IBPB1/415-354/07/WRz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko P. Sz., przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 20 grudnia 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości diet, z tytułu krajowych i zagranicznych podróży służbowych osoby fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą - jest prawidłowe.

W dniu 20 grudnia 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości diet, z tytułu krajowych i zagranicznych podróży służbowych osoby fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świad-czy usługi prowadzenia pojazdów w międzynarodowym transporcie drogowym oraz usługi towarzyszące na rzecz podmiotu, który jest właścicielem pojazdu i posiada stosowną li-cencję na wykonywanie tego rodzaju transportu. Prowadząc pojazd odbywa kilkudniowe podróże po kraju i do krajów Unii Europejskiej. Za wykonanie usługi ustalane jest z góry wynagrodzenie, jako konkretna kwota i jego ustalenie nie pozostaje w jakimkolwiek związku z wartością diet. Strony nie umówiły się bowiem na zwrot, w jakiejkolwiek for-mie, przez zleceniodawcę, zwiększonych kosztów wyżywienia w czasie podróży.

Mimo ponoszenia w związku z wykonywaniem zlecenia zwiększonych kosztów wyżywienia w czasie podróży, wnioskodawca do tej pory nie uwzględniał ich zryczałtowanych kosztów w postaci diet w kosztach uzyskania przychodu. Po zapoznaniu się z orzecznictwem są-dów administracyjnych i wyjaśnieniami niektórych organów skarbowych, chciałby zmienić tę praktykę.

W związku z powyższym zadał następujące pytanie:

Czy możliwym jest zaliczanie do kosztów uzyskania przychodu (odliczanie od przychodu) wartości diet z tytułu podróży wykonywanych w ramach działalności gospodarczej, zwią-zanych z realizacją zlecenia (usługi), do wysokości diet przysługujących pracownikom na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości i warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi za-trudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju i poza granicami kraju.

Zdaniem wnioskodawcy na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodo-wym od osób fizycznych, może uwzględnić w kosztach uzyskania przychodu fakt pono-szenia zwiększonych kosztów wyżywienia w czasie realizacji zlecenia poprzez odliczenie od przychodu wartości diet w wysokości, jaka przysługiwałaby pracownikowi na podsta-wie ww. rozporządzenia - mimo że jego działalność polega głównie na świadczeniu usług prowadzenia pojazdów. Stanowisko powyższe m.in. potwierdzają zdaniem wnioskodawcy powołane we wniosku orzeczenia sądów administracyjnych.

Na przeszkodzie temu nie stoi treść przepisów art. 21 ust. 1 pkt 16 w zw. z ust. 13 usta-wy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie mają one w tym przypadku za-stosowania; podatnik nie otrzymuje bowiem żadnego świadczenia będącego dietą (mogą-cą stanowić jego przychód), ponieważ wydatki na wyżywienie ponosi ze środków wła-snych uzyskanych w ramach prowadzonej działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowa-nia albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jednocześnie art. 23 ust. 1 pkt 52 tej ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzy-skania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działal-ność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Mając powyższe na względzie jeżeli przychody jakie wnioskodawca uzyskuje z zawartych umów zlecenia są przychodami z prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności go-spodarczej a świadczenie usług na podstawie tychże umów następuje w ramach podróży służbowych, to wartość diet za czas tych podróży służbowych może zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów tejże działalności, jednakże wyłącznie do wysokości nie przekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, tj. rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r.:

* w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.),

* w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

Wskazać przy tym należy, iż pojecie: "podróży służbowej" unormowane jest w przepi-sach prawa pracy - w art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii, czy podróże jakie wnioskodawca odbywa są podróżami służbowymi nie leży w kompetencji organów podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.