IBPB-2-2/4511-373/16/MZa - Obowiązki płatnika w związku z uczestnictwem pracowników w programie motywacyjnym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 18 lutego 2016 r. (data otrzymania 9 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem Pracowników Wnioskodawcy w programie motywacyjnym - jest prawidłowe.

W dniu 9 marca 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem Pracowników Wnioskodawcy w programie motywacyjnym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym (dalej: "Wnioskodawca", "Spółka"), wchodzącym w skład grupy kapitałowej I (dalej: "Grupa I"). Uprawnieni pracownicy Spółki (dalej: "Pracownicy/Pracownik") uczestniczą w międzynarodowym planie motywacyjnym - programie akcyjnym "Performace Share Plan" (dalej: "Program"). Pracownicy są polskimi rezydentami podatkowymi.

Organizatorem Programu jest spółka Y z siedzibą w Stanach Zjednoczonych. W ramach Programu, Pracownicy mogą otrzymać nagrodę w postaci jednostek Performance Share Units (dalej: "PSUs"). PSUs reprezentują warunkowe prawo do nieodpłatnego nabycia w przyszłości określonej liczby akcji spółki Y notowanych na giełdzie w Nowym Jorku (dalej: "Akcje").

Zgodnie z Programem:

* z tytułu posiadanych PSUs Pracownikowi nie przysługuje prawo głosu ani prawo do dywidendy,

* w stosunku do posiadanych przez Pracownika PSUs naliczone są ekwiwalenty dywidendy, w całości reinwestowane w nabycie dodatkowych jednostek PSUs,

* Pracownik otrzymuje od spółki Y Akcje po upływie 3-letniego okresu restrykcyjnego,

* Akcje deponowane są na rachunku brokerskim w lutym roku następującego po upływie okresu restrykcyjnego, za który zostały przyznane,

* z chwilą otrzymania Akcji Pracownik uzyskuje prawo do dywidendy oraz może zbyć posiadane Akcje,

* warunkiem przyznania Akcji jest m.in. pozostawanie Pracownika w stosunku zatrudnienia w spółce Y lub w którejkolwiek spółce zależnej,

* w przypadku rozwiązania stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie Pracownika wszystkie PSUs, w stosunku do których Pracownik nie nabył uprawnień do wymiany na Akcje, zostaną unieważnione.

Program zakłada, że Akcje przyznawane są według kryteriów określonych przez spółkę Y (Spółka nie ma wpływu na decyzję spółki Y co do przyznania Akcji Pracownikom).

Akcje nie stanowią elementu umowy o pracę (przyznanie Akcji nie stanowi świadczenia gwarantowanego Pracownikom przez Spółkę w ramach postanowień umowy o pracę/wewnątrzzakładowych aktów prawa pracy).

Uczestnictwo w Programie pozostaje bez wpływu na trwałość zatrudnienia Pracowników w podmiotach z Grupy I. W związku z przyznaniem Pracownikom Akcji, Spółka otrzymuje od spółki Y faktury do zapłaty na wartość Akcji zdeponowanych na rachunku brokerskim Pracownika.

W związku z powyższym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie zobowiązana do poboru i wpłaty na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z otrzymaniem przez Pracowników nieodpłatnie Akcji z tytułu uczestnictwa w Programie.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on zobowiązany do poboru i wpłaty na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z otrzymaniem przez Pracowników nieodpłatnie Akcji z tytułu uczestnictwa w Programie.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jednym ze źródeł przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta. W art. 11 ust. 1 ww. ustawy przewidziano zaś, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl natomiast art. 12 ust. 1 ww. ustawy - za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z uwagi na użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności", ww. kategoria przychodów ze stosunku pracy obejmuje każdą formę przysporzenia pieniężnego bądź niepieniężnego, która ma swoje źródło w stosunku pracy.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziano obowiązek pełnienia przez pracodawcę funkcji płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w przypadku przychodów ze stosunku pracy - zgodnie bowiem z art. 31 ww. ustawy - osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Jak wprost wynika z ww. regulacji, obowiązek poboru i wpłaty na rachunek urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych przez zakład pracy dotyczy wyłącznie sytuacji, w której podmioty te dokonują świadczeń na rzecz osób fizycznych będących ich pracownikami, przy czym fakt dokonywania świadczeń powinien być następstwem stosunku pracy łączącego pracodawcę z pracownikiem. Warunek ten należy przy tym interpretować ściśle, gdyż nie każdy przychód pozostający w jakimś związku faktycznym z wykonywaniem pracy będzie stanowił przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ww. ustawy. To, czy dane przysporzenie mieści się w zakresie przychodu ze stosunku pracy zależy od okoliczności towarzyszących powstaniu tego przysporzenia.

