IBPB1/415-448/08/ESZ - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zakupem produktów spożywczych wykorzystywanych do prezentacji robota kuchennego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani S. przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 30 maja 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z zakupem produktów spożywczych wykorzystywanych do prezentacji robota kuchennego - jest prawidłowe.

W dniu 30 maja 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z zakupem produktów spożywczych wykorzystywanych do prezentacji robota kuchennego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży urządzenia, które jest rodzajem robota kuchennego, służącego do przygotowywania posiłków, gotowania, robienia ciast i soków etc. Sprzedaż prowadzi organizując prezentacje pracy urządzenia w domach klientów lub w wynajętych salach. Podczas prezentacji przygotowuje około pięciu dań. Do ich przygotowania używa produktów spożywczych kupowanych na faktury. Bez zaprezentowania pracy urządzenia nie jest możliwa jego sprzedaż. Zewnętrznie urządzenie wygląda jak każdy inny robot kuchenny, natomiast sposób w jaki pracuje - szybkość, dokładność pracy noża etc. daje możliwość sprzedaży urządzenia. Zatem bez pokazania jak pracuje urządzenie wnioskodawczyni nie może osiągnąć przychodu ze sprzedaży. Zakup produktów spożywczych służy wnioskodawczyni do uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zakup produktów spożywczych będzie kosztem uzyskania przychodu w ramach prowadzonej przez wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej...

Zdaniem wnioskodawczyni zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych "Kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów". Kupuje artykuły spożywcze w celu sprzedaży urządzenia. Bez ich zakupu, sprzedaż nie będzie możliwa. Wnioskodawczyni uważa, iż zakup artykułów spożywczych stanowi koszt uzyskania przychodów w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Treść powyższego przepisu w sposób jednoznaczny wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów. Z kolei w myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż jeżeli wydatki na zakup żywności wykorzystywanej do prezentacji urządzenia, poniesione zostały, w celu uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej bądź też zmierzały do zachowania albo zabezpieczenia tego źródła przychodów, to wydatki te w myśl ogólnej zasady określonej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Jednakże warunkiem niezbędnym, umożliwiającym zaliczenie wydatków związanych z zakupem żywności wykorzystywanej do prezentacji urządzenia jest brak wystąpienia przesłanek negatywnych, wynikających z art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy.

Przez reprezentację rozumieć należy między innymi okazałość, wystawność mającą na celu ukształtowanie i utrwalenie pozytywnego wizerunku firmy. Jeżeli zatem zakup artykułów żywnościowych był niezbędny i nie miał znamion okazałości, czy też wystawności, to nie wystąpiły przytoczone powyżej przesłanki uniemożliwiające zaliczenie wydatków związanych z zakupem tych artykułów do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednakże warunek powyższy musi być oceniony indywidualnie przez podatnika, który w swoim własnym interesie winien wykazać brak istnienia ww. przesłanek negatywnych. Ostatnim warunkiem jest należyte udokumentowanie tych wydatków. Nie może się ono jednak ograniczać wyłącznie do posiadania faktury bądź też innego dowodu stwierdzającego wysokość poniesionych z ww. tytułu wydatków. Niezbędnym jest bowiem dysponowanie dowodami, świadczącymi o tym, iż zakup artykułów spożywczych był niezbędny w przygotowaniu określonej prezentacji, a w konsekwencji sprzedaży urządzenia, co umożliwi w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z przychodami, a ponadto potwierdzającymi ich racjonalność i brak cech okazałości oraz wystawności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.