IBPB1/415-328/08/WRz (KAN-3980/04/08) - Zaliczenie wydatku na zakup roweru do kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko P.K., przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 18 kwietnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia wydatku na zakup roweru do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia wydatku na zakup roweru do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie nadzoru inwestorskiego i doradztwa inwestorskiego oraz wyceny nieruchomości.

Od wiosny do jesieni na budowę i do wyceny nieruchomości (przy odległości nieprzekraczającej 25 k.m.) dojeżdża rowerem (w razie niepogody - samochodem). Dotychczas korzystał ze swojego 12 letniego roweru. Obecnie zmuszony jest zakupić nowy rower.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy zakup roweru może stanowić koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem wnioskodawcy, jest to koszt uzyskania przychodu.

Na budowę i do oględzin nieruchomości może dostać się albo:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W ww. przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie, jakie konkretne wydatki mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Przepisy prawa nie ograniczają możliwości zakupu na potrzeby działalności gospodarczej różnych środków transportu osobowego, w tym także roweru.

Warunkiem koniecznym dla uznania danego składnika majątku, w tym przypadku roweru, za koszt uzyskania przychodu jest jego wykorzystywanie na potrzeby i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Podkreślenia wymaga, że wykazanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy eksploatacją tego roweru a osiągniętym przychodem spoczywa na wnioskodawcy. To on bowiem osiągać będzie korzyści polegające na możliwości zaliczenia wydatków poniesionych na nabycie roweru do kosztów uzyskania przychodu i obniżeniu podstawy opodatkowania.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że zakupiony środek transportu (rower) wykorzystywany będzie w prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie doradztwa inwestorskiego oraz wyceny nieruchomości, w okresie od wiosny do jesieni na dojazdy na budowę oraz do wycenianych nieruchomości.

W świetle powyższego wnioskodawca może bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej zaliczyć wydatek za zakup roweru o ile będzie on służył wyłącznie do jej prowadzenia, a jego cena nie przekroczy kwoty 3.500 zł.

W myśl bowiem art. 22 ust. 8. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. Natomiast stosownie do treści art. 22d ww. ustawy, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku trwałego, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł. Wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Jeżeli cena nabycia roweru przekroczy ww. kwotę wnioskodawca obowiązany będzie przedmiotowy środek transportu zaliczyć do środków trwałych i amortyzować zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.