Przychód ze stosunku pracy powstanie zatem gdy pracownik otrzyma od pracodawcy pieniądze, wartości pieniężne albo świadczenia w naturze w związku z wypełnieniem swoich obowiązków w ramach stosunku pracy łączącego pracownika z pracodawcą.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego powyżej wprost wynika, że zgodnie z założeniami Programu:

* Spółka nie ma wpływu na decyzję spółki Y co do przyznania Akcji Pracownikom - Program zakłada bowiem, że Akcje przyznawane są według kryteriów określonych przez spółkę Y,

* Akcje nie stanowią elementu umowy o pracę - przyznanie Akcji nie stanowi świadczenia gwarantowanego Pracownikom przez Spółkę w ramach postanowień umowy o pracę lub wewnątrzzakładowych aktów prawa pracy,

* samo uczestnictwo w Programie pozostaje również bez wpływu na trwałość zatrudnienia Pracowników w Spółce.

Rola Spółki sprowadza się zasadniczo wyłącznie do przyjmowania obciążenia związanego z uczestnictwem Pracowników w Programie (Spółka otrzymuje od spółki Y faktury do zapłaty w kwocie równej wartości Akcji zdeponowanych na rachunku brokerskim Pracownika). Spółka podkreśla przy tym, że ponoszenie przez nią ww. kosztów nie stanowi elementu warunków pracy i płacy, wynikających ze stosunku pracy łączącego Pracowników ze Spółką, z regulaminów pracy obowiązujących w Spółce czy też z norm prawa pracy obowiązujących w Polsce. Zatem okoliczność ponoszenia powyższych kosztów przez Spółkę nie może zostać uznana za przesłankę wystarczającą do kwalifikacji przychodu osiąganego przez Pracowników do źródła, jakim jest stosunek pracy zawarty ze Spółką.

Zdaniem Spółki, wskazane powyżej okoliczności przemawiają za uznaniem, że Akcje otrzymane przez Pracowników od spółki Y w związku z uczestnictwem w Programie, nie stanowią przychodów ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Spółka nie będzie zobowiązana do poboru i wpłaty na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z otrzymaniem przez Pracowników Akcji od spółki Y z tytułu uczestnictwa w Programie.

Stanowisko takie jest potwierdzane przez organy podatkowe, przykładowo:

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 9 października 2015 r., Znak: IPPB2/4511-682/15-4/KW1: "Zatem w związku z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w Długoterminowym Planie Motywacyjnym, Uczestnicy nie uzyskują przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika wynikające z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Spółka Amerykańska przyzna pracownikom poszczególnych spółek wchodzących w skład Grupy A. prawo do udziału w Długoterminowym Planie Motywacyjnym w postaci odpłatnego bądź też nieodpłatnego nabycia akcji Amerykańskiej Spółki lub otrzymania wypłaty gotówkowej, której wartość jest uzależniona od wartości akcji A. Company. Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca nie ma obowiązku sporządzania imiennych informacji PIT-8C",

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 27 marca 2015 r., Znak: IBPBII/2/415-1162/14/ŁCz: "(...) w związku z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w programach motywacyjnych organizowanych przez spółkę holenderską, pracownicy Wnioskodawcy nie uzyskują przychodu ze stosunku pracy, w konsekwencji na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika ani żadne inne obowiązki informacyjne. Nie zmienia tego obciążanie Wnioskodawcy kosztami akcji przyznanych w programie, gdyż nie jest to świadczenie Wnioskodawcy ponoszone na rzecz pracownika a jedynie rozliczanie między podmiotami powiązanymi",

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 lutego 2015 r., Znak: IPPB2/415-1025/14-2/AS: "(...) zatem w związku z otrzymaniem przez pracowników wnioskodawcy świadczeń od spółki K. mającej siedzibę w Holandii w postaci niezbywalnych opcji na akcje stanowiących pochodny instrument finansowy a następnie nabyciem akcji Spółki K. z siedzibą w Holandii w wykonaniu opcji na akcje oraz w związku z nieodpłatnym nabyciem od podmiotu trzeciego akcji restrykcyjnych Spółki K. stanowiących papiery wartościowe, jak też w momencie odpłatnego zbycia akcji pracownicy wnioskodawcy nie uzyskują przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym na wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika wynikające z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. obliczenia, poboru i zapłaty zaliczki na podatek dochodowy od tych przychodów, gdyż pracownicy nie uzyskują z tego tytułu przychodu ze stosunku pracy",

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 stycznia 2015 r., Znak: IPPB2/415-797/14-2/MK: "W świetle powyższych uwag, przychód Uczestników programu, które otrzymały jednostki RSU od podmiotu trzeciego nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia, jako przychodu ze stosunku pracy. Co za tym idzie, na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika, czy też obowiązki informacyjne na żadnym z etapów przedmiotowego Programu. Nie zmienia tego fakt, że finalny koszt udziału swoich pracowników w Programie motywacyjnym ponosi wnioskodawca, w związku z obciążeniem tymi kosztami przez Spółkę Amerykańską",

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 czerwca 2013 r., Znak: IPPB2/415-290/13-2/MK: "Jak już powyżej wskazano warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu lub w przypadku obowiązków informacyjnych dokonywanie wypłat należności lub świadczeń przez ten podmiot. Reasumując, w związku z uczestnictwem pracowników Spółki w Planach organizowanych przez spółkę amerykańską pracownicy nie uzyskują przychodu ze stosunku pracy, w konsekwencji na Spółce nie ciążą obowiązki poboru zaliczek na podatek dochodowy z tytułu uzyskiwanych przez pracowników Spółki przychodów w ramach Planów, o których mowa w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani obowiązki informacyjne, wynikające z przepisu art. 42a ww. ustawy",

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 kwietnia 2013 r., Znak: IPPB2/415-67/13-3/AS: "Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego oraz przywołanych uregulowań prawnych pracownicy Spółki otrzymują w ramach planu motywacyjnego prawo do niezbywalnych opcji na akcje lub ekwiwalenty akcji o wyłączonej zbywalności (P.), od podmiotu będącego organizatorem Planu, z którym nie wiąże ich stosunek pracy. Podmiotem udostępniającym akcje jest Spółka Amerykańska, będąca zarządcą Planu, a nie spółka polska, która jest pracodawcą pomimo, że partycypuje w finansowaniu kosztów związanych z przyznaniem pracownikom akcji spółki amerykańskiej. Zatem na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika",

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 maja 2012 r., Znak: IPPB2/415-234/12-2/MK.

Pogląd taki znajduje potwierdzenie również orzecznictwie sądów m.in. w:

* wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 kwietnia 2015 r., sygn. II FSK 783/13, który zapadł na gruncie stanu faktycznego zbliżonego do okoliczności będących przedmiotem niniejszego wniosku (uczestnictwo w programie motywacyjnym organizowanym przez spółkę z grupy, niebędącą pracodawcą osoby fizycznej): "(...) jako zgodne z prawem materialnym należy uznać stanowisko sądu administracyjnego pierwszej instancji, że prawo do nabycia akcji na preferencyjnych warunkach nie wynikało w rozpoznawanej sprawie ze stosunku pracy",

* wyroku NSA z 9 kwietnia 2015 r., sygn. akt II FSK 730/13: "Jeżeli zatem pracownik osiągnie przychód pozostający w związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale nie stanowiący przychodu ze stosunku pracy, nie będzie to przychód, o którym jest mowa w art. 12 ust. 1 u.o.d.o.f. Tymczasem ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku nie można wnioskować, że prawo do nabycia akcji na preferencyjnych warunkach wynikało ze stosunku pracy zawartego ze spółką krajową, to znaczy stanowiło element warunków pracy i płacy określony w umowie o pracę bądź regulaminie (...) fakt pokrywania przez ACP kosztów uczestnictwa w programach nie przekłada się wprost na relacje prawne między tą spółką, a uczestnikiem programu",

* wyroku NSA z 3 lutego 2015 r., sygn. akt II FSK 3136/12: "Naczelny Sąd Administracyjny podziela w tym względzie stanowisko WSA w Warszawie, że przysporzenie uzyskiwane przez pracowników Spółki z tytułu uzyskania akcji spółki szwajcarskiej, na warunkach określonych w programie motywacyjnym, nie powoduje powstania przychodu ze stosunku pracy, w związku z czym na Skarżącej nie będą ciążyły w tym zakresie obowiązki płatnika",

* w wyroku NSA z 21 maja 2014 r., sygn. akt II FSK 1428/12, w którym wskazano, że: "Jakkolwiek definicja przychodu ze stosunku pracy ma charakter otwarty, nie można zakwalifikować do tego źródła każdego przychodu, który uzyskuje pracownik nie ze stosunku pracy, a w związku ze stosunkiem pracy. Przywołany przepis stanowi bowiem o przychodach ze stosunku pracy, a nie przychodach związanych, towarzyszących albo osiągniętych przy okazji stosunku pracy. Jeżeli zatem pracownik osiągnie przychód pozostający w związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale nie stanowiący przychodu ze stosunku pracy, nie będzie to przychód, o którym jest mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. Tymczasem ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku nie można wnioskować, że prawo do nabycia akcji na preferencyjnych warunkach wynikało ze stosunku pracy - to znaczy stanowiło element warunków pracy i płacy określony w umowie o prace bądź regulaminie. (...) Akcje te, a właściwie (uwzględniając tzw. okres restrykcyjny) opcje na akcje, przyznawał inny podmiot, z którym skarżącej nie łączył stosunek pracy, na podstawie zasad przyznawania nagrody, które były również ustalone przez podmiot inny niż pracodawca skarżącej. Przyznanie akcji następowało zatem "przy okazji" stosunku pracy, łączącego ją z GSK PL (warunkiem było zatrudnienie w GSK PL w momencie przyznania akcji), ale nie wynikało z tego stosunku. Pracodawca skarżącej ponosił jedynie koszty przyznanych akcji (w ramach koncernu GSK GB), ale nie był świadczeniodawcą. Skoro zatem "przysporzeń" w postaci opcji na akcje uzyskanych przez skarżącą nie można traktować jako przychodu ze stosunku pracy, to WSA nie mógł naruszyć regulacji art. 12 ust. 3, a w konsekwencji również art. 11 ust. 2a u.p.d.o.f., dotyczących ustalania wartości nieodpłatnych świadczeń",

* wyroku NSA z 13 marca 2013 r., sygn. akt II FSK 1433/11,

* wyroku NSA z 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1410/10 - zdaniem NSA, w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. "prawodawca nie użył sformułowań w rodzaju: "przychody związane ze stosunkiem pracy, towarzyszące stosunkowi pracy, osiągnięte przy okazji stosunku pracy". Jeżeli więc uczestnicząc w określonym stosunku pracy osoba fizyczna osiągnie przychód pozostający w jakimś związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale nie stanowiący przychodu ze stosunku prawnego w postaci stosunku pracy, nie będzie to przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że w przedstawionej sprawie Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem jego wniosku jest zarówno stan faktyczny jak i zdarzenie przyszłe. W związku z tym niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem Pracowników Wnioskodawcy w programie motywacyjnym dotyczącą zdarzenia przyszłego. Natomiast ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem Pracowników Wnioskodawcy w programie motywacyjnym dotycząca stanu faktycznego zawarta została w odrębnej interpretacji.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów, wśród których w pkt 1 tego przepisu wymienione są przychody m.in. ze stosunku pracy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy - za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione w art. 12 ust. 1 ww. ustawy kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia, a więc każda forma przysporzenia majątkowego (tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna) mająca swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy, a zatem, wszystko co pracownik otrzymuje od swojego pracodawcy w następstwie wypełniania obowiązków wynikających z umów o pracę - o ile nie stanowi wymienionego w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodu zwolnionego od podatku lub dochodu, od którego został zaniechany pobór podatku na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej - podlega opodatkowaniu ze źródła przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) - płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższy artykuł na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

- podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w myśl art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy - płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, że warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu. Przesłanką zakwalifikowania przychodu do źródła określonego, jako "stosunek pracy" jest to, aby przychód stanowił wynagrodzenie w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, czyli musi wiązać się z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego to świadczenie. Świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, otrzymane od osoby trzeciej - nawet jeżeli jako kryterium stanowiące podstawę jego przyznania zostanie określony fakt istnienia stosunku pracy z określonym podmiotem, nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy. Przychód taki ocenić należy jako świadczenie otrzymane od podmiotu, z którym nie łączy go stosunek pracy.

Zatem, warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że uprawnieni Pracownicy Spółki uczestniczą w międzynarodowym planie motywacyjnym - Programie. Pracownicy są polskimi rezydentami podatkowymi. Organizatorem Programu jest spółka Y z siedzibą w Stanach Zjednoczonych. W ramach Programu, Pracownicy mogą otrzymać nagrodę w postaci jednostek PSUs. PSUs reprezentują warunkowe prawo do nieodpłatnego nabycia w przyszłości określonej liczby Akcji spółki Y notowanych na giełdzie w Nowym Jorku. Program zakłada, że Akcje przyznawane są według kryteriów określonych przez spółkę Y (Spółka nie ma wpływu na decyzję spółki Y co do przyznania Akcji Pracownikom). Akcje nie stanowią elementu umowy o pracę (przyznanie Akcji nie stanowi świadczenia gwarantowanego Pracownikom przez Spółkę w ramach postanowień umowy o pracę/wewnątrzzakładowych aktów prawa pracy). Uczestnictwo w Programie pozostaje bez wpływu na trwałość zatrudnienia Pracowników w podmiotach z Grupy. W związku z przyznaniem Pracownikom Akcji, Spółka otrzymuje od spółki Y faktury do zapłaty na wartość Akcji zdeponowanych na rachunku brokerskim Pracownika.

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy, w kontekście zapytania ujętego w niniejszym wniosku należy stwierdzić, że Wnioskodawca w związku z programem motywacyjnym nie dokonuje żadnych świadczeń na rzecz swoich pracowników. Jak już wskazano - warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu. Przy czym fakt dokonywania świadczeń powinien być następstwem stosunku pracy łączącego pracodawcę z pracownikiem. W rozpatrywanej sprawie związek taki jednak nie występuje, gdyż uczestnictwo w programie nie jest elementem warunków pracy i płacy, nie wiąże się z wykonywaniem przez pracowników obowiązków wynikających ze stosunku pracy łączącego ich z Wnioskodawcą; pracodawca (Wnioskodawca) nie ma wpływu ani na wybór pracowników objętych programem, ani na wysokość świadczeń - kryteria oraz warunki przyznawania jednostek umożliwiających w przyszłości nabycie określonej liczby akcji spółki Y określone są przez spółkę Y; Wnioskodawca nie jest też formalnym adresatem roszczeń ze strony pracowników.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że w związku z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w programie motywacyjnym organizowanym przez spółkę amerykańską, pracownicy Wnioskodawcy nie uzyskują przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji Wnioskodawca działający w charakterze płatnika nie będzie zobowiązany do pobrania i wpłacenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z ww. tytułu. Nie zmienia tego nawet okoliczność obciążania Wnioskodawcy kosztami akcji przyznanych w programie i zdeponowanych na rachunkach brokerskich pracowników, gdyż nie jest to świadczenie Wnioskodawcy ponoszone na rzecz pracowników a jedynie rozliczenie między podmiotami powiązanymi.

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo - odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji podatkowych wskazać należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia zostały wydane. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Z kolei odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę wyroków - wskazać należy, że przywołane wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) - w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.