IBPB1/415-307/08/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana S., przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 14 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji zakupionego środka transportu (samochodu ciężarowego) - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji zakupionego środka transportu (samochodu ciężarowego).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 1 maja 2001 r. wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem jest transport drogowy towarów pojazdami uniwersalnymi. W świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest małym podatnikiem. W dniu 10 stycznia 2008 r. zakupił samochód ciężarowy w celu wykorzystania go do prowadzonej działalności gospodarczej. Powyższy samochód posiada jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków trwałą przegrodą - sklasyfikowany do podrodzaju VAN, co zostało potwierdzone w zaświadczeniu o przeprowadzonym badaniu technicznym przez okręgową stację kontroli pojazdów. Ww. samochód został zakupiony za kwotę netto 49.400 zł W dniu 11 stycznia 2008 r. został zarejestrowany w Wydziale Komunikacji, a w dniu 18 stycznia przyjęto go do ewidencji środków trwałych. Wnioskodawca dla powyższego środka transportu zastosował jednorazowy odpis amortyzacyjny zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w styczniu 2008 r. zaliczył jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów kwotę 49.400 zł netto.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupionego samochodu ciężarowego w przedsiębiorstwie transportowym.

Zdaniem wnioskodawcy, firma transportowa będąca małym podatnikiem może dokonywać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od nabywanych samochodów ciężarowych. Z przepisów o podatku dochodowym (art. 22k ust. 10) wynika, że jednorazowa amortyzacja jest pomocą de minimis udzielaną na zasadach określonych w prawie wspólnotowym. Z kolei z art. 1 ust. 1 lit. g) Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. wynika, że nie ma ono zastosowania do pomocy na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego przyznawanej podmiotom gospodarczym prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego. W świetle powyżej wskazanego przepisu, wnioskodawca uważa, że może dokonać jednorazowej amortyzacji środka transportu ponieważ w przepisie tym jest mowa o pomocy na nabycie środków transportu. Nie można bowiem pomocy w formie przyśpieszonej amortyzacji utożsamiać z pomocą na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego. Pomoc w postaci przyśpieszonej amortyzacji nie jest pomocą na nabycie środka trwałego ponieważ amortyzuje się środek trwały będący własnością podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.Kosztem uzyskania przychodów, stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są natomiast odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy, podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych z grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Powołane wyżej przepisy wykluczają możliwość dokonywania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych, w stosunku do niektórych środków trwałych (np. w stosunku do samochodów osobowych) oraz niektórych podatników (nie spełniających kryteriów małego podatnika, a także rozpoczynających prowadzenie działalności w warunkach określonych w art. 22k ust. 11 ww. ustawy). Przepisy nie wykluczają możliwości stosowania tej metody amortyzacji w stosunku do innych pojazdów transportu drogowego, w tym samochodów ciężarowych, przez podatników prowadzących działalność w zakresie drogowego transportu towarowego.

Amortyzacja dokonana na zasadach określonych w art. 22k ust. 7 ww. ustawy, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego (art. 22k ust. 10 ww. ustawy). Powyższe oznacza, iż metoda jednorazowych odpisów amortyzacyjnych nie ma zastosowania w przypadku gdy w świetle przepisów dotyczących pomocy publicznej, nie jest dopuszczalne udzielenie podatnikowi pomocy de minimis.Zasady pomocy de minimis uregulowane zostały rozporządzeniem Komisji (WE) Nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 06.379.5 z dnia 28 grudnia 2006 r.). Jednakże przepisów tych nie stosuje się do pomocy na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego przyznawanej podmiotom gospodarczym prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego.

Zauważyć należy, iż odpisy amortyzacyjne stanowią pieniężny wyraz stopniowego zużywania się trwałych składników majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej i są elementem kosztów uzyskania przychodów. Wysokość kwoty odpisu za dany okres podatkowy oraz okres amortyzacji wynikają z przyjętej przez podatnika metody amortyzacji.

Zastosowanie metody jednorazowych odpisów amortyzacyjnych powoduje szybsze (lub wolniejsze) niż według innych metod zaliczenie do kosztów podatkowych wartości środków trwałych. Możliwość wyboru tej metody nie została uwarunkowana formą nabycia środka trwałego. Nie ma przeszkód do jej stosowania gdy nabycie nastąpiło w sposób inny niż w drodze kupna (aport wniesiony do spółki, nabycie w drodze spadku i darowizny lub inny nieodpłatny sposób - z zastrzeżeniem art. 23 ust. 1 pkt 45a. ww. ustawy), a także do ujawnionych środków trwałych nie objętych dotychczas ewidencją (art. 22h ust. 1 pkt 4 ww. ustawy). Oznacza to, iż możliwości dokonywania jednorazowo odpisu amortyzacyjnego nie można utożsamiać z pomocą na nabycie amortyzowanego środka trwałego.

W świetle powyższego, ulga w postaci jednorazowego odpisu amortyzacyjnego jakkolwiek stanowi pomoc publiczną, to nie stanowi pomocy na nabycie środka trwałego. Zatem podatnicy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie drogowego transportu towarowego mają możliwość korzystania z jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od zakupionych dla potrzeb tej działalności pojazdów transportu towarowego, w tym samochodów ciężarowych.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, iż będąc małym podatnikiem oraz dysponując dokumentami, o których mowa w art. 5c ww. ustawy, pozwalającymi na niezaliczenie zakupionego pojazdu samochodowego do samochodów osobowych, mógł Pan skorzystać z możliwości dokonania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od tego samochodu, zaliczonego do środków trwałych, na zasadach określonych w art. 22k ust. 7-12 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.