IBPB1/415-436/08/MW (KAN-5325/05/08) - Uznanie za koszt uzyskania przychodów spółki osobowej wynagrodzenia za usługi świadczone na rzecz spółki przez małżonkę jednego ze wspólników.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana W., przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 26 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki jawnej, której wnioskodawca jest wspólnikiem, wydatków poniesionych na nabycie usług świadczonych na rzecz tejże Spółki przez małżonkę wnioskodawcy w ramach prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 26 maja 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki jawnej, której wnioskodawca jest wspólnikiem, wydatków poniesionych na nabycie usług świadczonych na rzecz tejże Spółki przez małżonkę wnioskodawcy w ramach prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki jawnej, która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa finansowego (działalność kantorowa w kilku punktach). Spółka zamierza zawrzeć umowę z osobą fizyczną, będącą małżonką wnioskodawcy, która w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie tej umowy prowadzić będzie pełną obsługę jednego z tych punktów (kantorów) wymiany walut. Oprócz tego prowadzić będzie ona w ramach działalności gospodarczej także inne rodzaje działalności, z tym że oferta ta będzie skierowana do innych podmiotów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym wartość usług zafakturowanych przez osobę obsługującą punkt kasowy stanowić będzie koszt uzyskania przychodów u wszystkich wspólników Spółki, w tym w szczególności u wnioskodawcy jako wspólnika będącego jej małżonkiem?

Zdaniem wnioskodawcy wartość usług zafakturowanych przez osobę obsługującą punkt kasowy stanowić będzie koszt uzyskania przychodów u wszystkich wspólników Spółki, także u niego jako wspólnika będącego małżonkiem przedsiębiorcy, świadczącego usługi na rzecz Spółki. W opinii wnioskodawcy nie stoi temu na przeszkodzie treść art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwota wymieniona w fakturze nie jest bowiem ekwiwalentem wartości pracy własnej osoby prowadzącej tę działalność, gdyż stanowi w różnym stopniu (w zależności od rodzaju działalności, ale także od okoliczności faktycznych danego przypadku) zwrot poniesionych kosztów (np. wyposażenie, sprzęt, koszty mediów, koszty administracyjne i biurowe, obsługa rachunkowa a także koszt nabycia innych usług w podmiotach zewnętrznych, amortyzacja, dojazdy do miejsca prowadzenia działalności, koszty kredytów i pożyczek itd.) a także narzut zysku. W tym kontekście należy przyjąć, iż intencją ustawodawcy było wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wynagrodzeń osób nieprowadzących działalności gospodarczej (i to wyłącznie w stosunku do wspólników będących małżonkami tych osób), w takich przypadkach bowiem koszty leżą po stronie zlecającego podmiotu gospodarczego, także ten podmiot (a nie np. pracownik) realizuje zysk.

Na poparcie swojego stanowiska wnioskodawca wskazał:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W świetle powołanego uregulowania, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą łącznie trzy warunki:

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników. Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka jawna, której wspólnikiem jest wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę, na podstawie której małżonka wnioskodawcy - jako osoba fizyczna prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą - świadczyć będzie usługi na rzecz tejże Spółki. Wykonywanie wskazanych we wniosku usług następować będzie w oparciu o stosunek prawny łączący dwa odrębne podmioty gospodarcze, a nie Spółkę z osobą fizyczną. W związku z powyższym, na gruncie przedmiotowej sprawy ww. art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy nie znajduje zastosowania, gdyż wykonywanie usług w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej nie jest pracą własną małżonki wnioskodawcy w rozumieniu tego przepisu.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Przy czym - zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy). Reasumując stwierdzić należy, iż wydatki ponoszone przez Spółkę na uregulowanie należności wynikających z faktur wystawionych przez małżonkę wnioskodawcy w ramach prowadzonej przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej mogą stanowić koszt uzyskania przychodu Spółki, jeżeli zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów tej Spółki. Wartość usług wynikająca z ww. faktur stanowić będzie koszt uzyskania przychodów wszystkich wspólników - także wnioskodawcy - w wysokości wynikającej z cytowanego wyżej art. 8 ust. 1 ww. ustawy tj. obliczonej proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku spółki. Jednocześnie pamiętać należy, iż w przedstawionym przez wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajduje również art. 25 ust. 5 w związku z art. 25 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - zgodnie z którym, jeżeli w wyniku powiązań o charakterze rodzinnym zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Powołane przez wnioskodawcę interpretacje organów podatkowych wydane zostały w indywidualnych sprawach podatników i nie wiążą tutejszego organu podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.