IBPB-2-2/4511-623/15/HS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 8 października 2015 r. (data otrzymania 15 października 2015 r.), uzupełnionym 4 grudnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodu przy sprzedaży nieruchomości otrzymanych w darowiźnie - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 października 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodu przy sprzedaży nieruchomości otrzymanych w darowiźnie.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z 25 listopada 2015 r. Znak: IBPB-2-2/4511-623/15/HS, IBPB-2-2/4511-624/15/HS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 4 grudnia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca na podstawie umowy darowizny (od rodziców) będzie w posiadaniu papierów wartościowych w postaci akcji notowanych na giełdzie papierów wartościowych oraz nieruchomości. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi sposób ustalenia kosztów uzyskania przychodów dla obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych w okolicznościach ewentualnej sprzedaży w przyszłości przedmiotów umowy darowizny, tj. papierów wartościowych (akcji) oraz nieruchomości - nabytych w drodze darowizny.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy wartość otrzymanych w drodze darowizny nieruchomości określona w umowie darowizny będzie stanowić koszt uzyskania przychodu w momencie sprzedaży przedmiotów umowy darowizny przed upływem pięciu lat od ich otrzymania.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość darowizny będzie mogła stanowić koszt uzyskania przychodu w sytuacji sprzedaży przedmiotów umowy darowizny. Inne podejście przeczyłoby art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, który zwalnia z podatku nabycie własności praw majątkowych. W opinii Wnioskodawcy, zamysłem ustawodawcy w podatku od spadków i darowizn było nadanie ulgi w obciążeniu podatkowym. Zatem brak możliwości uwzględnienia wartości darowizny przy ustalaniu dochodu ze zbycia przedmiotu darowizny byłoby zniweczeniem intencji ustawodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w części dotyczącej ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodu przy sprzedaży nieruchomości otrzymanych w darowiźnie. Natomiast w części dotyczącej ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodu przy sprzedaży papierów wartościowych (akcji) otrzymanych w darowiźnie wydano odrębną interpretację.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, ich części lub udziału w nieruchomości do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że nieruchomości nabyte w darowiźnie Wnioskodawca zamierza sprzedać przed upływem okresu 5 lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia należy stwierdzić, że odpłatne zbycie nieruchomości nabytych przez Wnioskodawcę w darowiźnie przed upływem 5 lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło (nastąpi) ich nabycie będzie podlegać opodatkowaniu, a oceniając skutki podatkowe tej sprzedaży należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy - za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy - po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł - stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Wnioskodawca uważa, że kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży nieruchomości winna być wartość przedmiotu darowizny, czyli nieruchomości otrzymanych w darowiźnie.

Jednakże przywołany wyżej przepis art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób jednoznaczny wskazuje, że kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze darowizny mogą być wyłącznie:

* udokumentowane nakłady na nieruchomość zwiększające jej wartość,

* kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej ten podatek przypada na tę nieruchomość.

Przepis art. 22 ust. 6d ww. ustawy w sposób jednoznaczny określa co może być kosztem uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych w drodze darowizny. Ww. przepis nie uwzględnia w kosztach uzyskania przychodu wartości otrzymanej darowizny. Skoro zatem odpłatne zbycie nieruchomości nabytych w darowiźnie regulują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - określając precyzyjnie jakie wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu - nie przewidując przy tym możliwości zaliczenia do tych kosztów wartości przedmiotu darowizny, to nie sposób uznać za właściwe postępowanie polegające na obniżeniu przychodu ze sprzedaży o wartość darowizny. Brak jest zatem podstaw prawnych, aby wartość darowizny zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości czy też do kosztów odpłatnego zbycia nieruchomości i tym samym obniżyć kwotę przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

Podsumowując, podstawę obliczenia podatku będzie stanowić dochód, czyli różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży nieruchomości (ustalonym zgodnie z art. 19) a kosztami uzyskania tego przychodu, ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy. Bezzasadne jest więc stanowisko Wnioskodawcy, że koszt uzyskania przychodów w sytuacji sprzedaży przedmiotów umowy darowizny (nieruchomości) może stanowić wartość darowizny. Przepisami właściwymi dla ustalenia kosztów uzyskania przychodów przy sprzedaży nieruchomości są przepisy ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych a nie ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 86 z późn. zm.). Postanowienia przepisu art. 22 ust. 6d są jednoznaczne i w sposób nie budzący wątpliwości wskazują, że kosztem mogą być wyłącznie udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn, o ile został uiszczony. Oznacza to, że jakiekolwiek inne wydatki nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodu.

Organ wyjaśnia ponadto, że otrzymanie nieruchomości w darowiźnie i następnie sprzedaż tych nieruchomości są to dwa odrębne zdarzenia podlegające opodatkowaniu dwoma różnymi podatkami.

I tak przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne w drodze darowizny własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem nabycie nieruchomości w darowiźnie podlega co do zasady opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Natomiast sprzedaż nieruchomości podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy bowiem innego rodzaju zdarzenia niż uprzednie nabycie tych nieruchomości w darowiźnie.

Niemniej jednak w przypadku opisanym przez Wnioskodawcę będącym przedmiotem niniejszej interpretacji będziemy mieć do czynienia z inną sytuacją niż nabycie darowizny, a mianowicie ze sprzedażą nieruchomości nabytych w darowiźnie. Obie operacje - zarówno nabycie nieruchomości w darowiźnie jak i ich późniejsza sprzedaż - są odrębnymi, kolejnymi czynnościami, które należy ocenić niezależnie od siebie pod względem skutków prawnych, jakie wywołały. Stąd też podlegają opodatkowaniu różnymi podatkami. Wskazać trzeba, że fakt zwolnienia w podatku od spadków i darowizn nabycia w drodze darowizny nieruchomości w żadnym wypadku nie oznacza, że wartość darowanych nieruchomości winna pomniejszać podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychód z tytułu sprzedaży tych nieruchomości. Ustawodawca bowiem wprost wskazał co stanowi koszty uzyskania przychodów, które pomniejszają przychód z tytułu zbycia nieruchomości. W podobnej sytuacji są zresztą wszyscy podatnicy, którzy otrzymali w darowiźnie prawa lub rzeczy inne niż gotówka, np. nieruchomości, papiery wartościowe (akcje), prawa majątkowe itp.

Skoro więc Wnioskodawca podejmie decyzję o sprzedaży nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło ich nabycie w drodze darowizny, a więc tytułem darmym - bez ponoszenia wydatków na ich nabycie - od czynności tej będzie musiał zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.