IBPB1/415-559/08/AP - Sprzedaż budynku mieszkalno-usługowego stanowiącego środek trwały w działalności.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 października 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB1/415-559/08/AP Sprzedaż budynku mieszkalno-usługowego stanowiącego środek trwały w działalności.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana W., przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 17 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży budynku mieszkalno-usługowego stanowiącego środek trwały w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów jego niezamortyzowanej wartości początkowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży budynku mieszkalno-usługowego stanowiącego środek trwały w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów jego niezamortyzowanej wartości początkowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od 1994 roku wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie najmu lokali mieszkalnych i użytkowych. Powyższe lokale znajdują się w budynku stanowiącym jego własność od 1989 roku. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wynajmuje 73,2% powierzchni jako lokale użytkowe (osobom prowadzącym działalność) i 26,8% jako lokale mieszkalne. Do dnia 31 grudnia 2007 r. amortyzacja powyższego budynku liczona była metodą uproszczoną w oparciu o powierzchnię wynajmowanych lokali, a do 1 stycznia 2008 r. liczona jest od wartości budynku wynikającej z operatu szacunkowego opracowanego w styczniu 2008 r. wg stawki procentowej zgodnie z ustawą o podatku dochodowym. Do dnia 30 czerwca 2008 r. wartość naliczonej amortyzacji od wartości budynku wyniosła 51.400 zł, do zamortyzowania pozostało 4.371.000 zł. W roku bieżącym zamierza sprzedać przedmiotowy budynek.

Wnioskodawca ma jednak wątpliwość, czy przychód ze sprzedaży ww. budynku powinien powiększyć przychody z działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowy budynek jest użytkowany przez niego do 1989 r., natomiast w prowadzonej działalności gospodarczej od 1994 r. a więc ponad pięć lat.

Budynek ten nie został zakupiony w celu prowadzenia działalności, został on do tej działalności wprowadzony i do dnia dzisiejszego nie został z niej wycofany.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy od przychodu ze sprzedaży ww. budynku należy zapłacić 19% podatek dochodowy?

2.

Jeżeli tak, to czy wartość nienaliczonej amortyzacji od wartości tego budynku będzie stanowić koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem wnioskodawcy, przychód uzyskany ze sprzedaży tego budynku nie będzie podlegał opodatkowaniu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 14 ust. 2c ww. ustawy.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, iż zgodnie z pkt 2 objaśnień wstępnych Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) - budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Skoro ze złożonego wniosku wynika, iż 73,2% powierzchni użytkowej przedmiotowego budynku stanowią lokale użytkowe, a 26,8% lokale mieszkalne, to w świetle ww. przepisów powyższy budynek w całości jest budynkiem niemieszkalnym.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 tej ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

a.

środkami trwałymi,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa, ustalona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 1500 zł,

c.

wartościami niematerialnymi i prawnymi - ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W świetle cytowanych powyżej przepisów zauważyć należy, iż już z samej istoty rozwiązań zawartych w ww. przepisach wynika, iż przychód z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) stanowią przychód z działalności gospodarczej o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.

Na gruncie niniejszej sprawy, przedmiotem planowanego zbycia będzie (jak wykazano) budynek niemieszkalny wykorzystywany w prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, który jako środek trwały winien być ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Sprzedaż powyższa spełniać zatem będzie warunki pozwalające uznać, uzyskane w jej wyniku przychody, za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Dochód z tej sprzedaży ustalić należy w oparciu o art. 24 ust. 2 ww. ustawy, zgodne z którym dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 dokonanych od tych środków i wartości.

Natomiast odnosząc się do kwestii niezamortyzowanej wartości powyższego środka trwałego zauważyć należy, iż zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Jak wynika z ww. artykułu niezamortyzowana wartość środka trwałego stanowi koszt uzyskania przychodu przy określeniu dochodu z odpłatnego zbycia składnika majątku.

Mając na uwadze ww. przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż przychód z planowanej sprzedaży przedmiotowego budynku będzie przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej, a jego niezamortyzowana wartość początkowa będzie stanowić koszt uzyskania tego przychodu zgodnie z art. 24 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, mając na względzie, iż w opisie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wskazano, iż do dnia 31 grudnia 2007 r. przedmiotowy budynek amortyzowany był metodą uproszczoną, zauważyć należy, iż zgodnie z art. 22g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy mogą ustalić wartości początkową budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych: wynajmowanych, wydzierżawianych albo używanych przez właściciela na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, przyjmując w każdym roku podatkowym wartość stanowiącą iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej, wydzierżawianej lub używanej przez właściciela powierzchni użytkowej tego budynku lub lokalu i kwoty 988 zł; przy czym za powierzchnię użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości.

Wskazać należy również, iż stosownie do art. 22h ust. 2 ww. ustawy podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stanowisko wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl