IBPB1/415-426/08/ZK - Diety z tytułu podróży służbowej osoby prowadzącej działalność gospodarczą.
Pismo z dnia 20 sierpnia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB1/415-426/08/ZK Diety z tytułu podróży służbowej osoby prowadzącej działalność gospodarczą.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana S., przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 20 maja 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wartości diet z tytułu podróży służbowych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 20 maja 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wartości diet z tytułu podróży służbowych.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na własny rachunek. Rodzaj działalności: 72.60Z - działalność związana z informatyką, pozostała. Prowadzi księgę przychodów i rozchodów. Miejsce działalności (we wpisie do ewidencji): obszar całego kraju. Podstawowa działalność opiera się o umowy podpisywane z dużymi firmami doradczymi. W nich określane jest m.in. miejsce wykonania usługi. Są to biura klienta lub trzeciego podmiotu. W praktyce usługi są wykonywane w biurze trzeciego podmiotu - poza siedzibą podatnika i poza siedzibą klienta. Umowy są określone na pewien czas np. 2 tygodnie, 6 miesięcy. Realizacja tych umów wymaga wyjazdów poza siedzibę firmy na czas ich trwania zgodnie z potrzebami zamawiającego, z kilkudniowymi przerwami. Rozliczenia są dokonywane okresowo na podstawie raportu obejmującego zrealizowane prace i ich czasochłonność. Z uwagi na słabą koniunkturę na usługi w mieście będącym siedzibą firmy, podpisuje i realizuje umowy poza nim. W ten sposób większą część czasu w latach 2005-2007 spędził realizując umowy poza siedzibą firmy. Nie oznacza to, ze w kolejnych latach, gdy zmieni się koniunktura nie będzie pracował tylko w siedzibie firmy, która jest dla niego stałym i domyślnym miejscem pracy, z którego niechętnie przyszło mu zrezygnować. W związku z ww. wyjazdami poza siedzibę firmy (w kraju jak i za granicą) w latach 2005-2008 naliczano diety (wg zasad określonych w odpowiednich rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Socjalnej) i uznano je za koszt uzyskania przychodu za zasadach określonych w art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W latach 2005-2008 wykonywał również prace z siedziby firmy, tworząc analizy, dokumentację projektową, biorąc udział w telekonferencjach lub rozwiązując problemy techniczne zdalnie za pomocą łączy internetowych.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy diety naliczane (zgodnie z odrębnymi przepisami) za czas trwania opisanych powyżej podróży (na terenie kraju i poza nim) w latach 2005-2008 stanowią koszt uzyskania przychodu...
Jakie przepisy prawa określają, które parametry muszą posiadać podróże wykonywane przez przedsiębiorców w związku z działalnością gospodarczą (np. doradczą/informatyczną), aby mogły (lub nie) zostać uznane za podróże służbowe...
Zdaniem wnioskodawcy:
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 września 2005 r. (sygn. akt FSK 2175/04) podniósł następujące kwestie:
- "Zupełnie nieuprawnione było stanowisko organów podatkowych, że realizowanie zasadniczego przedmiotu działalności (w tym wypadku usług transportowych) nie wchodzi w zakres podróży służbowych, natomiast podróże mające na celu czynności incydentalne spełniają wymogi podróży służbowych". Podobne stanowisko poparł w swoim orzeczeniu WSA w Poznaniu w wyroku o sygn. akt I SA/Po 1723/07.- Za zagraniczną podróż służbową należy uznać wykonywanie bezpośrednio przez przedsiębiorcę zadań spółki poza granicami kraju. Podobny pogląd odnośnie rozumienia podróży służbowych poza granicami kraju (na tle delegacji pracowniczych) wyraził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 30 maja 2001 r. sygn. akt I PKN 424/00, opublikowanym w OSNP 2003/7/172 oraz w wyroku z dnia 22 stycznia 2004 r. sygn. akt IPK 298/03, opublikowanym w OSWP 2004/23/399". Nadto Sad powołując się na przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy wykonawcze do Kodeksu pracy stwierdził, że nie można wnioskować, że wspólnicy spółki cywilnej wykonując zadania gospodarcze spółki poza obszarem kraju, nie odbywają podróży służbowej i to tylko z tego powodu, że nie są oni pracownikami albo wykonywane przez nich zadania należą do zakresu działalności gospodarczej spółki.
