IBPB1/415-191/07/BK - Zaliczenie do kosztów nabycia egzemplarza programu komputerowego.
Pismo z dnia 22 stycznia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB1/415-191/07/BK Zaliczenie do kosztów nabycia egzemplarza programu komputerowego.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana F. przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 19 października 2007 r.), uzupełnionym w dniu 8 stycznia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatku poniesionego na nabycie egzemplarza programu komputerowego - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 października 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatku poniesionego na nabycie egzemplarza programu komputerowego.
Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 28 grudnia 2007 r. wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 8 stycznia 2008 r. do tut. Biura wpłynęło ww. uzupełnienie wniosku.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca w dniu 13 września 2007 r. nabył od niemieckiej firmy egzemplarz programu komputerowego za łączną kwotę 2.188,40 Euro. Stosownie do załączonej do nośnika programu "License agrement" (umowy licencyjnej) żadne prawa autorskie nie zostały przelane na wnioskodawcę. W dokumencie tym dodatkowo zastrzeżono, iż wnioskodawca nie ma możliwości użyczania, sprzedaży, wynajmowania, oddawania w leasing, wynajmowania czy też w jakiejkolwiek formie przenoszenia programu na rzecz osób trzecich. Wyłącznym uprawnieniem przyznanym wnioskodawcy w drodze tej czynności prawnej jest możliwość korzystania z programu i to wyłącznie na jednym komputerze.
W świetle powyższego zdarzenia wnioskodawca powziął wątpliwość czy wydatek poniesiony na zakup egzemplarza programu komputerowego stanowi koszt uzyskania przychodu rozliczany jednorazowo czy też należy uznać, iż wnioskodawca nabył tzw. wartość niematerialną i prawną, którą należy amortyzować stosownie do regulacji art. 22m ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:
"umowa licencyjna" została zawarta na okres bezterminowy,
wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów rozchodów, w której koszty ewidencjonuje metodą memoriałową.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w świetle powyższego stanu faktycznego podatnik zobowiązany jest do amortyzowania zakupionego egzemplarza programu komputerowego, czy też może jednorazowo wpisać koszt jego nabycia do kosztów uzyskania przychodu...
Zdaniem wnioskodawcy w okolicznościach przedmiotowej sprawy nie doszło do przeniesienia autorskich lub pokrewnych praw majątkowych, a także do zawarcia umowy licencyjnej, co powoduje, iż brak jest możliwości zaliczenia zakupionego egzemplarza programu komputerowego do katalogów ujętych w art. 22a czy też 22b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji niezasadne będzie przeprowadzenia amortyzacji nabytego egzemplarza programu komputerowego, a koszt jego nabycia stanowi jednorazowy koszt uzyskania przychodu.
Elementy stanowiska wnioskodawcy zawarte są również w opisie stanu faktycznego (część F. poz. 50 wniosku) w którym wskazano, iż opisana sytuacja nie może być odniesiona do katalogu środków trwałych ujętych w art. 22a cyt. ustawy. Szerszego rozważenia wymaga pytanie, czy treść art. 22b ust. 1 pkt 4 czy 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania do przypadku wnioskodawcy. Zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 4 bądź 5 przywołanej ustawy amortyzacji podlegają przyjęte do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe oraz licencje.
Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904 z późn. zm.) wynika, iż licencja to umowa o korzystanie z utworu, obejmująca pole eksploatacji wyraźnie w niej wymienione. Pola eksploatacji programu komputerowego szczegółowo wylicza przepis art. 74 ust. 4 tej ustawy zgodnie z którym autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 4 tej ustawy obejmują prawo do:
trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzenia, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;
tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;
rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.
Autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych są więc wyłącznie prawami do kopiowania, modyfikacji i dystrybucji programów. Skoro nie obejmują one prawa do używania programu zgodnie z jego pierwotnym przeznaczeniem na własne potrzeby, to należy uznać, że umowami licencyjnymi są tylko takie umowy, które czasowo zezwalają na kopiowanie, modyfikację i dystrybucję. Elementy te mogą występować łącznie wszystkie, tylko dwa z nich lub nawet pojedynczo, w przeciwnym razie nie wystąpi nabycie praw licencyjnych, lecz jedynie nabycie praw własności do egzemplarza utworu (programu komputerowego), o którym mowa w art. 52 ustawy o prawie autorskim. Na potwierdzenie takiego toku rozumowania wnioskodawca wskazał wyrok NSA z dnia 24 listopada 2003 r. (sygn. Akt. FSA 2/03, publ. w M. Podat. 2004/1/39), z którego wynikało iż:
(...) 1. Prawo do korzystania z utworu można nabyć na podstawie umowy licencyjnej (art. 41 ust. 2 u.p.a.) lub na podstawie umowy przenoszącej własność egzemplarza utworu bez przejścia autorskich praw majątkowych do programu art. 52 ust. 1 u.p.a.). 2. Publiczne rozpowszechnianie programu komputerowego, o którym mowa w art. 74 ust. 4 pkt 3 u.p.a., gdy nie towarzyszyło im przeniesienie praw autorskich podlegało podatkowi od towarów i usług, jeżeli miało charakter sprzedaży, darowizny lub usługi (najmu, dzierżawy) (...).
Fakt, iż wraz z egzemplarzem programu wnioskodawcy został doręczony odpis ogólnych warunków umowy zatytułowany "umowa licencyjna" pozostaje bez znaczenia dla niniejszego przypadku, bowiem z całą pewnością nie ma w tym przypadku do czynienia z licencją oprogramowania w rozumieniu zarówno ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak i ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. O rzeczywistym reżimie prawnym umowy decyduje bowiem jej treść nie zaś tytuł, co dobitnie zaznaczył w przywołanym wyżej wyroku NSA:
(...) Decydujące znaczenie dla oceny, czy przedmiotem obrotu jest program komputerowy jako utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 200 r. Nr 80, poz. 904 z późn. zm.) niepodlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też egzemplarz programu komputerowego będący towarem w rozumieniu art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) mają okoliczności faktyczne sprawy, a w szczególności treść umowy, której przedmiotem jest program komputerowy (...).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła, są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.
Stosownie do treści art. 22b ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:
spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
licencje,
prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.),
wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)
o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej "licencją", obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.
W myśl art. 52 ust. 1 ww. ustawy jeżeli umowa nie stanowi inaczej, przeniesienie własności egzemplarza utworu nie powoduje przejścia autorskich praw majątkowych do utworu. Natomiast w świetle art. 74 ust. 4 autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:
trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;
tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;
rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.
Mając powyższe na względzie, jeżeli w istocie jak wskazano to w złożonym wniosku, w związku z dokonanym nabyciem programu komputerowego nie doszło do przekazania na wnioskodawcę żadnych praw autorskich, a jego wyłącznym związanym z dokonaniem tej czynności prawnej uprawnieniem jest jedynie możliwość korzystania z programu (w zakresie nieobjętym prawami autorskimi), to nabyte przez niego prawo nie jest licencją, a tym samym podlegająca amortyzacji wartością niematerialną i prawną, o której mowa w art. 22b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji wydatki poniesione przez podatnika na nabycie egzemplarza programu komputerowego mogą bezpośrednio stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile spełnią podstawową przesłankę wynikającą z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.