IBPB-2-2/4511-22/16/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 2 listopada 2015 r. (data otrzymania 9 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczania do przychodu pracownika wartości przejazdów samochodem służbowym z miejsca wykonywania pracy do miejsca zamieszkania lub zakwaterowania i z powrotem, jako związanych z prawidłowym i efektywnym wypełnianiem przez nich obowiązków służbowych - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczania do przychodu pracownika wartości przejazdów samochodem służbowym z miejsca wykonywania pracy do miejsca zamieszkania lub zakwaterowania i z powrotem, jako związanych z prawidłowym i efektywnym wypełnianiem przez nich obowiązków służbowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X.Spółka z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest spółką należącą do grupy X. (dalej: Grupa). Spółka świadczy głównie usługi zarządzania projektami deweloperskimi na rzecz innych spółek z Grupy. Wnioskodawca koordynuje projekty nieruchomościowe od etapu analizy potencjału inwestycyjnego, poprzez uzyskiwanie odpowiednych zezwoleń/pozwoleń, zapewnienie finansowania, rozpoczęcia prac budowlanych, aż do ukończenia i sprzedaży nieruchomości. W związku ze świadczeniem usług Wnioskodawca organizuje wsparcie prawne, techniczne, a także odpowiedzialny jest za marketing oraz organizację procesu sprzedaży nieruchomości w poszczególnych inwestycjach.

Siedziba Spółki znajduje się w K. Poza siedzibą Spółka posiada również biuro w W., a także biura sprzedaży w innych miastach Polski. Podmioty z Grupy na rzecz których Wnioskodawca świadczy usługi zarządzania projektami prowadzą działalność deweloperską na terenie całej Polski (posiadają place budowy zlokalizowane na terenie całej Polski, które nie są ich oddziałami).

Wnioskodawca posiada samochody, które użytkuje na podstawie zawartych umów najmu (dalej: Samochody służbowe). Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości może również posiadać Samochody służbowe będące jego własnością bądź przedmiotem leasingu - wszystkie wykorzystywane są i będą w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Spółka zatrudnia osoby fizyczne na podstawie umów o pracę (dalej: Pracownicy). Miejscem pracy Pracowników wskazanym w umowach o pracę jest jedno bądź kilka województw, na terenie których dany Pracownik aktualnie wykonuje pracę. W przypadku stałego przeniesienia Pracownika do pracy w innym województwie zmianie ulegają również postanowienia umowy o pracę w tym zakresie.

W celu prawidłowego wykonywania obowiązków służbowych oraz zapewnienia sprawnego działania przedsiębiorstwa Spółka powierza wybranym Pracownikom Samochody służbowe. Przekazanie Samochodu służbowego Pracownikowi odbywa się łącznie z podpisaniem z Pracownikiem umowy o odpowiedzialności materialnej za powierzone mienie. Celem efektywnego kierowania projektami nieruchomościowymi oraz przeprowadzenia dokładnej analizy technicznej, finansowej i ekonomicznej projektu Pracownicy muszą poznać charakter i specyfikę danej lokalizacji. Tym samym Pracownicy muszą być obecni na placach budów na których są realizowane projekty deweloperskie. Podczas obecności na budowach Pracownicy biorą udział w kierowaniu poszczególnymi projektami, sprawują nadzór nad ich prawidłową realizacją oraz biorą udział w spotkaniach i konsultacjach w ramach współpracy z pozostałymi uczestnikami projektu. Będąc obecnymi na budowach Pracownicy również zapewniają wsparcie w zakresie doradztwa biznesowego dla poszczególnych inwestycji. Z uwagi na powyższe zasadnicza część pracy Pracowników wiąże się z koniecznością fizycznego przebywania na budowach oraz przemieszczania się pomiędzy różnymi miejscami (placami budowy/miastami), bardzo często znajdującymi się w dużej odległości od siebie.

Pracownicy muszą również przemieszczać się pomiędzy siedzibą, biurem w W. a poszczególnymi biurami sprzedaży celem uczestnictwa w różnego rodzaju konsultacjach, naradach czy spotkaniach wewnętrznych. Również obecność na spotkaniach z kontrahentami wymaga od nich ciągłego przemieszczania się pomiędzy różnymi miejscami. Często zdarza się, że w ciągu jednego tygodnia spotkania odbywają się w różnych miastach na terenie kraju, a dotarcie do danego miejsca na czas może wymagać od Pracownika wyjazdu o wczesnych godzinach porannych lub powodować powrót w późnych godzinach wieczornych. Od Pracowników wymagana jest zatem mobilność.

W ramach wykonywania obowiązków służbowych Pracownicy są także obowiązani do załatwiania różnego rodzaju spraw urzędowych co wiąże się z koniecznością wizyt w urzędach lub instytucjach zlokalizowanych w różnych miastach Polski. Pracownicy muszą być również w pełni dyspozycyjni. Często bowiem zdarzają się sytuacje, w których niemalże natychmiastowa obecność Pracownika w danym miejscu jest niezbędna. Dotyczy to przykładowo zwoływanych niespodziewanie spotkań w innych miastach, w których Pracownicy mają obowiązek uczestniczyć, sytuacji awaryjnych na budowach gdy wsparcie osoby zarządzającej projektem jest niezbędne. Konieczność niespodziewanych wyjazdów ma miejsce również w przypadku wizyt w urzędach lub instytucjach znajdujących się w innych miastach na terytorium Polski. Z uwagi na powyższe sytuacje, Spółka zdecydowała, że Pracownicy po zakończeniu stałych godzin pracy będą przejeżdżali Samochodami służbowymi z miejsca wykonywania pracy do miejsca zamieszkania lub czasowego zakwaterowania i z powrotem.

Wnioskodawca w ramach wewnętrznych uregulowań Grupowych posiada obowiązujące Pracowników zarządzenie wewnętrzne w sprawie polityki flotowej (dalej: Polityka flotowa), które m.in. określa zasady powierzania i korzystania z Samochodów służbowych przez Pracowników.

W świetle postanowień Polityki flotowej każdy Samochód służbowy powinien być użytkowany zgodnie ze swoim przeznaczeniem, tylko w celach służbowych. W związku z korzystaniem przez Pracowników z powierzonych im Samochodów służbowych Wnioskodawca nałożył na nich również szereg związanych z tym obowiązków.

Wśród nich znajdują się m.in.:

* użytkowanie Samochodów służbowych w sposób zapewniający bezpieczeństwo i zachowanie ich w dobrym stanie,

* niepozostawianie kluczyków ani dokumentów samochodu (dowód rejestracyjny) w samochodzie bez nadzoru,

* zamykanie samochodu po każdorazowym jego pozostawieniu bez nadzoru oraz aktywowanie dodatkowych zabezpieczeń (automatyczny alarm, blokada skrzyni biegów oraz kierownicy),

* stosowanie się do zaleceń producenta oraz regularne kontrolowanie i uzupełnianie poziomu płynów technicznych tj. oleju, płynu chłodniczego i pozostałych płynów eksploatacyjnych,

* utrzymywanie w dobrym stanie oraz przydatności do użycia wyposażenia Samochodu służbowego (trójkąt ostrzegawczy, gaśnica, koło zapasowe, kamizelka odblaskowa, apteczka oraz komplet narzędzi do wymiany kół) oraz sprawdzanie jego stanu przynajmniej raz w roku.

Spółka zwraca szczególną uwagę na to, aby Samochody służbowe były utrzymywane w należytym stanie. W rezultacie w Polityce flotowej na Pracowników, którym powierzono Samochody służbowe został nałożony obowiązek utrzymywania pojazdu w należytym stanie i porządku zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Spółka wprowadziła obowiązek mycia Samochodu służbowego każdego tygodnia oraz zakazała palenia w nim papierosów. Natomiast w przypadku nienależytej dbałości o pojazd przewidziano obciążenie Pracownika kosztami przywrócenia go do stanu pierwotnego. Aktualnie Wnioskodawca przyjmuje, że przejazdy Pracowników Samochodami służbowymi z miejsca wykonywania pracy do miejsca zamieszkania lub zakwaterowania Pracownika i z powrotem stanowią realizację obowiązków służbowych i tym samym nie generują po stronie Pracowników przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w związku z przejazdami Pracowników Samochodami służbowymi z miejsca wykonywania pracy do miejsca zamieszkania lub zakwaterowania Pracownika i z powrotem Spółka jako płatnik nie uwzględnia po stronie Pracowników dodatkowego przychodu ze stosunku pracy przy kalkulacji zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie.

Czy przejazdy Pracowników Samochodami służbowymi z miejsca wykonywania pracy do miejsca zamieszkania lub zakwaterowania i z powrotem, jako związane z prawidłowym i efektywnym wypełnianiem przez nich obowiązków służbowych, stanowią ich przychód ze stosunku pracy opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym, czy na Spółce ciążą obowiązki jako płatnika tego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, przejazdy Pracowników Samochodami służbowymi z miejsca wykonywania pracy do miejsca zamieszkania lub zakwaterowania i z powrotem, jako związane z prawidłowym i efektywnym wypełnianiem przez nich obowiązków służbowych, nie stanowią dla nich przychodu ze stosunku pracy opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym na Spółce nie ciążą obowiązki jako płatnika tego podatku.

Artykuł 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) wśród przychodów ze stosunku pracy wskazuje także - (...) świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Natomiast zgodnie zobowiązującym od 1 stycznia 2015 r. przepisem art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustala się w wysokości:

Z powyższych przepisów wynika zatem, że nieodpłatne świadczenie powstaje jeżeli samochód służbowy wykorzystywany jest przez pracownika w celach prywatnych. Natomiast w przypadku, gdy samochód służbowy jest przez pracownika wykorzystywany w ramach realizacji obowiązków służbowych przychód nie powstaje. Realizacja obowiązków służbowych przez pracownika nie może bowiem generować dla tego pracownika dodatkowego przychodu ze stosunku pracy. Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu nie można uznać, że Samochody służbowe podczas przejazdów nimi z miejsca wykonywania pracy do miejsca zamieszkania lub zakwaterowania i z powrotem są wykorzystywane przez Pracowników do celów prywatnych.

W przedstawionym zdarzeniu Spółka powierza Samochody służbowe wybranym Pracownikom, których miejscem pracy wskazanym w umowach o pracę jest jedno bądź kilka województw, w których dany Pracownik aktualnie wykonuje pracę. Zdaniem Wnioskodawcy, dojazdy powierzonymi Pracownikom Samochodami służbowymi z miejsca wykonywania pracy do miejsca zamieszkania lub zakwaterowania i z powrotem, obowiązek dbałości o powierzone samochody oraz parkowanie ich w miejscach bezpiecznych, są wykonywane w ramach realizowanych przez Pracowników obowiązków nałożonych na nich przez Spółkę. Wyżej wymienione czynności są obowiązkami wynikającymi z faktu powierzenia Pracownikowi Samochodu służbowego.

Co istotne, za przejazdami Pracowników Samochodami służbowymi z miejsca wykonywania pracy do miejsca zamieszkania lub zakwaterowania i z powrotem przemawia charakter wykonywanej przez Pracowników pracy. Wnioskodawca świadczy usługi zarządzania projektami deweloperskimi na rzecz podmiotów z Grupy, które realizują inwestycje deweloperskie na terenie całej Polski. Celem efektywnego kierowania projektami nieruchomościowymi oraz przeprowadzenia dokładnej analizy finansowej i ekonomicznej projektu Pracownicy muszą poznać charakter i specyfikę danej inwestycji. Tym samym Pracownicy muszą być obecni na placach budów, na których są realizowane projekty deweloperskie. Podczas obecności na budowach Pracownicy biorą udział w kierowaniu poszczególnymi projektami, sprawują nadzór nad ich prawidłową realizacją oraz w ramach współpracy z pozostałymi uczestnikami projektu biorą udział w spotkaniach i konsultacjach. Będąc obecnymi na budowach Pracownicy również zapewniają wsparcie w zakresie doradztwa biznesowego dla poszczególnych inwestycji. Z uwagi na powyższe okoliczności zasadnicza część pracy Pracowników wiąże się z koniecznością fizycznego przebywania na budowach oraz przemieszczania się pomiędzy różnymi miejscami (placami budowy/miastami), bardzo często znajdującymi się w dużej odległości od siebie. Co więcej, wykonywanie wyżej wymienionych obowiązków wiąże się z koniecznością ciągłego przemieszczania się pomiędzy miejscami (miastami/placami budowy) zlokalizowanymi w dużej odległości od siebie. Często też występują sytuacje gdy place budów zlokalizowane są na obrzeżach miast lub poza nimi gdzie dotarcie innymi niż samochód środkami komunikacji jest niemożliwe bądź znacznie utrudnione.

Pracownicy muszą również przemieszczać się pomiędzy siedzibą, biurem w W. a poszczególnymi biurami sprzedaży celem uczestnictwa w różnego rodzaju konsultacjach, naradach czy spotkaniach wewnętrznych. Również obecność na spotkaniach z kontrahentami wymaga od nich ciągłego przemieszczania się pomiędzy różnymi miejscami. Często zdarza się, że w ciągu jednego tygodnia spotkania odbywają się w różnych miastach na terenie kraju, a dotarcie do danego miejsca na czas może wymagać od Pracownika wyjazdu o wczesnych godzinach porannych lub powodować powrót w późnych godzinach wieczornych. Od Pracowników wymagana jest zatem mobilność.

Pracownicy muszą być również w pełni dyspozycyjni. Często bowiem zdarzają się sytuacje, w których niemalże natychmiastowa obecność Pracownika w danym miejscu jest niezbędna. Dotyczy to przykładowo zwoływanych niespodziewanie spotkań w innych miastach, w których Pracownicy mają obowiązek uczestniczyć, sytuacji awaryjnych na budowach gdy wsparcie osoby zarządzającej projektem jest niezbędne. Konieczność niespodziewanych wyjazdów ma miejsce również w przypadku wizyt w urzędach lub instytucjach znajdujących się w innych miastach na terytorium Polski. Pracownik w celu wykonywania obowiązków służbowych musi dotrzeć w dane miejsce w jak najkrótszym czasie, co w przypadku pozostawienia Samochodu służbowego po stałych godzinach pracy poza miejscem zamieszkania lub zakwaterowania Pracownika nie byłoby możliwe.

Z uwagi na powyższe okoliczności Wnioskodawca jest zdania, że pozostawienie przez Pracownika po godzinach pracy Samochodu służbowego w miejscu innym niż jego miejsce zamieszkania bądź zakwaterowania z punktu widzenia Spółki i prowadzonej przez nią działalności byłoby nieracjonalne. Prowadziłoby bowiem do wydłużenia czasu dojazdu Pracownika na miejsce pracy oraz utrudniło efektywne wykonywanie obowiązków służbowych.

Należy mieć również na uwadze, że pozostawienie Samochodów służbowych w innym miejscu niż miejsce zamieszkania bądź zakwaterowania Pracownika może generować dla Spółki dodatkowe koszty związane m.in. z nieprawidłowym zarządzaniem danym projektem, a nawet utratą pojazdu.

W świetle powyższego wyjaśnienia zdaniem Wnioskodawcy przejazdy Pracowników Samochodami służbowymi z miejsca wykonywania pracy do miejsca zamieszkania lub zakwaterowania i z powrotem są związane z charakterem wykonywanej przez nich pracy, mają na celu realizację obowiązków służbowych i pozwalają na niezakłócone prowadzenie przez Spółkę działalności gospodarczej.

