IBPB1/415-58/11/WRz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 26 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu określenia stawki amortyzacyjnej właściwej do amortyzacji wskazanego we wniosku środka trwałego - jest prawidłowe.

W dniu 28 września 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu określenia stawki amortyzacyjnej właściwej do amortyzacji wskazanego we wniosku środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. W chwili obecnej podlega opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, ale zamierza zmienić formę opodatkowania na zasady ogólne i prowadzić podatkową książkę przychodów i rozchodów. W tym celu chciałby zaliczać do kosztów prowadzonej działalności gospodarczej odpisy amortyzacyjne. W roku 2007 rozpoczął budowę biogazowni rolniczej, którą zamierza w najbliższym czasie uruchomić. Proces polega na:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kogenerator (z elementami) należy sklasyfikować jako generator do wytwarzania energii elektrycznej... (grupa, stawka, ile lat) (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, za podstawową jednostkę ewidencji w KŚT przyjmuje się pojedyńczy element majątku trwałego, spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Wnioskodawca przyjmuje, że zespoły maszyn i urządzeń, agregaty wraz z wyposażeniem, stanowią jeden obiekt inwentarzowy. W skład poszczególnego obiektu inwentarzowego oprócz właściwiej maszyny, urządzenia, aparatu lub zespołu wchodzą fundamenty oraz konstrukcje wsporcze i ochronne. W związku z powyższym, jego zdaniem składniki majątku ujęte w pkt 2 klasyfikuje, jako zespół - rodzaj 323 KŚT, dla którego roczna stawka amortyzacyjna wynosi 14%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż z uwagi na fakt, iż przedmiotem złożonego wniosku jest zdarzenie przyszłe, niniejszą interpretację oparto o przepisy prawa podatkowego, w brzmieniu obowiązującym w 2011 r., tj. obowiązującym w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Stosownie do treści art. 22i ust. 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Zastosowanie właściwej stawki amortyzacyjnej uzależnione jest od zaliczenia środka trwałego do odpowiedniej kategorii środków trwałych w KŚT.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zaliczy kogenerator, szafę sterowniczą, system sterowniczy wraz z budynkiem maszynowni kogeneratora do Grupy 3 rodzaju 323 KŚT.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie ww. składniki majątku zostaną prawidłowo zaliczone do rodzaju 323 KŚT - Silniki spalinowe na paliwo lekkie, to Wnioskodawca może dla tego środka trwałego, zastosować roczną stawkę amortyzacji w wysokości 14%.

Nadmienić należy, iż usystematyzowany zbiór obiektów majątku trwałego służący m.in. do celów ewidencyjnych, ustalania stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych, od dnia 1 stycznia 2011 r. zawiera Klasyfikacja Środków Trwałych, stanowiąca Załącznik do rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacjai Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. Nr 242, poz. 1622), w której grupa 3 rodzaj 323 obejmuje - silniki spalinowe na paliwo lekkie.

Wskazać przy tym należy, iż kwalifikacji środka trwałego do określonej grupy Klasyfikacji Środków Trwałych dokonuje sam podatnik. Do niego również należy decyzja, czy określone składniki majątku stanowią jeden, czy też kilka środków trwałych (np. zespół składników). Kwestii tej nie regulują przepisy prawa podatkowego, a tylko te przepisy, zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej. W przypadku trudności w ustaleniu klasyfikacji KŚT zainteresowany podmiot może zwrócić się o wskazanie symbolu (grupy) środka trwałego do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Powyższe wynika z komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z którym zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane, według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie sposobu określenia wysokości rocznej stawki amortyzacyjnej, z ww. zastrzeżeniem, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zauważyć należy, iż jeżeli wskazane we wniosku składniki majątku spełniały kryteria uznania ich za środek trwały (środki trwałe) w okresie prowadzenia działalności gospodarczej, opodatkowanej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, to winny one były zostać ujęte w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.). Zgodnie z art. 22n ust. 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie zmiany formy opodatkowania podatnicy, zakładając ewidencję, o której mowa w ust. 2, uwzględniają w niej odpisy amortyzacyjne przypadające za okres opodatkowania w formie zryczałtowanego podatku dochodowego lub podatku tonażowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.