IBPB1/415-250/08/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani L., przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 19 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia odsetek od kredytu bankowego, zaciągniętego w związku z prowadzoną w formie Spółki jawnej pozarolniczą działalnością gospodarczą - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 marca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia odsetek od kredytu bankowego, zaciągniętego w związku z prowadzoną w formie Spółki jawnej pozarolniczą działalnością gospodarczą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2001 r. w ramach Spółki jawnej wnioskodawczyni podpisała z Bankiem umowę kredytu bankowego. Kredyt ten w ramach działalności gospodarczej był częściowo spłacony wraz z należnymi za ten okres odsetkami. W 2003 r. z powodu trudnej sytuacji finansowej Spółka zaprzestała prowadzenia działalności oraz spłaty kredytu wobec banku. Po zaprzestaniu działalności nastąpiły trudności ze spłatą ww. kredytu bankowego zarówno przez wnioskodawczynię jak i pozostałych wspólników. W 2007 r. Bank wystąpił do wszystkich wspólników Spółki jawnej z propozycją przystąpienia do programu Pakiet 2007, dotyczącym restrukturyzacji wybranych wierzytelności trudnych, które dawało możliwość zawarcia porozumienia poprzez przyjęcie oferty Banku polegającej na zobowiązaniu się wspólników Spółki do spłaty zadłużenia (całości kapitału i kosztów) w zamian za umorzenie całości odsetek. W związku z przystąpieniem wszystkich wspólników do ww. programu i spłatą przez nich całości kapitału wraz z kosztami - Bank w 2007 r. umorzył pozostałą część zaległych odsetek. W 2008 r. wnioskodawczyni otrzymała PIT-8C, w którym to w części D wykazano przypadającą na nią część umorzonych odsetek od ww. kredytu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwota umorzonych odsetek od kredytu stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawczyni, w opisanym stanie faktycznym, trudno jest się doszukać przysporzenia majątkowego po stronie podatnika spłacającego zaciągnięty kredyt. Z zawartych dokumentów wynika, że podatnik zobowiązał się do zapłaty kapitału i kosztów co uczynił. Umorzenie przez Bank odsetek od kredytu w wyniku złożonego oświadczenia, stanowi tylko zmianę warunków umowy o kredyt. Wobec tego zawarcie porozumienia, w wyniku którego dochodzi do umorzenia (bądź obniżenia) odsetek nie generuje przychodu do opodatkowania u podatnika, jako osoby spłacającej kredyt.

Na poparcie swojego stanowiska wnioskodawczyni wskazała decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 lipca 2005 r. (sygn. PB I-3/4117/IN-36/USZ/2005/PM).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przy czym w myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Jednocześnie ustawodawca nie sprecyzował, co należy rozumieć poprzez pojęcie "nieodpłatny". Przepisy ustawy o podatku dochodowym określają jedynie sposoby i kryteria ustalania wartości nabytych nieodpłatnie rzeczy (praw) albo nieodpłatnych świadczeń. Na gruncie języka polskiego "nieodpłatny" znaczy tyle co: "nie wymagający opłaty; taki, za który się nie płaci; bezpłatny" (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, 2003 r.).

W świetle powyższego, uznać należy, iż dla celów podatkowych, przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Wskazać przy tym należy, iż zgodnie z art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

Natomiast w myśl art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Przez pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa wyżej należy zatem rozumieć te wszystkie zjawiska, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu. Zjawiskiem takim jest m.in. korzystanie przez kredytobiorcę bez oprocentowania z cudzego kapitału, które wyraża się w tym, iż jako kredytobiorca przez określony czas korzysta z kredytu nieodpłatnie, tzn. nie ponosząc z tego tytułu jakichkolwiek ciężarów (w postaci zapłaty odsetek), dzięki czemu znajdować się będzie w sytuacji uprzywilejowanej w stosunku do podmiotów, które korzystają z kredytów na zasadach rynkowych (tj. za wynagrodzeniem w postaci odsetek). Dla kwalifikacji umorzonych odsetek do przychodów z tytułu nieodpłatnych świadczeń, nie ma znaczenia z jakich przyczyn następuje umorzenie odsetek od kredytu. Jeżeli umowa pożyczki (kredytu) początkowo jest odpłatna, a następnie w wyniku porozumienia strony umorzą oprocentowanie, to umowa powyższa staje się umową nieodpłatną.

Mając na względzie powołane powyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż umowa kredytu, zawarta przez wnioskodawczynię w ramach prowadzonej w formie Spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej, w wyniku zawartego z Bankiem porozumienia dotyczącego umorzenia odsetek stała się umową częściowo - nieodpłatną. W konsekwencji kredytobiorca uzyskał świadczenie polegające na czasowej możliwości korzystania z kapitału nieodpłatnie, a to oznacza zaistnienie zdarzenia powodującego powstanie u niego przychodu. Zatem przypadająca na wnioskodawczynię część umorzonych odsetek stanowić będzie dla niej, w dacie umorzenia, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychód ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza nawet w sytuacji, gdy nie prowadzi ona już obecnie ww. działalności.

W świetle powyższego przedstawione we wniosku stanowisko wnioskodawczyni uznać należy za nieprawidłowe.

Powołana przez wnioskodawczynię decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi wydana została w indywidualnej sprawie podatnika i nie jest wiążąca w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.