IBPB1/415-286/08/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani K., przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 4 kwietnia 2008 r.), uzupełnionym w dniu 13 czerwca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków:

* związanych z odbywanymi podróżami służbowymi - jest prawidłowe,

* ponoszonych w związku z uczestnictwem w kursach językowych - jest nieprawidłowe,

* ponoszonych w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych - jest prawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków:

- związanych z odbywanymi podróżami służbowymi,

- ponoszonych w związku z uczestnictwem w kursach językowych,

- ponoszonych w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego tez pismem z dnia 3 czerwca 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia.

W dniu 13 czerwca 2008 r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest lekarzem w trakcie specjalizacji z pediatrii. Od dnia 1 grudnia 2007 r. rozpoczęła działalność gospodarczą pod postacią gabinetu lekarskiego w miejscu wezwania świadcząc usługi medyczne. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W uzupełnieniu wniosku wskazała, iż wydatkami ponoszonymi w związku z podnoszeniem kwalifikacji są:

Razem łączny koszt podróży służbowej ok. 1400 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawczyni zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19 grudnia 2002 r. każdemu pracownikowi przysługuje rozliczenie diety na zasadach opisanych w ww. rozporządzeniu.

Wnioskodawczyni ma nadzieje, że podnosząc swoje kwalifikacje zawodowe na stażach czy różnego rodzaju kursach zdobędzie większą wiedzę i doświadczenie zawodowe co w przyszłości zaowocuje wzrostem dochodu. W chwili obecnej średni dochód miesięczny wnioskodawczyni z indywidualnej praktyki lekarskiej na miesiąc wynosi kilka tysięcy złotych, który po uzyskaniu specjalizacji i podniesieniu kwalifikacji zawodowych w opinii wnioskodawczyni zdecydowanie wzrośnie.

Ponadto zdaniem wnioskodawczyni przedsiębiorca ponosząc wydatki w związku z własnym wyjazdem służbowym może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów diety w wysokości przysługującej pracownikom.

Podróż służbowa ma miejsce wtedy, gdy łączy się z wykonywaniem określonego zadania poza miejscowością, w której znajduje się siedziba lub stałe miejsce pracy.

Uwzględniając powyższe podróżami służbowymi u osób prowadzących działalność gospodarczą będą np. podróże odbywane do kontrahentów w celu omówienia warunków świadczonych usług, zawarcia umowy, uczestnictwa w targach, szkoleniach itp.

Tylko w takich przypadkach zdaniem wnioskodawczyni będą przysługiwały diety do wysokości określonej art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

W świetle powołanego uregulowania, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą łącznie trzy warunki:

* celem poniesienia wydatku (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodu, lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,

* musi być prawidłowo udokumentowany.

Zgodnie z zasadą ogólną wynikającą z ww. przepisu, przedsiębiorca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie faktycznie poniesione w związku z podróżą służbową wydatki, jeżeli ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiąganie przychodu, bądź też zmierza do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów i wydatki te nie są wyszczególnione jako wydatki niestanowiące takich kosztów w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

Jednocześnie art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Mając powyższe na względzie, jeżeli podróże, jakie wnioskodawczyni odbywa są podróżami służbowymi związanymi z prowadzoną przez nią pozarolniczą działalnością gospodarczą, to w ciężar kosztów uzyskania przychodów tejże działalności może zaliczyć koszty noclegu jak również koszty przejazdu pod warunkiem ich należytego udokumentowania. W analogiczny sposób do kosztów uzyskania przychodów mogą zostać zaliczone diety związane z tymi podróżami, jednakże wyłącznie w części nie przekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, tj. w odniesieniu do krajowej podróży służbowej - przepisach rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.), natomiast w odniesieniu do zagranicznej podróży służbowej - przepisach rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

Należy przy tym podkreślić, że pojęcie "podróż służbowa" unormowane jest w przepisach prawa pracy - art. 77 ⁵ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii, czy podróże jakie wnioskodawczyni odbywa są "podróżami służbowymi" nie leży w kompetencji organów podatkowych.

Ponadto zauważyć należy, iż wydatki związane ze stażem specjalizacyjnym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z uwzględnieniem opisanych powyżej warunków jeżeli staż ten nie odbywa się w ramach stosunku pracy.

Natomiast wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie różnego rodzaju kursów nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu konieczne jest również, jak już wcześniej wspomniano, zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Do stwierdzenia czy poniesione wydatki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej istotnym jest ustalenie:

* czy taki wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,

* czy też wydatek ten służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług medycznych - gabinet lekarski. Ponadto ponosi (będzie ponosić) wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji tzn. wydatki na kursy językowe, kursy specjalizacyjne czy doskonalące.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż wydatki ponoszone na naukę języków obcych podnoszą ogólny poziom wiedzy wnioskodawczyni i stanowią wydatek osobisty, niezwiązany bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą. W konsekwencji nie mogą one zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Natomiast jeżeli wymienione przez wnioskodawczynię kursy specjalizacyjne czy też doskonalące mają ścisły związek z charakterem prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, to wydatki ponoszone w związku z uczestnictwem w ww. kursach mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tejże działalności pod warunkiem ich należytego udokumentowania. Ponadto wskazać należy, iż to na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami a uzyskiwanymi przychodami.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.