IBPB1/415-538/08/RM - Możliwość opodatkowania 19% stawką liniową dochodów uzyskanych przez wspólników spółki jawnej ze świadczenia przez spółkę jawną usług zarządzania spółką z o.o.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana K. przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 9 lipca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania 19 % stawką tzw. podatku liniowego dochodów uzyskanych przez wspólników Spółki jawnej ze świadczenia przez Spółkę jawną usług zarządzania spółką z o.o. - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 lipca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania 19 % stawką tzw. podatku liniowego dochodów uzyskanych przez wspólników Spółki jawnej ze świadczenia przez Spółkę jawną usług zarządzania spółką z o.o.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki jawnej. Spółka ta zajmuje się m.in. działalnością budowlaną, deweloperską jak też działalnością z zakresu doradztwa gospodarczego, pośrednictwa oraz konsultingu. Jedną z umów Spółka jawna zawarła ze Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której członkiem zarządu jest jeden ze wspólników Spółki jawnej. Umowa została zawarta w trybie art. 7 § 1 Kodeksu spółek handlowych, albowiem na jej podstawie Spółka jawna stała się wobec Spółki z o.o. (zgodnie z art. 4 § 1 pkt 4 lit. f) Kodeksu spółek handlowych) spółką dominującą. Spółka jawna (jako "Spółka Zarządzająca") wywiera bowiem dominujący wpływ na działalność Spółki z o.o. (jako "Spółki Powierzającej"). Obowiązkiem Spółki jawnej na mocy omawianej umowy jest:

Spółka Powierzająca - w ramach przepisów prawa i postanowień Umowy Spółki Powierzającej zobowiązała się współdziałać ze Spółką jawną jako spółką Zarządzającą umożliwiając jej należyte wykonywanie zawartej umowy. Spółka Zarządzająca zobowiązała się w wykonywaniu swoich obowiązków wynikających z przepisów prawa lub postanowień umowy, współdziałać z organami Spółki Powierzającej - zgodnie z postanowieniami Umowy Spółki Powierzającej oraz uchwałami jej organów, zmierzając do zachowania harmonijnej współpracy i ochrony interesów Spółki Powierzającej. Powierzenie pieczy nad przedsiębiorstwem Spółki Powierzającej strony umowy rozumieją jako powierzenie pieczy nad przedsiębiorstwem Spółki Powierzającej jako zespołem materialnych i niematerialnych składników, przeznaczonych do realizacji zadań gospodarczych określonych w umowie Spółki Powierzającej, ujętych w bilansie i ewidencji księgowej Spółki na dzień wejścia w życie umowy. Zgodnie z umową Spółka Zarządzająca przy wykonywaniu swoich obowiązków powinna dołożyć staranności wynikającej z zawodowego charakteru swojej działalności, zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych, Kodeksu cywilnego, umowy Spółki Powierzającej oraz innymi przepisami, a także z dobrymi obyczajami.

Do obowiązków Spółki Zarządzającej należy planowanie ekonomiczno-finansowe, sprawowanie pieczy nad jej majątkiem oraz kontrola i nadzór nad działalnością Spółki Powierzającej. W szczególności składają się na to obowiązki z zakresu:

Na żądanie Wspólników Spółki Powierzającej, Spółka Zarządzająca winna przedłożyć wszelkie raporty i sprawozdania z wykonywania niniejszej umowy. Ponadto zgodnie z umową:

Spółka Zarządzająca odpowiada przed Spółką Powierzającą za jej wyniki finansowe. Działalność Spółki Zarządzającej oceniana jest na podstawie następujących wyników ekonomicznych:

Spółka Zarządzająca zobowiązana jest do przedstawiania Zgromadzeniu Wspólników oraz Zarządowi Spółki Powierzającej co pół roku sprawozdań z postępu w wypełnianiu postanowień niniejszej umowy oraz działalności Spółki Powierzającej, a także do przedstawiania wniosków wymagających podjęcia stosownych uchwał. Ponadto jest do tego zobowiązana na każde wezwanie Zgromadzenia Wspólników Spółki Powierzającej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychody wspólników dwuosobowej spółki jawnej, która zawarła umowę o zarządzanie spółką z o.o., w której jeden ze wspólników spółki jawnej jest członkiem zarządu - mogą być po stronie wspólników spółki jawnej opodatkowane według metody z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. 19 % liniową stawką.

Zdaniem wnioskodawcy, przychody obu wspólników opisanej w stanie faktycznym Spółki jawnej zarządzającej Spółką z o.o., w której jeden ze wspólników Spółki jawnej jest członkiem zarządu, winny być traktowane jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej i mogą być opodatkowane stawką liniową. Przede wszystkim nie sposób uznać tego typu sytuacji za działalność wykonywaną osobiście. Działanie w spółce osobowej wyłączą taką kwalifikację źródła przychodów. Nadto warto zwrócić uwagę i na ten fakt, iż przychodem nie jest kontrakt menedżerski, ale określony udział w zysku spółki. Ponadto, nie sposób wyobrazić sobie sytuacji, w której należałoby dzielić zyski spółki jawnej (i kwalifikować je) według kryteriów - czy dany wspólnik jest członkiem zarządu zarządzanej przez Spółką jawną Spółki z o.o. czy nie. Nadto nie sposób też zgodzić się na ujęcie dla obu wspólników tego typu zysku jako działalności wykonywanej osobiście, gdyż tylko jeden z nich jest członkiem zarządu, przede wszystkim z uwagi na fakt, iż umowa o zarządzanie wykonywana jest wspólnie przez obu wspólników spółki jawnej. Warto zwrócić uwagę również i na ten aspekt sprawy, że zarządzanie Spółką z o.o. jest tylko jednym z rodzajów działalności prowadzonej przez Spółkę jawną. Poza tym - przepisy Kodeksu spółek handlowych wyraźnie przewidują możliwość zawierania umów holdingowych, w których zarząd korporacyjny nad jedną spółką sprawuje inna spółka.

W powyższym zakresie funkcjonuje również bogate orzecznictwo organów podatkowych: Wyróżnienie źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli działalności wykonywanej osobiście, zostało przez ustawodawcę oparte na kryterium samodzielnego wykonywania określonych czynności przez podatnika. Jak stwierdził Naczelnik Urzędu Skarbowego w Białymstoku (postanowienie z dnia 26 czerwca 2007 r., nr RO-XV/p.d.o.f.-209/210/JB/07): "Istotną cechą działalności wykonywanej osobiście jest wykonywanie czynności przez podatnika samodzielnie, bez zatrudniania osób trzecich, przy czym czynności te muszą mieć charakter działalności, co oznacza, że do tego źródła zalicza się przychody z takich działań podejmowanych osobiście przez podatnika, które są wykonywane bezpośrednio na rzecz innego podmiotu i nie w połączeniu z prowadzeniem przedsiębiorstwa". Jeżeli zatem umowę o zarządzanie przedsiębiorstwem lub inną umowę o podobnym charakterze zawiera menedżer i sam osobiście wykonuje czynności w zakresie kierowania przedsiębiorstwem, to osiągane przychody kwalifikują się do przychodów z działalności wykonywanej osobiście. Możliwe jest jednak podjęcie się wspólnie przez kilka osób świadczenia usług menedżerskich, które w tym celu zawiążą np. spółkę jawną. W takim przypadku wykonywane przez nich czynności tracą charakter osobisty, a przedsiębiorcą i jednocześnie stroną w stosunkach gospodarczych staje się spółka. Wspólnicy wykonują czynności w imieniu i na rachunek spółki, zatem również przychody osiągane z tytułu wykonywania przez nich usług z zakresu zarządzania na rzecz innych podmiotów gospodarczych są przychodami spółki. Przystępując do spółki jawnej, wspólnik będący osobą fizyczną nie przestaje jednak być podatnikiem podatku dochodowego. Zmienia się tylko charakter osiąganych przez niego przychodów. Podatnikowi nie przysługuje wynagrodzenie za osobiście wykonane czynności, lecz ma on prawo do udziału w zyskach wypracowanych przez spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Stosownie zaś do treści art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną. Zakłada się przy tym, że prawa do udziału w zysku są równe, o ile brak jest przeciwnego dowodu. W takim przypadku, jak uznał Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań-Winogrady (postanowienie z dnia 8 stycznia 2007 r., nr DG/415-87/06):" (...) przychody uzyskane z tytułu udziału w spółce jawnej będą przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej, ponieważ nie będą wykonywane osobiście przez Wnioskodawcę, lecz przez wspólników spółki jawnej". Natomiast kwalifikowanie przychodu podatnika do przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej pozwala uznać, że podatnik ma prawo do opodatkowania tego przychodu podatkiem liniowym, o ile spełni wymogi określone w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podobnie rozstrzygnął Naczelnik Urzędu Skarbowego w Białymstoku w cytowanym wcześniej postanowieniu z dnia 26 czerwca 2007 r., w którym stwierdził, że:" (...) uzyskane przez Pana jako wspólnika spółki jawnej przychody nie będą przychodami z działalności wykonywanej przez Pana osobiście, lecz przychodami z działalności gospodarczej i to niezależnie od tego czy posiada Pan udziały w spółce zarządzanej, czy też nie. Przychód z udziału w spółce niebędącej osobą prawną w świetle art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych winien Pan określić proporcjonalnie do prawa w udziale w zysku. W związku z tym, iż nie wiązał Pana ze spółką z o.o. i nie wiąże stosunek pracy, to nie ma też przeszkód, aby do spełnieniu wyżej opisanych warunków (w tym wynikającego z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym) dochód uzyskany z tego tytułu opodatkował Pan wg liniowej 19 % stawki podatku dochodowego."

