IBPB1/415-361/07/BK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 lutego 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB1/415-361/07/BK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana R. G. przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 12 listopada 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej jaką wnioskodawca zamierza prowadzić na terytorium Polski - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2007 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej jaką wnioskodawca zamierza prowadzić na terytorium Polski.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik posiada w Austrii stałe zameldowanie w wynajmowanym mieszkaniu, które to mieszkanie pozostaje do dyspozycji jego rodziny, przebywającej z nim od kilku lat. Żona podatnika nie pracuje, pozostaje na jego wyłącznym utrzymaniu. W Austrii urodziło się dziecko podatnika i jego małżonki, które w dacie złożenia wniosku miało 16 miesięcy. Wnioskodawca wraz z żoną posiada w Austrii wspólne konto bankowe, gdzie ma zapewnione źródło utrzymania i gdzie wypracował sobie pozycję zawodową w środowisku oraz gdzie posiada stały portfel zamówień na świadczone usługi i uzyskuje za nie dobre wynagrodzenie. W Austrii skupia się jego życie towarzyskie i zawodowe. Nie zamierza w najbliższym czasie wrócić do Polski.

Ma natomiast zamiar zarejestrować w Polsce działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Zakres działalności obejmował będzie usługi budowlane i handel. Usługi i handel zamierza wykonywać na terenie Polski i Austrii. W ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej w Polsce, na terenie Austrii będą wykonywane usługi na kilku różnych budowach w roku, z których żadna nie będzie trwała dłużej niż 12 miesięcy.Elementy stanu faktycznego zawarto również w części F. poz. 51 wniosku, w której bezpośrednio wskazano, iż wnioskodawca uzyskuje dochody z tytułu zarejestrowanej w Austrii działalności gospodarczej, które tam opodatkowuje.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochody (przychody) uzyskane z działalności zarejestrowanej w Polsce osiągane w związku z wykonaniem prac budowlanych i handlu na terenie Austrii, będą podlegały opodatkowaniu wyłącznie w Polsce i nie będą podlegały połączeniu z dochodami osiąganymi z tytułu zarejestrowanej w Austrii działalności gospodarczej i tam opodatkowanymi.

Zdaniem wnioskodawcy z racji prowadzenia kilku budów na ternie Austrii, z których żadna nie będzie trwała dłużej niż 12 miesięcy, nie będzie posiadał na terenie Austrii zakładu w rozumieniu art. 5 pkt 3 umowy między Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005. nr 224, poz. 1921). Z dochodów (przychodów) uzyskiwanych z tytułu wykonania usług budowlanych i handlu na terenie Austrii, w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej w Polsce, bez posiadania zakładu na terenie Austrii, miejscem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych będzie Polska na podstawie art. 7 pkt 1 ww. umowy. Dochody te nie będą się łączyły z dochodami uzyskanymi z tytułu działalności gospodarczej zarejestrowanej i opodatkowanej na terenie Austrii na podstawie cytowanego przepisu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).Przy czym w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy - za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 3 ust. 2a) ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy), a zatem również od dochodów określonych w art. 3 ust. 2b) pkt 3 cyt. ustawy stanowiących dochody (przychody) z działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.Wyżej wskazane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska (art. 4a cyt. ustawy).

Stosownie do treści art. 4 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921) określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Określenie to jednak nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie. Definicja powyższa odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnych ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego. Wskazać przy tym należy, iż w myśl art. 4 ust. 2 ww. umowy jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

a.

osobę uważa się za mająca miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ona ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),

b.

jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa,

c.

jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadym z nich, to uważa się ją za mająca miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem,

d.

jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygają sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż dla celów podatkowych wnioskodawca nie posiada miejsca zamieszkania na terytorium Polski. Oznacza to, iż jako rezydent Austrii podlega w tym kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Natomiast w Polsce podlega co do zasady ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czego konsekwencją jest opodatkowanie jedynie dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem postanowień wskazanej powyżej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. umowy, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można przypisać je temu zakładowi.

Uzyskiwany dochód z działalności gospodarczej prowadzonej w Austrii będzie zatem podlegał opodatkowaniu w tym kraju, łącznie z dochodami uzyskanymi z działalności gospodarczej wykonywanej w Polsce, jako przychody z tego samego źródła przychodów chyba, że działalność gospodarcza na terytorium Polski prowadzona będzie przez położony tutaj zakład. Zarówno bowiem w myśl ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak i cyt. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jednym ze źródeł przychodów jest działalność gospodarcza prowadzona na terytorium umawiających się państw. Nie można zatem traktować odrębnie (w kategorii źródła przychodów) pozarolniczej działalności gospodarczej zarejestrowanej i prowadzonej w Austrii od pozarolniczej działalności gospodarczej zarejestrowanej w Polsce. Jest to zawsze to samo źródło przychodów, którym jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Jeżeli jednak działalność, którą wnioskodawca zamierza prowadzić w Polsce będzie prowadzona przez położony tutaj zakład to w myśl wskazanego powyżej art. 7 ust. 1 ww. umowy - zyski tego zakładu będą podlegały opodatkowaniu w Polsce, jednakże w takiej mierze, w jakiej będzie można je przypisać temu zakładowi. Stosownie bowiem do treści art. 7 ust. 2 ww. umowy - w sytuacji powyższej zakładowi należy przypisać takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczanie nakładów ponoszonych na rzecz tego zakładu, włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym leży zakład, czy gdzie indziej (art. 7 ust. 3 ww. umowy).

Wskazać przy tym należy, iż w świetle art. 5 ust. 1 do 3 ww. umowy określenia "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa; w szczególności: siedzibę zarządu, filie, biuro, fabrykę, warsztat, kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych oraz plac budowy, prace budowlane lub instalacyjne, gdy trwają one dłużej niż dwanaście miesięcy.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawione powyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl