IBPB1/415-128/08/BK - Czy odpisy amortyzacyjne dotyczące przedmiotowego budynku mieszkalnego wielorodzinnego z lokalami przeznaczonymi na wynajem stanowią koszt uzyskania przychodu z działalności gospodarczej polegającej na najmie lokali?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani D., przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 30 listopada 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od nieruchomości w odniesieniu do której korzystano z ulgi z tytułu budowy lokali na wynajem - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 listopada 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od nieruchomości w odniesieniu do której korzystano z ulgi z tytułu budowy lokali na wynajem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni wraz z mężem w 2000 r. nabyła działkę pod budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z przeznaczeniem znajdujących się w nim co najmniej 5 lokali na wynajem. W rozliczeniach podatkowych za lata 2000-2001, stosownie do treści art. 26 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 26 ust. 2-4 odliczyła od dochodu kwoty wydatkowane na zakup nieruchomości gruntowej pod budowę wspomnianego budynku. Następnie po uzyskaniu pozwolenia na budowę we wrześniu 2002 r. rozpoczęła prace związane z budową ww. budynku mieszkalnego. Stosownie do treści ww. przepisów, które obowiązywały do końca 2003 r., wydatki ponoszone z tytułu budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego z lokalami na wynajem poniesione do końca 2003 r. były odliczane od dochodu, do października 2005 r.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy odpisy amortyzacyjne dotyczące przedmiotowego budynku mieszkalnego wielorodzinnego z lokalami przeznaczonymi na wynajem stanowią koszt uzyskania przychodu z działalności gospodarczej polegającej m.in. na najmie lokali.

Zdaniem wnioskodawczyni odpisy amortyzacyjne dotyczące budynku przeznaczonego na wynajem, będącego środkiem trwałym w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, będą stanowiły koszt uzyskania przychodów na zasadach przewidzianych w art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W szczególności nie może mieć w sprawie zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, gdyż oznaczałby on w praktyce odebranie prawa do wcześniej przyznanej ulgi, mającej w zamyśle ustawodawcy popieranie rozwoju budownictwa a jednocześnie rozwiązanie problemów z niedoborem lokali przeznaczonych na wynajem. Na poparcie swojego stanowiska wnioskodawczyni wskazała, iż osoby które budując mieszkania korzystały z tzw. dużej ulgi budowlanej, wynajmując teraz mieszkania mogą do kosztów uzyskania przychodów zaliczać odpisy amortyzacyjne od wybudowanych budynków.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodu, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zgodnie natomiast z treścią art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Jednocześnie w myśl art. 22c pkt 1 i 2 ww. ustawy amortyzacji nie podlegają:

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconych podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Powyższy przepis będzie miał zastosowanie w stanie faktycznym opisanym we wniosku, gdyż budując budynek mieszkalny wielorodzinny z lokalami na wynajem (czyli ponosząc wydatki na wytworzenie środka trwałego) podatniczka odliczała je od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym na mocy obowiązującego wówczas przepisu art. 26 ust. 8 ww. ustawy. Zastosowanie cyt. powyżej art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy nie oznacza odebrania prawa do ulgi, wręcz przeciwnie, zaliczając do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjnie podatnik powtórnie pomniejszyłby podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym. Zatem uznanie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne wydatków, które już raz zostały odliczone stałoby w sprzeczności z konstytucyjną zasadą równości wszystkich obywateli wobec prawa.

Jednakże ograniczenie to odnosi się jedynie do tej części wydatków, które zostały odliczone. O ile jednak z tytułu budowy przedmiotowej nieruchomości poniesiono inne wydatki, przekraczające sumę dokonanych z ww. tytułu odliczeń, z zastrzeżeniem, iż nieruchomość ta spełniać będzie warunki wynikające z art. 22a ust. 1 cyt. ustawy, w tej części podlegać będzie amortyzacji w ramach prowadzonej przez wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.