IBPB-2-2/4511-69/16/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 29 grudnia 2015 r. (data otrzymania 5 stycznia 2016 r.), uzupełnionym 18 marca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym renty rodzinnej wypłacanej przez zakład ubezpieczeń społecznych w Holandii w części dotyczącej:

* opodatkowania wypłacanej renty w 2015 r. wyższą 32% stawką podatku dochodowego - jest nieprawidłowe,

* możliwości zastosowania metody o unikaniu podwójnego opodatkowania - jest prawidłowe,

* zwolnienia z opodatkowania wypłaty dodatkowych świadczeń rodzinnych - jest prawidłowe.

W dniu 5 stycznia 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym renty rodzinnej wypłacanej przez zakład ubezpieczeń społecznych w Holandii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą samotnie wychowującą obecnie 6 letnie dziecko. Ojciec jej małoletniego syna (zmarł w lipcu 2010 r.) Od tego czasu, to na Wnioskodawczyni spoczywa ciężar spełniania obowiązków rodzicielskich, wychowawczych i materialnych nad synem. Ojciec dziecka Wnioskodawczyni był obywatelem Holandii, w chwili śmierci nie byli małżeństwem i po śmierci ojca, Wnioskodawczyni wystąpiła w sierpniu 2011 r. za pośrednictwem polskiego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych do Holandii o rentę rodzinną po zmarłym ojcu dla swojego syna.

Postępowanie w przedmiocie przyznania świadczenia emerytalnego po zmarłym ojcu na rzecz małoletniego syna trwało od sierpnia 2011 r. do stycznia 2015 r. W 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał dziecku Wnioskodawczyni rentę rodzinną po zmarłym ojcu w wysokości 250 zł.

Przez okres od sierpnia 2011 r. do stycznia 2015 r. Wnioskodawczyni pozostawała w stałym kontakcie z Holenderskim urzędem (dalej SVB) będącym odpowiednikiem polskiego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Po wielu latach starań o rentę rodzinną Wnioskodawczyni otrzymała pismo z Holandii, o przyznaniu jej małoletniemu dziecku renty rodzinnej Anw na podstawie EGVO, w wysokości ponad 800 Euro oraz o wypłacie wyrównania za okres od sierpnia 2011 r. do stycznia 2015 r. w wysokości 45 623,00 Euro.

W związku z powyższym w Holandii naliczona i pobrana została zaliczka na podatek dochodowy od kwoty 45 623,00 Euro to jest kwota 2 224,48 Euro, a zatem Państwo Holenderskie pobrało należny podatek od renty rodzinnej Anw dla małoletniego syna Wnioskodawczyni.

Ponadto w rencie rodzinnej Anw uwzględnione są także dodatki do renty rodzinnej. Jest to dodatek Anw - kwota wypłacana co miesiąc uzupełniająca rentę rodzinną Anw, dodatek z tytułu półsieroctwa oraz dodatek urlopowy - są to dodatki do renty rodzinnej Anw wypłacane każdego roku w maju.

W związku z powyższym od lutego 2015 r. Wnioskodawczyni otrzymuje miesięcznie, jako przedstawiciel ustawowy małoletniego syna rentę w wysokości 805,52 Euro, po potrąceniu składki na podatek dochodowy tj. 29,00 Euro oraz otrzymuje dodatek Anw w wysokości 16,65 Euro.

Dodatek Anw, dodatek z tytułu półsieroctwa, dodatek urlopowy nie są świadczeniami rodzinnymi lecz są one dodatkiem do renty rodzinnej wypłacanym według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Holandii wypłacanym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w Holandii.

Niniejsza renta będzie wypłacana na rachunek bankowy Wnioskodawczyni, tak długo, jak długo dziecko nie ukończy 18 roku życia.

