IBPB1/415-567/08/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana R., przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 22 lipca 2008 r.), uzupełnionym w dniu 16 września 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości diet z tytułu zagranicznej podróży służbowej - jest prawidłowe.

W dniu 22 lipca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości diet z tytułu zagranicznej podróży służbowej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 5 września 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 16 września 2008 r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki cywilnej, która zajmuje się wykonywaniem usług budowlanych. Miejscem świadczenia usług przez spółkę jest terytorium Polski i Belgii. Spółka działa na podstawie ustawodawstwa polskiego. Jest podatnikiem podatku VAT, a wspólnicy płacą zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 5,5% od przychodu wynikającego z wielkości udziału. W związku z przekroczeniem przez Spółkę limitu przychodów 150.000 euro, jakie prawdopodobnie nastąpi pod koniec 2008 r., wspólnicy tejże Spółki, będą zmuszeni przejść na ogólne zasady opodatkowania i płacić podatek dochodowy w sposób progresywny.

W tym okresie chcieliby zaliczać do kosztów uzyskania przychodów Spółki diety zagraniczne.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż świadczenie usług budowlanych przez spółkę cywilną, której wnioskodawcza jest wspólnikiem nie następuje poprzez położony tam zakład. Spółka działa na podstawie tylko i wyłącznie ustawodawstwa polskiego.

Usługi budowlane, których wykonywanie jest przedmiotem działalności spółki, wnioskodawca świadczy (jako wspólnik tej spółki), na rzecz innych kontrahentów, a nie na rzecz spółki w ramach prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z wyjazdami służbowymi do Belgii, podczas których wykonuję na rzecz Spółki usługi budowlane, diety w wysokości określonej w rozporządzeniu w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, będą kosztem uzyskania przychodu dla Spółki, której jestem wspólnikiem.

Zdaniem wnioskodawcy, diety w wysokości określonej w ww. rozporządzeniu będą kosztem uzyskania przychodu dla Spółki, której jest współwłaścicielem. Pokryją one w sposób zryczałtowany jego wydatki związanej z utrzymaniem w trakcie podróży służbowej, podczas której będzie wykonywał zadania Spółki poza granicami kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zgodnie z zasadą ogólną wynikającą z ww. przepisu, wydatki dotyczące zagranicznych wyjazdów służbowych przedsiębiorcy mogą obciążać koszty uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej, jeżeli ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiąganie przychodu, bądź też zmierza do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów i wydatki te nie są wyszczególnione jako wydatki niestanowiące takich kosztów (art. 23 ust. 1 ww. ustawy). Jednocześnie art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Zatem, jeżeli podróże zagraniczne, jakie wnioskodawca odbywa są podróżami służbowymi związanymi z prowadzoną przez niego w formie spółki cywilnej pozarolniczą działalnością gospodarczą, to w ciężar kosztów uzyskania przychodów tejże działalności może zaliczyć diety związane z tymi podróżami, jednakże wyłącznie w części nie przekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, tj. w odniesieniu do zagranicznej podróży służbowej - przepisach rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.). Należy przy tym podkreślić, że pojęcie "podróż służbowa" unormowane jest w przepisach prawa pracy - art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii, czy podróż jaką podatnik zamierza odbyć jest "podróżą służbową" nie leży w kompetencji organów podatkowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.