IBPB1/415-509/08/AB - Odsetki od kredytu inwestycyjnego na zakup udziałów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana J. przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 24 lipca 2008 r.), uzupełnionym w dniu 15 września 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości diet z tytułu podróży służbowych pracowników - jest prawidłowe.

W dniu 24 lipca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości diet z tytułu podróży służbowych pracowników.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych w związku z czym pismem z dnia 5 września 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia.

W dniu 15 września 2008 r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest właścicielem firmy budowlanej, prowadzącej prace budowlane na terenie całego kraju. Wszyscy pracownicy mają podpisane umowy o pracę w Krakowie, i jako miejsce pracy w umowach widnieje powiat krakowski, zgodnie z zaleceniami przeprowadzonej w firmie, w dniu 21 maja 2008 r. kontroli PIP. Pracownicy wykonują jednak okresowo prace na terenie całego kraju. Oddelegowanie pracowników na dany okres czasu zależy od jego obowiązków przy danej budowie. Na stanowiskach takich jak: kierownik budowy, operator maszyn budowlanych, pracownik ogólnobudowlany oddelegowanie trwa od kilku dni do kilku miesięcy do zakończenia kontraktu na wykonanie robót budowlanych w danej miejscowości. Na innych stanowiskach może trwać jedynie kilka dni. Pracownikom w czasie ich oddelegowania czasowego na daną budowę, nie zmienia się miejsca wykonywania pracy określonego w umowie o pracę. W umowie pozostaje powiat krakowski. Wszystkim pracownikom firma gwarantuje zakwaterowanie w hotelu oraz jeden posiłek regeneracyjny. Dowóz pracowników na budowę następuje samochodem służbowym. Pracownicy pracują od poniedziałku do piątku.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wypłata wszystkim pracownikom diet w pełnej wysokości, w tym pracownikom będącym na budowie w innej miejscowości niż powiat krakowski, jedynie kilka dni jak i tym dojeżdżającym kilka tygodni, jest dla pracodawcy kosztem uzyskania przychodu?

Zdaniem wnioskodawcy, firma ma prawo i obowiązek wypłacać diety wszystkim pracownikom wykonującym pracę poza powiatem krakowskim. Dlatego też zgodnie z art. 22 i 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wypłacane pracownikom diety w wysokości zgodnej z określonymi w odrębnych przepisach, są kosztem uzyskania przychodu firmy wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem, przedsiębiorca ponosząc wydatki związane z wyjazdem służbowym pracowników może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszystkie faktycznie poniesione wydatki, jeżeli ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiągnięcie przychodu, o ile nie są one wyszczególnione jako nie stanowiące takich kosztów.

W katalogu przepisu art. 23 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarto zakazu, ani jakiegokolwiek ograniczenia, co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez pracodawcę na diety lub inne świadczenia, w związku z odbywaniem podróży służbowych pracowników. Jednakże zarówno w przypadku podróży na obszarze kraju jak i poza jego granicami musi zostać spełniony podstawowy warunek, a mianowicie pracownik musi odbyć podróż służbową w rozumieniu art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), tj. wykonywać na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy.

Zauważyć jednocześnie należy, iż w zakresie objętym przedmiotem niniejszej interpretacji nie znajduje zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Przepis ten bowiem odnosi się wyłącznie do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości diet za czas podróży służbowej osób prowadzących działalność gospodarczą (i osób z nimi współpracujących). Nie dotyczy zatem możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów diet wypłacanych pracownikom.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.