W dokumencie wyjaśniającym wysokość podatku opłaconego w Holandii SVB informuje, iż gdy mieszka się w Polsce, od wartości renty nie jest pobierana składka na ubezpieczenie społeczne, tylko płacony podatek. Holandia ma bowiem z Polską podpisaną umowę, która stanowi, że podatki muszą być opłacane w kraju, w którym ma siedzibę urząd, odpowiadający za wypłacanie renty. W styczniu 2015 r. na rachunek bankowy Wnioskodawczyni wpłacono z Holandii zaległą kwotę, tj. 45 623,00 Euro. Automatycznie Bank pobrał zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 18% zaległej wypłaconej kwoty.

Od lutego 2015 r. Wnioskodawczyni otrzymuje już comiesięcznie wypłatę renty rodzinnej Anw w wysokości 822,17 Euro. Podatek pobierany przez bank w Polsce wynosi już nie 18% a 32%, bowiem dochód Wnioskodawczyni w 2015 r. przekroczył kwotę 85 528,00 zł, więc obowiązuje Wnioskodawczynię już drugi stopień podatkowy, czyli 32% podatku od dochodu.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni zauważa i podkreśla, że dochód osiągnięty w styczniu 2015 r. jest zaległym wyrównaniem za okres od sierpnia 2011 r. do stycznia 2015 r. Nie jest to dochód za okres jednego miesiąca.

W marcu 2011 r. Wnioskodawczyni uległa wypadkowi samochodowemu, w wyniku którego doznała trwałego urazu kręgosłupa i od tego czasu nie chodzi, porusza się tylko na wózku inwalidzkim. Wnioskodawczyni ma orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności oraz nie jest w stanie funkcjonować bez pomocy osób trzecich. Mając powyższe okoliczności na uwadze, podnosi, że renta wypłacana jej z tytułu całkowitej niezdolności do pracy oraz całkowitej niezdolności do samoegzystencji nie pozwala na jakąkolwiek rehabilitację, nie mówiąc już o utrzymaniu siebie i dziecka. Otrzymane z Holandii środki pieniężne z tytułu renty rodzinnej Anw to dla Wnioskodawczyni i jej syna ogromna kwota. Niestety wypłata przyznanego mojemu synowi w Holandii świadczenia jest o 1/3 niniejszej kwoty niższa z uwagi na naliczony podatek w Holandii oraz podatek naliczony w Polsce.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania.

1. Skoro jednorazowo wypłacono świadczenie rentowe z zagranicy przyznane za okres kilku lat, to na jakiej podstawie obliczając wysokość zaliczki na podatek dochodowy należy wziąć pod uwagę globalnie otrzymaną kwotę, przy pominięciu stanu faktycznego, że gdyby ta kwota została we właściwym czasie wypłacona, zgodnie z treścią uzyskanej decyzji, to wówczas należny byłby podatek w innej wysokości, sukcesywnie naliczany od każdej z otrzymanych kwot.

2. Skoro do pobranej zaliczki na podatek dochodowy od wypłacanych rent i emerytur z zagranicy na podstawie art. 35 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do rent i emerytur zagranicznych mają zastosowanie postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty, to czy zasadne jest pobieranie zaliczki na podatek zarówno w państwie wypłacającym świadczenie - Holandii, jak również w państwie, gdzie znajduje się miejsce zamieszkania beneficjenta - Polsce, w wysokości łącznie przewyższającej najwyższą stawkę zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w miejscu zamieszkania beneficjenta, to jest w Polsce.

3. Czy jeżeli otrzymywane z zagranicy świadczenie składa się z renty rodzinnej Anw oraz dodatków do renty rodzinnej Anw (dodatki: dodatek Anw, dodatek z tytułu półsieroctwa, dodatek urlopowy), to czy opodatkowaniu podlega renta rodzinna łącznie z dodatkami, czy przeciwnie, dodatki do renty są zwolnione z obowiązku podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad.1.

Z wiedzy, którą Wnioskodawczyni posiada wynika, że przy wypłacie renty rodzinnej na rzecz małoletniego syna w Holandii nie zastosowano żadnego zwolnienia podatkowego, a zatem renta, którą otrzymuje syn po zmarłym ojcu jest podwójnie opodatkowana, najpierw w Holandii, a następnie w Polsce. Ponadto wpłata w styczniu 2015 r. na rachunek kwoty w wysokości 45 623,00 Euro, to nie był jednorazowy dochód, lecz było to wyrównanie za okres od sierpnia 2010 r. do stycznia 2015.

Stąd Wnioskodawczyni nie powinna ponosić ciężaru tak wysokiego podatku, ponieważ nie z jej winy odpowiednik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Holandii dopiero po 4,5 roku wydał decyzję w przedmiocie przyznania renty małoletniemu dziecku po jego zmarłym ojcu.

Ad.2.

Płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy są osoby prawne i ich jednostki organizacyjne (oddziały), które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy. W tym przypadku dochodami, które podlegają zaliczce, są wypłacane emerytury i renty zagraniczne. Jednakże renta, którą otrzymuje syn po zmarłym ojcu jest podwójnie opodatkowana, najpierw w Holandii, a następnie w Polsce. Mając na uwadze treść art. 35 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do rent i emerytur zagranicznych stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty. Co oznacza, że jeżeli w umowie o Unikaniu Podwójnego Opodatkowania określone są niższe stawki podatkowe, wówczas znajdą one zastosowanie. Jeśli natomiast niższe stawki podatkowe określone są w przedmiotowej ustawie, dochód zostanie opodatkowany według stawek ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych (tak Adam Bartosiewicz, Ryszard Kubacki, Komentarz do art. 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W dniu 13 lutego 2002 r. została bowiem podpisana Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

W zaistniałym stanie faktycznym przyznana renta została opodatkowana zarówno w Holandii, jak również i Polsce. W związku z powyższym nadmiernie obciążona została podatkiem wypłata świadczenia emerytalnego na rzecz małoletniego dziecka po jego zmarłym ojcu. Przy takim stanie faktycznym, zgodnie z literą prawa w odniesieniu do emerytur i rent z zagranicy nie zostały zastosowane "postanowienia umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, zawartej z krajem, z którego pochodzą te emerytury i renty". Zgodnie bowiem ze stanowiskiem doktryny (tak Adam Bartosiewicz, Ryszard Kubacki, Komentarz do art. 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jeżeli według umowy międzynarodowej emerytury i renty podlegają opodatkowaniu w obu państwach stronach umowy, to podatnik ma prawo potrącić z podatku, który jest obowiązany zapłacić w Polsce, podatek, jaki zapłacił w państwie, z którego te świadczenia pochodzą, co nie miało miejsca w nin. stanie faktycznym.

Metodę odliczenia proporcjonalnego przewidują bowiem umowy zawarte między innymi z: Austrią, Belgią, Danią, Finlandią, czy Holandią. Zgodnie z tą metodą dochód osiągnięty za granicą podlega opodatkowaniu w Polsce, ale od należnego podatku odlicza się podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód osiągnięty za granicą.

Mając powyższe okoliczności na uwadze doszło do naruszenia umowy o zapobieganiu podwójnego opodatkowania wobec braku podstaw do potrącania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych zarówno w Holandii i w pełnej wysokości w Polsce.

Ad.3.

Mając na uwadze przedstawione w nin. wniosku wszystkie informacje i okoliczności oraz treść przepisów, a to:

* art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne wypłacone na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów,

* art. 21 ust. 1 pkt 91 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są wypłacone, za pośrednictwem płatnika, przy emeryturach i rentach zagranicznych podwyżki (zwiększenia) mające charakter dodatków rodzinnych, pod warunkiem przedstawienia płatnikowi dokumentu stwierdzającego wysokość podwyżki.

Stwierdzić należy, że powołane wyżej przepisy prawa pozwalają przyjąć za zasadne stanowisko, że omawiane dodatki wypłacane Wnioskodawczyni przy rencie rodzinnej (dodatki: dodatek Anw, dodatek z tytułu półsieroctwa, dodatek urlopowy) przez SVB jeżeli mają charakter dodatków rodzinnych są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych, a zatem płatnik nie powinien pobierać od tej części świadczenia zaliczek na podatek dochodowy. W związku z powyższym przedmiotowa informacja zawarta w PIT-11 powinna odzwierciedlać występujący w rzeczywistości stan faktyczny i prawny.

W konsekwencji nienależnie pobrany został podatek od globalnej kwoty, która zaksięgowana została na rachunku bankowym z tytułu renty rodzinnej bowiem niezasadnie pobrany został podatek od ww. dodatków do renty rodzinnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) - osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W myśl art. 4a cyt. ustawy, przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zauważyć ponadto należy, że podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania.

W myśl tej zasady, wyrażonej w treści art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, dolicza się do dochodów rodziców lub dochodów osób, o których mowa w art. 6 ust. 4, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci (art. 7 ust. 1). Jeżeli małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu, dochody małoletnich dzieci dolicza się po połowie do dochodu każdego z małżonków (art. 7 ust. 2). Przepis ust. 2 nie ma zastosowania do małżonków, w stosunku do których orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów (art. 7 ust. 3).

W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych charakter dochodów osiąganych przez małoletnie dziecko wpływa na sposób ich rozliczenia i opodatkowania. W myśl powyższego przepisu zasadą jest doliczenie dochodu uzyskanego przez małoletniego do dochodu rodziców, jeżeli tylko nie zostali oni pozbawieni możliwości pobierania pożytków ze źródeł przychodów.

Stosownie do art. 18 ust. 1 konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120) z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wcześniejszym zatrudnieniem, jak i renty wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (Polsce), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (Polsce).

Stosownie do art. 18 ust. 2 ww. konwencji bez względu na postanowienia ustępu 1 emerytura lub inne podobne świadczenie albo renta może być również opodatkowana w tym Umawiającym się Państwie, z którego jest ona uzyskiwana, zgodnie z prawem tego Państwa:

W myśl art. 18 ust. 5 ww. konwencji wszelkie emerytury i inne płatności wypłacane według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Umawiającego się Państwa osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie.

Z wniosku wynika, ze renta rodzinna wypłacona jest według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych w Holandii. Oznacza to, że zgodnie z art. 18 ust. 5 umowy polsko-holenderskiej, renta rodzinna wypłacana w Holandii podlega opodatkowaniu w Holandii i w Polsce.

Postanowienie zawarte w konwencji, że danego rodzaju dochody "mogą być opodatkowane" w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) należy bowiem czytać w ten sposób, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji - zamieszkania). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności. Zatem renty uzyskane z Holandii z holenderskiego systemu ubezpieczeń społecznych podlegają opodatkowaniu zarówno w Holandii jak i w Polsce. Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować określoną w konwencji metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 23 ust. 5 lit. a ww. konwencji polsko-holenderskiej, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Niderlandach, to Rzeczpospolita Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Niderlandach. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada tej części dochodu, która może być opodatkowana w Niderlandach.

Powyższa metoda unikania podwójnego podatkowania znajduje odzwierciedlenie w przepisie art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Reasumując, stwierdzić należy, renta otrzymywana przez syna Wnioskodawczyni w roku podatkowym podlega opodatkowaniu zarówno w Holandii jak i w Polsce. Podstawą prawną ww. twierdzenia jest cytowany wyżej art. 18 ust. 5 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu. Zatem w tym przypadku znajduje zastosowanie metoda o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W tej sytuacji dochodzi bowiem do podwójnego opodatkowania, którego należy unikać stosownie do przywołanych wyżej przepisów (art. 23 ust. 5 lit. a ww. Konwencji oraz art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Zatem można odliczyć od podatku od łącznego dochodu kwotę równą podatkowi od dochodu zapłaconemu w Holandii, jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada tej części dochodu, która może być opodatkowana w Holandii.