W konsekwencji wnioskodawca jako wspólnik Spółki jawnej może opodatkować uzyskany dochód z tytuł uczestnictwa w spółce jawnej podatkiem liniowym według stawki 19 % - która zgodnie z art. 30c ww. ustawy przewidzianej dla dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 cyt. ustawy. Nie ma konieczności wydzielania z przychodów spółki tej części przychodu, który został osiągnięty w ramach opisanej umowy o zarządzanie ani tym bardziej zróżnicowania opodatkowania części zysków przypadającej na poszczególnych wspólników w zależności od tego, czy dany wspólników jest, czy nie jest członkiem zarządu zarządzanej spółki z o.o.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłami przychodów jest działalność wykonywana osobiście oraz pozarolnicza działalność gospodarcza. Stosownie do treści przepisu art. 9a ust. 1 wyżej powołanej ustawy, dochody osiągnięte przez podatników z pozarolniczej działalności gospodarczej, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu (art. 9a ust. 2 ww. ustawy). Z powyższych przepisów wynika, iż możliwość opodatkowania dochodów 19 % podatkiem liniowym dotyczy tylko i wyłącznie dochodów uzyskanych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Istotnym jest zatem ustalenie z jakiego źródła przychodu podatnik uzyskuje przychód. Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

Wyłączenie to obejmuje więc m.in. przychody uzyskane z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy. Poszczególne kategorie tych przychodów wymieniono w art. 13 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z przepisem art. 13 pkt 9 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów o których mowa w pkt 7. Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze - przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy, pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 tejże ustawy. Tym samym przychody uzyskane z tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Bez znaczenia pozostaje forma prawna w jakiej podatnik prowadzi działalność gospodarczą. W konsekwencji, również wówczas, gdy przychody z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze osiągane są w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną w formie spółki cywilnej, jawnej czy komandytowej, ich źródłem dla wspólnika jest działalność wykonywana osobiście.

Przy klasyfikowaniu przychodów z tytułu kontraktów menedżerskich do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, bez znaczenia pozostaje także okoliczność, czy przedmiotowe usługi świadczone są samodzielnie czy przy udziale osób trzecich np. sekretarki, zleceniobiorców, asystentów czy też wspólnika spółki osobowej. Jednocześnie, z uwagi na fakt, iż w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie kontraktu menedżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką czy instytucją. Natomiast wyjątek, o którym mowa w powołanym przepisie oznacza, że przychody podatnika, który na podstawie kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze powołany został np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej są przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 ww. ustawy. Powołanie bowiem podatnika np. do składu zarządu, bez względu na sposób jego powołania, stanowi okoliczność, która powoduje tylko zmianę kwalifikacji przychodu, jednakże w ramach działalności wykonywanej osobiście. Ustawodawca, w treści cyt. przepisu art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprost wyraził pogląd, iż przychody z tytułu umów o charakterze opisanym w tym przepisie, bez względu na formę organizacyjną, w jakiej są wykonywane, stanowią przychód z działalności wykonywanej osobiście. Zgodnie z literalnym brzmieniem cytowanego przepisu, przychody z tego rodzaju umów, nawet gdy usługi świadczone są przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w tym zakresie, zawsze stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście. Identycznie należy kwalifikować usługi świadczone przez podatnika, który jest wspólnikiem spółki jawnej.