Zgodnie z art. 775 § 1 Kodeksu Pracy - pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy, zadanie służbowe, poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. Stąd, definicja podróży służbowej zawiera w sobie alternatywy: pierwsza "zadanie służbowe poza siedzibą pracodawcy" lub druga: "zadanie służbowe poza miejscem stałego pobytu". W przypadku przedsiębiorcy wyjeżdżającego poza siedzibę firmy spełniona jest pierwsza i wystarczająca alternatywa - zatem należy uznać taki wyjazd za podróż służbową. Na gruncie definicji "zadanie służbowe poza miejscem stałego pobytu" wyjazd z siedziby firmy do miejsca wykonywania usług należy uznać za podróż służbową. Bowiem w przeciwnym razie oznaczałoby to, że ww. miasta są stałymi miejscami pracy co byłoby w sprzeczności ze stanem faktycznym: było ich kilka i pobyt w nich był ograniczony czasowo.
Nie można mówić, że istotą usług informatycznych/doradczych są wyjazdy. Inaczej niż w przypadku usług transportowych, usługi doradcze można wykonać z siedziby firmy, np. poprzez telekonferencje, sporządzanie dokumentacji, rozwiązywanie technicznych usterek za pomocą łączy internetowych. Natomiast, życzeniem klienta mogą one być wykonywane we wskazanym przez niego miejscu i to dopiero wymusza podróże. We wpisie do ewidencji gospodarczej miejsce prowadzenia działalności to obszar całego kraju. W praktyce jednak siedziba firmy i miejsce stałego wykonywania działalności to miasto K. Tylko z przyczyn związanych z koniunkturą na usługi świadczone przez przedsiębiorstwo wnioskodawca zmuszony był do poszukiwania zleceń/umów poza siedzibą firmy.
Jak wskazano we wniosku:
wyjazdy były nierozerwalnie związane z realizacją kontraktów, zatem koszty związane z tymi podróżami są kosztami uzyskania przychodu - art. 22 ww. ustawy,
wyjazdy i naliczone diety były prawidłowo udokumentowane zgodnie z odrębnymi przepisami,
naliczone diety z tytułu podróży służbowych na terenie i poza jego granicami zaliczono w koszty uzyskania przychodu na zasadach określonych w art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy. W związku z powyższym, wnioskodawca uważa, że wskazane podróże, wypełniają definicję podróży służbowych (krajowych i zagranicznych) i diety naliczone (zgodnie z odrębnymi przepisami) za czas ich trwania stanowią koszt uzyskania przychodu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 22 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zgodnie z zasadą ogólną wynikającą z ww. przepisu, wydatki dotyczące krajowych i zagranicznych wyjazdów służbowych przedsiębiorcy mogą obciążać koszty uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej, jeżeli ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiąganie przychodu, bądź też zmierza do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów i wydatki te nie są wyszczególnione jako wydatki niestanowiące takich kosztów w art. 23 ust. 1 ww. ustawy. Jednocześnie art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.
Mając powyższe na względzie, jeżeli podróże krajowe i zagraniczne, jakie podatnik odbywa są podróżami służbowymi związanymi z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, to w ciężar kosztów uzyskania przychodów tejże działalności może zaliczyć diety związane z tymi podróżami, jednakże wyłącznie w części nieprzekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, tj. w odniesieniu do:
krajowej podróży służbowej - przepisach rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.),
zagranicznej podróży służbowej - przepisach rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).
Należy przy tym podkreślić, że pojęcie "podróż służbowa" unormowane jest w przepisach prawa pracy - art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21 poz. 94 z późn. zm.) a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii, czy podróże jakie wnioskodawca odbywa są "podróżami służbowymi" nie leży w kompetencji organów podatkowych. Jednocześnie informuje się, iż wydając niniejszą interpretację nie wzięto pod uwagę powołanych przez wnioskodawcę wyroków Sądów potwierdzających, zdaniem wnioskodawcy, prezentowane przez niego stanowisko w sprawie. Wyroki te nie stanowią bowiem źródła prawa i zostały wydane w indywidualnych sprawach innych podatników.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.