IBPB1/415-398/08/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana F. przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 3 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych czynności wniesienia do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 3 marca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych czynności wniesienia do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci gruntu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Partnerska, której wspólnikiem jest wnioskodawca, zakupiła w 2005 r. grunt rolniczy, który traktowany jest jako inwestycja w nieruchomość (a więc nie jest środkiem trwałym). Grunt rolniczy został nabyty w celu odsprzedaży, po przekształceniu w grunt przeznaczony pod budowę, co spowoduje znaczny wzrost wartości tego gruntu. W momencie zakupu od poprzedniego właściciela grunt był w użytkowaniu Rodzinnych Ogródków Działkowych. Obecnie Spółka Partnerska doprowadziła do ugody z byłymi użytkownikami wypłacając stosowne zwroty poniesionych przez nich nakładów i może użytkować ten teren bez przeszkód. Jednocześnie zwróciła się do właściwych organów o wydanie decyzji o ustalenie warunków zabudowy. W 2007 r. wspólnicy Spółki Partnerskiej założyli (jako jedyni wspólnicy) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością oraz Spółkę Komandytową (w której komandytariuszami są wspólnicy Spółki Partnerskiej, a komplementariuszem wcześniej wspomniana Spółka z o.o.). Obecnie wspólnicy Spółki Komandytowej zamierzają przyjąć jako komandytariusza tej spółki także Spółkę Partnerską, która jako aport wniesie nabyte w 2005 r. grunty. Po wniesieniu aportu Spółka Partnerska nadal będzie prowadzić swoją podstawową działalność jaką jest pomoc prawna. Wniesienie gruntów aportem ze Spółki Partnerskiej do Spółki Komandytowej jest spowodowane faktem, iż podstawowym celem działania Spółki Partnerskiej jest działalność prawna, zaś do obsługi działalności budowlanej i inwestycyjnej został powołany nowy podmiot, czyli Spółka Komandytowa, która ma zająć się wykorzystaniem gruntów na cele budowlane a następnie wynajmem lub sprzedażą mieszkań na części terenów a część z nich ma zostać sprzedana innemu deweloperowi po przeprowadzeniu podziału geodezyjnego gruntów. Środki pozyskane ze sprzedaży części gruntów posłużą do sfinansowania budowy mieszkań na pozostawionej w Spółce Komandytowej części gruntów. Przekazanie gruntów ze Spółki Partnerskiej do Spółki Komandytowej musi nastąpić, ponieważ Spółka Partnerska Radców Prawnych nie może prowadzić działalności deweloperskiej. Obecna wartość rynkowa tych gruntów po uzyskaniu warunków zabudowy i pozwolenia na budowę, o ile wcześniej nie stanie się obowiązujący Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego dla przedmiotowego obszaru (wg projektu planu, tereny te mają mieć status parku rzecznego i w takiej sytuacji ich wartość byłaby radykalnie niższa) wynosi około 27 razy więcej niż cena nabycia wraz z kosztami poniesionymi na zawarcie ugody z byłymi użytkownikami.

Całość aportu zostanie przyjęta w Spółce Komandytowej jako środek trwały, a następnie zostanie zakończony rozpoczęty obecnie przez Spółkę Partnerską proces podziału tych gruntów: część z nich pozostanie w Spółce Komandytowej a część zostanie sprzedana.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Zdaniem wnioskodawcy: Stosownie do art. 24 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową, wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Ustęp 2 tego artykułu stanowi, iż zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat, ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

* nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

* nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

* ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki, te zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Z powyższych przepisów wynika, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości koszty uzyskania tego przychodu ustala się w wysokości wartości początkowej nieruchomości lub ustalonej na dzień wniesienia wkładu, pomniejszonej o sumę odpisów amortyzacyjnych. Zatem w sytuacji, gdy Spółka Komandytowa dokona sprzedaży gruntu, wniesionego aportem przez Spółkę Partnerską, uznanego przez Spółkę Komandytową za środek trwały, kosztem uzyskania przychodu będzie wartość nieruchomości ustalona na dzień wniesienia wkładu nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu.

W przypadku gdy Spółka Komandytowa potraktuje przedmiotową nieruchomość jako towar handlowy w momencie jej sprzedaży wspólnicy spółki określą koszty uzyskania tego przychodu. Kosztem tym będzie również wartość nieruchomości; będzie to wartość ustalona przez wspólników nie wyższa niż wartość rynkowa na dzień wniesienia wkładu. Kosztami uzyskania przychodu w tym przypadku będą również wszelkie inne koszty związane z nieruchomością, poniesione pomiędzy dniem nabycia nieruchomości w drodze aportu, a dniem jej zbycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.