IBPB1/415-39/08/RM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana P. przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 14 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania za towar handlowy gruntu stanowiącego współwłasność majątkową małżeńską oraz sposobu jego ujęcia w podatkowej księdze przychodów i rozchodów - jest prawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania za towar handlowy gruntu stanowiącego współwłasność majątkową małżeńską oraz sposobu jego ujęcia w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od 9 stycznia 2004 r. wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych, a od 1 stycznia 2007 r. rozszerzył tą działalność o zagospodarowanie i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek w szczególności budowę a następnie odsprzedaż wybudowanych domów. Jeszcze przed rozszerzeniem działalności tj. w dniu 22 czerwca 2006 r. nabył wraz z małżonką aktem notarialnym udział we współwłasności wynoszący #189; części nieruchomości stanowiącej działkę budowlaną niezabudowaną za cenę 82 500 zł.

Obecnie chce odkupić pozostałą część tej współwłasności tj. #189; udziału i przekazać całość tej działki jako towar handlowy do swojej firmy, następnie wybudować na niej nieruchomość (budynek mieszkalny) oraz odsprzedać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Współwłaściciel działki budowlanej wycenił swój udział wynoszący #189; części nieruchomości na dzień 1 stycznia 2008 na kwotę 200 000 zł i tylko za taką cenę odsprzeda swoją część udziału, uzasadniając tę kwotę wzrostem cen działek budowlanych i wartości tej nieruchomości.

Wnioskodawca planuje odkupić udział od współwłaściciela działki tak aby stać się wraz z żoną jedynymi właścicielami działki na cenę 200 000 zł, następnie wnieść całą przedmiotową działkę budowlaną jako towar handlowy do prowadzonej przez siebie firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy grunt, stanowiący własność małżonków (mających wspólność majątkową) może zostać wniesiony jako towar handlowy do działalności gospodarczej prowadzonej przez jednego z małżonków.

Jeżeli tak, to jaką wartość działki należy przyjąć i zaewidencjonować w książce przychodów i rozchodów w kolumnie "Zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu" z chwilą wprowadzenia jej do firmy.

Zdaniem wnioskodawcy, ma prawo zakupiony na współwłasność małżeńską grunt przeznaczyć na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej i zaliczyć kwotę wydaną na zakup gruntu do kosztów uzyskania z chwilą wprowadzenia towaru do firmy.

Kosztem uzyskania zaś będzie kwota odpowiadająca faktycznej cenie zakupu nieruchomości tj. cena nabycia udziału, #189; części nieruchomości, nabytego 22 czerwca 2006 (akt notarialny) - 82 500 zł, powiększona o kwotę nabycia drugiej połowy tego udziału wynoszącą 200 000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów. Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

W przedmiotowej sprawie wskazane w ww. przepisie wyłączenie nie będzie miało jednak zastosowania, gdyż z racji specyfiki prowadzonej działalności gospodarczej, zakupiony grunt pod budowę budynków mieszkalnych na sprzedaż stanowić będzie towar handlowy - będzie bowiem elementem sprzedawanego produktu. W związku z tym, wydatki poniesione na jego nabycie, niezależnie od tego, iż grunt ten wchodzi w skład majątku objętego współwłasnością majątkową małżeńską stanowić będą koszt uzyskania przychodów, prowadzonej działalności gospodarczej.

Sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.). Zgodnie z Objaśnieniami do podatkowej księgi przychodów i rozchodów zawartymi w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia, kolumna 10 jest przeznaczona do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu. Przy czym w myśl § 3 pkt 2 ww. rozporządzenia ceną zakupu jest cena jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty opusty, inne podobne obniżenia, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku - wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika.

Prawidłowe zatem będzie zaewidencjonowanie wydatków poniesionych na zakup gruntu w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów (zakup towarów handlowych i materiałów) wg ceny i w dacie zakupu. Należy nadmienić, że zgodnie z § 17 ust. 1 powołanego rozporządzenia zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży.

Na koniec roku podatkowego zgodnie z § 27 tego rozporządzenia, podatnicy są zobowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów. Sposób sporządzenia spisu i jego wycenę regulują przepisy § 28 i 29 ww. rozporządzenia Ministra Finansów.

W związku z powyższym u podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, niesprzedane towary (w tym niesprzedane grunty), poprzez różnice remanentowe, powiększają kwotę dochodu podlegającego opodatkowaniu za dany rok podatkowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.