IBPB1/415-210/07/BK
Pismo z dnia 28 stycznia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB1/415-210/07/BK
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani P. przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 29 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości dokumentowania poniesionych wydatków z tytułu zakupu towarów handlowych w krajach Unii Europejskiej - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 października 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości dokumentowania poniesionych wydatków z tytułu zakupu towarów handlowych w krajach Unii Europejskiej.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Podatniczka z dniem 1 sierpnia 2007 r. zgłosiła rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej, w zakresie:
* detalicznego handlu obwoźnego,
* sprzedaży wysyłkowej (przez internet) artykułów chemicznych, opodatkowanej na zasadach ogólnych przy prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Zamierza dokonywać zakupu towarów handlowych na rynku wewnątrzunijnym. W związku z tym, że np. w Niemczech - sklepy i sieci handlowe nie wystawiają faktur, a jedynie wydruki z kas fiskalnych (nazywane: rachunkami, paragonami lub kwitami fiskalnymi) z uzasadnieniem, że wydruki te respektowane są w całej Unii Europejskiej, podatniczka zwróciła się do właściwego miejscowo Naczelnika Urzędu Skarbowego z zapytaniem, czy może stosować wydruki z kas fiskalnych jako podstawę zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jednakże faktycznie nie rozpoczęła jeszcze działalności, gdyż uzyskała odpowiedź, że podstawą zapisu w księdze przychodów i rozchodów są faktury VAT, VAT marża, faktury VAT RR, VAT MP, dokumenty celne itp. Wnioskodawczyni zauważa, iż chce prowadzić handel detaliczny, nie będzie płaciła podatku VAT i będzie dokonywać zakupów w małych ilościach, których wartość liczona będzie maksymalnie w setkach Euro.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej wnioskodawczyni może stosować wydruki z kas fiskalnych jako podstawę do dokonania zapisów w książce przychodów i rozchodów.
Zdaniem podatniczki wydatek poniesiony na zakup towaru handlowego udokumentowany wystawionym paragonem z kasy fiskalnej stanowi podstawę do dokonania zapisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, po jego przeliczeniu z Euro na złote - wg kursu Narodowego Banku Polskiego z danego dnia.
Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) podstawą zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów mogą być wyłącznie dowody księgowe spełniające warunki określone w ww. rozporządzeniu.Stosownie do treści § 12 ust. 3 powołanego rozporządzenia, dowodami księgowymi są:
faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
inne dowody, wymienione w § 13 i § 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych
- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.
W myśl § 13 ww. rozporządzenia, za dowody księgowe uważa się również:
dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;
noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;
dowody przesunięć;
dowody opłat pocztowych i bankowych;
inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.
Ponadto, zgodnie z § 14 ww. rozporządzenia na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków) mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające przy zakupie: nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku) ograniczając jednak tę możliwość do enumeratywnie wskazanych wydatków, wśród których brak jest wydatku związanego z zakupem towarów handlowych w placówkach handlowych wymienionych we wniosku, tj. sklepach i sieciach handlowych. Paragon może być, na mocy § 14 ust. 2 pkt 4 i ust. 4 ww. rozporządzenia, dowodem księgowym dokumentującym zakup w jednostkach handlu detalicznego wyłącznie materiałów pomocniczych, środków czystości i bhp oraz materiałów biurowych, a także zakup paliwa i olejów za granicą.
Oznacza to, że w sytuacji przedstawionej w pytaniu, zakup towarów handlowych dokonany za granicą powinien być udokumentowany jednym z dowodów księgowych, o którym mowa w powołanym przepisie § 12 ust. 3 ww. rozporządzenia.Bez znaczenia pozostaje fakt, iż podatniczka jako kupujący nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.Jednocześnie zauważyć należy iż, zasady przeliczania walut obcych na złote zostały określone w art. 22 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.