 ha (położonych na działkach 75/2, 75/3, 75/4, 75/5) przekształconych z prawa użytkowania wieczystego w prawo własności decyzją Starosty z dnia 8 sierpnia 1999 r. stanowi dla każdego z małżonków źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie, w odniesieniu do wszystkich wyżej wymienionych działek (75/2, 75/3, 75/4, 75/5) nie wystąpi przychód z działalności gospodarczej na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a), gdyż grunty te nigdy nie były ujęte w ewidencji środków trwałych, a w świetle wyżej wymienionego przepisu przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku będących środkami trwałymi - ujętymi w ewidencji środków trwałych.

Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych są obowiązani prowadzić podatnicy dokonujący odpisów na zużycie środków trwałych, w efekcie do ewidencji tej zostały ujęte jedynie budynki, budowle i urządzenia nabyte w dniu 16 sierpnia 1994 r.

Ponadto zdaniem wnioskodawcy, w świetle § 7 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych związanych trwale z cudzymi gruntami (w tym przypadku Skarbu Państwa) dokonuje się od pierwszego dnia następującego po miesiącu, w którym środki trwałe zostały przyjęte do używania.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 tej ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W świetle cytowanych powyżej przepisów zauważyć należy, iż już z samej istoty rozwiązań zawartych w ww. przepisach wynika, iż przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy, stanowią przychód z działalności gospodarczej o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.

Na gruncie niniejszej sprawy, przedmiotem planowanego zbycia będą (jak wykazano) nieruchomości gruntowe, na których znajdują się budynki, budowle i urządzenia wykorzystywane w prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, które to budynki, budowle i urządzenia jako środki trwałe zostały ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, natomiast grunt, na którym znajdują się powyższe środki trwałe, w tej ewidencji nie został ujęty.

Jednakże, zauważyć należy, iż przedmiotowe nieruchomości gruntowe wraz z wystawionymi na nich budynkami i budowlami stanowią integralną ich część, dlatego też były one wykorzystywane w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej łącznie. Fakt nie ujęcia przedmiotowych nieruchomości gruntowych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych pozostaje w tej kwestii bez znaczenia, ponieważ przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma bowiem przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania.

Zatem przychody uzyskane z planowanego zbycia przedmiotowej nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej (zarówno gruntów niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych, jak i znajdujących się na nich budynków, budowli i urządzeń do tej ewidencji wprowadzonych) będą stanowić przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zauważyć, iż przepis art. 14 ust. 1 powołanej ustawy nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej ("Przychodem z działalności gospodarczej są również:").

Jak wykazuje analiza przytoczonych powyżej uregulowań prawa podatkowego, rodzajowy katalog przychodów ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza nie jest ograniczony. Wymienione kategorie przychodów mają charakter przykładowy, otwarty.

W myśl powyższego zatem, odpłatne zbycie nieruchomości gruntowych wykorzystywanych w działalności, nie ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowi w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w cytowanym art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podmiotu, który faktycznie przedmiotową nieruchomość wykorzystywał dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Natomiast sprzedaż budynków, budowli i urządzeń stanowiących środki trwałe i ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi z kolei przychód z działalności gospodarczej na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 tej ustawy.

Dochód z tej sprzedaży ustalić należy w oparciu o art. 24 ust. 2 ww. ustawy, zgodnie z którym dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wskazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 dokonanych od tych środków i wartości.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stanowisko wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zważywszy na fakt, iż jak wynika z wniosku wnioskodawcą jest Spółka Cywilna, niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m.in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla Spółki co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.