IBPB1/415-127/07/RM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana D. przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 24 września 2007 r.) uzupełnionym w dniu 21 grudnia 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków wnioskodawcy związanych z realizacją programu lojalnościowego dla pracowników - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 września 2007 r. wpłynął do tut. biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie m.in. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków wnioskodawcy związanych z realizacją programu lojalnościowego dla pracowników.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 6 grudnia 2007 r. wnioskodawcę wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 21 grudnia 2007 r. do tut. Biura wpłynęło ww. uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą ma zamiar dla swoich pracowników wprowadzić program lojalnościowy, który pozwoliłby pogłębić związki pracowników z firmą i zmniejszyć prawdopodobieństwo zwolnienia się pracownika.

Program ten polegać będzie na:

Do momentu cesji na konto konkretnego pracownika kwota programu stanowi własność pracodawcy, a po cesji stanowi przychód pracownika.

Po 10 latach inwestowania nastąpi cesja kwoty zgromadzonej na pracownika wskazanego w programie. W przypadku gdyby pracownik wskazany w programie zwolnił się z pracy pracodawca na prawo przekazać program na innego pracownika.

W uzupełnieniu wniosku wskazano m.in., iż ze składki wpłacanej przez pracodawcę (ubezpieczający), w ramach jednej umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, gdzie ubezpieczonym jest pracownik, towarzystwo ubezpieczeń na życie wydziela część składki (12 zł), z której jest opłacane ubezpieczenie NNW, natomiast pozostała część składki (12 zł) jest inwestowana w ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe, będące integralną częścią tej samej umowy ubezpieczenia na życie.

Wskazano również, iż pracodawca jest właścicielem, dysponentem (ubezpieczającym) umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym i jednocześnie podmiotem finansującym ww. umowę ubezpieczenia, co skutkuje konkretnymi kosztami - składka wpłacana do towarzystwa ubezpieczeń na życie, na ww. umowę.

Ww. umowa jest bezterminowa (nie określa terminu dożycia), wobec powyższego nie określa terminu wypłaty świadczenia, bądź innego sposobu przekazania wartości ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych (np. cesja umowy ubezpieczenia).

Inwestycja w ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe jest związana z ryzykiem inwestycyjnym, co uniemożliwia określenie wartości wypłacanej kwoty ubezpieczonemu. Jednocześnie ubezpieczający (pracodawca) może w dowolnym czasie (za zgodą towarzystwa ubezpieczeń na życie - cesja) zmienić ubezpieczonego (pracownika), natomiast zgromadzone środki w ramach ww. umowy ubezpieczenia przekazać innemu ubezpieczonemu (pracownikowi), zawierając nową umowę ubezpieczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy powyższa interpretacja programu jest prawidłowa.

Zdaniem wnioskodawcy, program spełnia warunki narzucone przez art. 23 ust. 57a) b) c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez co stanowi koszt uzyskania przychodu pracodawcy.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 57 ww. ustawy - nie uważa się za koszty uzyskania składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grupy 1, 3 i 5 działu I oraz grupy 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151), jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

Jak wynika z załącznika do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej do wskazanych w cyt. powyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umów ubezpieczenia należą:

* ubezpieczenia na życie (dział I,grupa 1),

* ubezpieczenia na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (dział I, grupa 3),

* ubezpieczenia wypadkowe i chorobowe, jeśli są uzupełnieniem innych ubezpieczeń działu I - grupy 1-4 (dział I, grupa 5),

* ubezpieczenia wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej (dział II, grupa 1):

* ubezpieczenia choroby (dział II, grupa 2):

Mając powyższe na względzie jeżeli w istocie, jak wskazano w uzupełnieniu wniosku opłacanie składek na ubezpieczenie, na rzecz pracowników nastąpi w ramach jednej umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, co pozwalałoby ją zakwalifikować do umów ubezpieczenia wymienionych w art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to składki poniesione przez wnioskodawcę w związku z zawarciem tej umowy mogłyby stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, pod warunkiem spełnienia pozostałych określonych w tym przepisie przesłanek.

Zauważyć bowiem należy, iż zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów, składek poniesionych tytułem zawarcia umów ubezpieczenia wymienionych w ww. przepisie, uzależnione jest od łącznego spełnienia przewidzianych w tym przepisie warunków. Pierwszy dotyczy uprawnionego do otrzymania świadczenia, którym nie może być pracodawca. Kolejny wskazuje, iż umowa ubezpieczenia musi wykluczać w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono:

- wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,

- możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,

- wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Mając powyższe na względzie, oraz to, iż ze złożonego wniosku i jego uzupełnienia nie wynika w sposób jednoznaczny, iż:

* wnioskodawca będący " (...) właścicielem, dysponentem (ubezpieczającym) umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (...)" - nie będzie uprawniony do otrzymania świadczenia z umowy (np. w przypadku zwolnienia się pracownika i nie przekazania zgromadzonych środków innemu pracownikowi), jak również, iż,

* zawarta umowa ubezpieczenia będzie wykluczać w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostanie zawarta:

* wypłatę kwoty stanowiącej wartość, odstąpienia od umowy

* możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,stwierdzić należy, iż wnioskodawca nie będzie mógł wydatków poniesionych tytułem składek, związanych z zawarciem przedmiotowej umowy ubezpieczenia zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z tej też przyczyny, stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2007 r. uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.