W tym miejscu, zauważyć należy, że zgodnie z przywołanym wyżej art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, co do zasady, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zatem w niniejszej sprawie mimo ze wypłata w kwoty 45 623 euro dotyczyła wyrównania za lata od 2011 r. do 2015 r., to stanowi ona przychód w tym roku kalendarzowym, w którym syn Wnioskodawczyni otrzymał to świadczenie, a więc stanowi przychód 2015 r. Ww. renta, jeśli jej wysokość przekroczy próg podatkowy, tak jak stało się w niniejszej sprawie, podlega opodatkowaniu 32% podatkiem dochodowym dlatego że wypłata jednorazowego świadczenia w wysokości 45 623 euro mimo, że dotyczy okresu za lata od 2011 r. do 2015 r., stanowi dochód syna Wnioskodawczyni uzyskany w 2015 r.

Zgodnie bowiem z art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy - od wypłacanych przez nie emerytur i rent, pomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit.b.

Zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1-1c, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty (art. 35 ust. 3 ww. ustawy).

W świetle art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy zaliczki za miesiące od stycznia do grudnia z zastrzeżeniem ust. 1a wynoszą:

Wobec tego bank jako płatnik wypłacając rentę rodzinną z Holandii za kolejne miesiące prawidłowo zastosował 32% stawkę podatku.

Mając powyższe wyjaśnienia na uwadze stanowisko Wnioskodawczyni odnośnie do pytania nr 1 zawartego we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do pytania nr 2 należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 35 ust. 3 ww. ustawy pobór zaliczki od wypłacanej renty winien odbyć się z uwzględnieniem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zauważyć jednak należy, że Organ wydając interpretację indywidualną nie przeprowadza postępowania dowodowego, dlatego Organ nie może stwierdzić, czy w niniejszej sprawie Bank dokonał poboru zaliczki w zawyżonej wysokości nie uwzględniając przy tym umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, czy też pobrał zaliczkę we właściwej wysokości a wysokość podatku wynika z wysokości wypłaconego świadczenia.

Wnioskodawczyni składając zeznanie roczne PIT-36 wraz z załącznikiem PIT/ZG, jeśli Bank nie uwzględnił umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, będzie miała możliwość zastosowania właściwej metody unikania podwójnego opodatkowania i o ile w rzeczywistości Bank pobrał zawyżony podatek, tj. Wnioskodawczyni może w zeznaniu podatkowym odliczyć od podatku od dochodu kwotę równą podatkowi od dochodu zapłaconemu w Holandii i tym samym będzie Wnioskodawczyni przysługiwał zwrot nadpłaconego podatku dochodowego.

Dlatego stanowisko Wnioskodawczyni odnośnie do pytania nr 2 dotyczące stosowania metody unikania podwójnego opodatkowania zawartego we wniosku należało uznać za prawidłowe. Dodatkowo wyjaśnia się, że umowa polsko-holenderska nie przewiduje żadnych obniżonych stawek dla opodatkowania rent otrzymywanych z Holandii.

Z kolei odnośnie do ustalenia czy opodatkowaniu podlegają dodatki do renty, tj. dodatek z tytułu półsieroctwa oraz dodatek urlopowy zauważyć należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne wypłacone na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 91 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są wypłacone, za pośrednictwem płatnika, przy emeryturach i rentach zagranicznych podwyżki (zwiększenia) mające charakter dodatków rodzinnych, pod warunkiem przedstawienia płatnikowi dokumentu stwierdzającego wysokość podwyżki.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że omawiane dodatki tj. dodatek z tytułu półsieroctwa oraz dodatek urlopowy wypłacane przy rencie, przez SVB mają charakter dodatków rodzinnych. A zatem, są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych, wobec czego nie wykazuje się ich w zeznaniu rocznym do opodatkowania. Natomiast wykazuje się kwotę zaliczek na podatek w wysokości pobranej przez płatnika co prowadzi do zwrotu pobranej od świadczeń zwolnionych zaliczki.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia stanowisko Wnioskodawczyni odnośnie do pytania nr 3 zawartego we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.