IBPB1/415-24/08/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 kwietnia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB1/415-24/08/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani Y. przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 11 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie minimalnego okresu amortyzacji nabytego w drodze darowizny budynku handlowo-usługowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie minimalnego okresu amortyzacji nabytego w drodze darowizny budynku handlowo-usługowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W kwietniu 2007 r. wnioskodawczyni otrzymała w darowiźnie budynek handlowo-usługowy, który jest murowany i trwale związany z gruntem. Budynek ten po raz pierwszy oddany został do użytkowania 23 października 1990 r., co zostało potwierdzone stosownym zgłoszeniem w Urzędzie Rejonowym. W 2007 r. budynek powyższy wnioskodawczyni w całości wynajmowała na cele handlowo-usługowe i rozliczała się z podatku dochodowego ryczałtem ewidencjonowanym. W 2008 r. wynajem ww. budynku zamierza opodatkować na zasadach ogólnych wg skali i po wpisaniu budynku do ewidencji środków trwałych dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaki okres amortyzacyjny można przyjąć dla tego budynku tzn. czy winien to być okres nie krótszy niż 36 miesięcy, czy też nie krótszy niż 10 lat.

Zdaniem wnioskodawczyni budynek handlowo-usługowy jako używany, trwale związany z gruntem, pierwszy raz wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wymieniony w rodzaju 103 Klasyfikacji Środków Trwałych może być amortyzowany przez okres nie krótszy niż 36 miesięcy - zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Takiej wykładni treści art. 22j ww. ustawy dokonało Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 3 listopada 2005 r., w którym podano, że okres amortyzacji nie krótszy niż 36 miesięcy obowiązuje m.in. w stosunku do trwale związanych z gruntem - budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 KŚT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Możliwość ustalenia przez podatnika indywidualnej stawki amortyzacyjnej reguluje art. 22j ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Stosownie do jego treści, z zastrzeżeniem art. 22l, podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym, że w myśl art. 22j ust. 1 pkt 3 ww. ustawy dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat, z wyjątkiem:

a.

trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem,

b.

kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m 3, domków kempingowych i budynków zastępczych

- dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata.

Stosownie do art. 22j ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za używane - jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy.

Ponieważ z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż nabyty w drodze darowizny budynek handlowo-usługowym został zaliczony przez podatniczkę do rodzaju 103 Klasyfikacji Środków Trwałych, to cytowany wyżej art. 22j ust. 1 pkt 3 w tym przypadku znajdzie zastosowania.

Istotnym zatem w przedmiotowej sprawie pozostaje fakt czy ww. budynek spełnia definicję używanego środka trwałego, o której mowa w art. 22j ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Przez używanie należy rozumieć eksploatowanie. Przepisy nie regulują jakimi dowodami należy udokumentować używanie środka trwałego. Zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Jeśli zatem dokumentacja otrzymanego w drodze darowizny budynku, posiadana przez wnioskodawczynię, wskazuje, iż budynek ten spełnia wymagania określone w art. 22j ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to wnioskodawczyni może zastosować indywidualną stawkę amortyzacyjną dla budynku handlowo-usługowego opisanego we wniosku, przy czym okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl