IBPB1/415-554/08/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana Ł. przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 16 lipca 2008 r.), uzupełnionym w dniu 18 września 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dotacji na dofinansowanie dopłat do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji otrzymanej z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 lipca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dotacji na dofinansowanie dopłat do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji otrzymanej z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 4 września 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia.

W dniu 18 września 2008 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi stację demontażu pojazdów. Posiada odpowiednie zezwolenie.

W marcu 2008 r. wystąpił do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska z wnioskiem o udzielenie dopłaty do stacji demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji za 2007 r. W dniu 30 czerwca 2008 r. otrzymał dotację w kwocie 196.800,00 zł.

Dofinansowanie, o którym mowa ma charakter pomocy de minimis i jest udzielana zgodnie z warunkami określonymi w Rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE (Dz. Urz. UE L 379 z dnia 28 grudnia 2006 r. str. 5).

Wnioskodawca jest mikroprzedsiębiorcą, podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Z podatku dochodowego rozlicza się miesięcznie, na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, wg skali podatkowej.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

* otrzymana dotacja nie precyzuje celu jej wydatkowania,

* jest przeznaczona na dofinansowanie działalności Stacji Demontażu ponieważ działalność ta jest małoopłacalna - wnioskodawca ponosi duże koszty związane z utrzymaniem tej działalności,

* wnioskodawca nie rozlicza się z otrzymanych pieniędzy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymana dotacja stanowi przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy, do otrzymanej dotacji nie powinien płacić podatku ponieważ jest to dotacja państwa na podstawie Rozporządzenia Unii Europejskiej i jest to pomoc de minimis.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 47c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane od agencji rządowych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa. Pojęcie agencji rządowych nie jest wyjaśnione w przepisach prawa. To czym jest agencja rządowa (jej formę prawną; zasady jej funkcjonowania), określa w każdym przypadku konkretna ustawa bądź inny akt prawny pochodzący od organu założycielskiego. Są to więc utworzone na podstawie konkretnych przepisów jednostki organizacyjne wyłączone z tradycyjnych struktur ministerialnych, chociaż na ogół poddane nadzorowi ministrów, tworzone jako szczególnego rodzaju rządowe przedstawicielstwa, w celu spełnienia wyznaczonych przez rząd zadań.

Zgodnie z art. 400 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 129, poz. 902 z późn. zm.) Narodowy Fundusz i Wojewódzkie Fundusze mają osobowość prawną i w rozumieniu ustawy o finansach publicznych są odpowiednio państwowym funduszem celowym oraz wojewódzkimi funduszami celowymi. Stosownie natomiast do treści art. 29 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2005 r. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.) funduszem celowym jest fundusz powołany ustawowo, którego przychody pochodzą ze środków publicznych, a wydatki są przeznaczone na realizację wyodrębnionych zadań, przy czym ustawa budżetowa może określać inne, niż ustawa tworząca fundusz, przeznaczenie środków funduszu celowego, o ile nie otrzymuje on dotacji z budżetu państwa. W związku z powyższym Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej działający na zasadach określonych ustawą - Prawo ochrony środowiska nie jest agencją rządową a funduszem celowym.

Z tej też przyczyny dofinansowanie z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, jako uzyskane z funduszu celowego a nie od agencji rządowej, nie może korzystać ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 47c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Otrzymane przez wnioskodawcę środki nie korzystają również, z innych zwolnień przewidzianych przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W szczególności zauważyć należy, iż dopłaty do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji udzielane w formie dotacji celowych finansowanych z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (art. 107 pkt 2 ustawy o finansach publicznych). Zatem nie stanowią dotacji otrzymywanych z budżetu państwa, a jedynie takie pochodzenie dotacji warunkuje zwolnienie przedmiotowe z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z tym przepisem wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Mając powyższe na względzie otrzymana przez wnioskodawcę dopłata do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji podlega opodatkowaniu stosownie do treści cyt. powyżej art. 14 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle przedstawionych przepisów stanowisko wnioskodawcy w sprawie dotyczącej zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych dofinansowania dopłat do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji uzyskanej z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki wodnej jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.