Taka kwalifikacja przychodów z tytułu umów, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika przede wszystkim z osobistego charakteru usług zarządzania przedsiębiorstwem. Menedżer to osoba zarządzająca przedsiębiorstwem lub jego częścią na podstawie czasowego kontraktu. Czynności zarządcze dotyczą określonej osoby, tym samym mogą być dokonywane bezpośrednio przez tę osobę. Nie jest możliwe wykonywanie tego rodzaju czynności przez podmiot inny niż osoba fizyczna, np. przez spółkę jawną. Reasumując, z uwagi na bezspornie osobisty charakter kontraktu menedżerskiego lub umów o podobnym charakterze, ustawodawca zawarł w treści art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulację szczególną, stanowiącą, iż przychody z tego tytułu są przychodami z osobiście wykonywanej działalności, nawet gdy umowy te zawierane są przez autonomiczne podmioty gospodarcze, tj. osobę fizyczną prowadzącą działalność, spółkę cywilną, czy spółkę jawną. Z tych powodów usługi zarządzania czy kontrakt menedżerski, nawet wówczas, kiedy zawierany jest z osobami fizycznymi występującymi jako autonomiczne podmioty gospodarcze, czyli przedsiębiorcami prowadzącymi zarejestrowaną działalność gospodarczą na własny rachunek w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej, również w przypadku wykonywania czynności zarządczych przy merytorycznej pomocy osób trzecich, nie traci osobistego charakteru. Prawnopodatkowej kwalifikacji przychodów z tytułu umów o zarządzanie, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze nie zmienia również okoliczność, że podatnik tego rodzaju przychody osiąga z tytułu udziału w osobowej spółce cywilnej, jawnej czy komandytowej. Przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wyłączenia w tym zakresie, zatem również w takim przypadku, przedmiotowe przychody zalicza do przychodów z działalności wykonywanej osobiście. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest regulacją szczególną. Wyłącza zatem, w zakresie swej dyspozycji możliwość zastosowania przepisu ogólnego, jakim jest art. 8 ust. 1 ww. ustawy, dotyczący m.in. przychodów z tytułu udziału w spółce nie będącej osobą prawną.

Przychody uzyskane z tytułu wykonywania usług zarządzania przez osobę będącą wspólnikiem spółki osobowej są więc przychodami tej osoby ze źródła o którym mowa w art. 13 pkt 9 ww. ustawy, nie zaś z tytułu udziału w spółce nie będącej osobą prawną. Wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego rodzaju umów winno więc być wypłacone osobie, która świadczy usługi, a nie spółce, w której ta osoba jest wspólnikiem, skoro, jak już uprzednio wykazano, usług tych spółka świadczyć nie może. Konsekwencją powyższych ustaleń jest brak możliwości zaliczenia usług zarządzania wykonywanych przez podatnika w ramach spółki jawnej do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, a co za tym idzie, brak jest możliwości opodatkowania dochodu ze świadczenia tego rodzaju usług stawką 19 %, w sposób przewidziany w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nadmienić należy, iż Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 19 lipca 2007 r. sygn. akt K 11/06 stwierdził m.in., iż.: "(...) za przychody z działalności wykonywanej osobiście ustawodawca uznał przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze (dalej zbiorczo: umowy menedżerskie), w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, wyłączając jednak przychody członków zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (niezależnie od sposobu ich powoływania). (...) Ustawodawca przyjął założenie, w myśl którego - dla celów podatkowych - przychody z umów menedżerskich są przychodami z działalności wykonywanej osobiście. (...) ustawodawca nie ograniczył podatnikom możliwości zawierania umów menedżerskich, postanowił zaś tylko, że bez względu na to, czy zostaną one zawarte w ramach działalności gospodarczej, czy też poza nią, przychody z tytułu ich wykonywania będą zaliczane do przychodów z działalności wykonywanej osobiście i opodatkowane według jednakowych zasad. (...) ustawodawca jednoznacznie wyłączył możliwość kwalifikowania przychodów z umów menedżerskich, nawet tych zawieranych w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej, jako przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej." Pamiętać przy tym należy, iż zgodnie z art. 190 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego mają moc powszechnie obowiązującą i są ostateczne. Oznacza to, że nie istnieje żadna droga odwołania się od orzeczenia, a orzeczenie jest wiążące, czyli rodzi obowiązek wykonywania dla wszystkich adresatów (wywiera skutki erga omnes).

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych we wniosku postanowień w sprawie interpretacji prawa podatkowego tut. organ informuje, iż zostały wydane w indywidualnych sprawach wnioskodawców i nie wiążą tut. organu podatkowego. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.