Ponadto, w ocenie Spółki przepisy dotyczące określania przychodu ze stosunku pracy, w szczególności dotyczące "innych nieodpłatnych świadczeń" należy rozpatrywać w kontekście przepisów obowiązujących Pracowników Spółki określających m.in. zasady użytkowania i dbania o powierzone Pracownikom mienie. Jak bowiem wynika z dyspozycji art. 124 § 2 ustawy - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 z późn. zm.) - pracownik odpowiada w pełnej wysokości również za szkodę w mieniu innym niż wymienione w § 1, powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się.

Z powyższego wyjaśnienia wynika, że Pracownicy parkując Samochody służbowe w bezpiecznym miejscu oraz dbając o ich stan techniczny oraz wizualny realizują obowiązek służbowy dbania o powierzone im mienie i tym samym skoro dokonują tego w ramach wykonywania poleceń służbowych nie powstaje po ich stronie dodatkowy przychód ze stosunku pracy. W przedstawionym zdarzeniu Wnioskodawca nałożył na Pracowników szereg obowiązków związanych z powierzonymi Samochodami służbowymi, m.in.:

* użytkowanie Samochodów służbowych w sposób zapewniający im bezpieczeństwo i zachowanie ich w dobrym stanie,

* niepozostawianie kluczyków ani dokumentów samochodu (dowód rejestracyjny) w samochodzie bez nadzoru,

* zamykanie samochodu po każdorazowym jego pozostawieniu bez nadzoru oraz aktywowanie dodatkowych zabezpieczeń (automatyczny alarm, blokada skrzyni biegów oraz kierownicy),

* stosowanie się do zaleceń producenta oraz regularne kontrolowanie i uzupełnianie poziomu płynów technicznych tj. oleju, płynu chłodniczego i pozostałych płynów eksploatacyjnych,

* utrzymywanie w dobrym stanie oraz przydatności do użycia wyposażenia Samochodu służbowego (trójkąt ostrzegawczy, gaśnica, koło zapasowe, kamizelka odblaskowa, apteczka oraz komplet narzędzi do wymiany kół) oraz sprawdzanie jego stanu przynajmniej raz w roku,

* utrzymanie w należytym stanie zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz (mycie Samochodu służbowego każdego tygodnia oraz zakaz palenia w nim papierosów).

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nałożenie na Pracowników wyżej wymienionych obowiązków związanych z Samochodami służbowymi świadczy o wykonywaniu przez Pracowników pracy związanej z otrzymanymi do dyspozycji samochodami, a więc można mówić o świadczeniu wzajemnym z ich strony.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy przejazdy Pracowników z miejsca wykonywania pracy do miejsca zamieszkania lub zakwaterowania i z powrotem, jako związane z prawidłowym i efektywnym wypełnianiem przez nich obowiązków służbowych nie stanowią ich przychodu ze stosunku pracy. Tym samym w związku z przejazdami Pracowników z miejsca wykonywania pracy do miejsca zamieszkania lub zakwaterowania i z powrotem, na Wnioskodawcy nie ciążą i nie będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w następujących interpretacjach indywidulanych przepisów prawa podatkowego:

- Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach:

* z 24 czerwca 2015 r., sygn. IBPBII/1/4511-274/15/BD;

* z 5 czerwca 2015 r., sygn. IBPBII/1/4511-302/15/DP;

* z 22 grudnia 2014 r., sygn. IBPBII/1/415-773/14/BD;

* z 2 grudnia 2014 r., sygn. IBPBII/2/415-946/14/AK;

* z dnia 22 października 2014 r., sygn. IBPBII/1/415-613/14/BJ;

* z dnia 13 października 2014 r. sygn. IBPBII/1/415-585/14/MŁ;

* z dnia 23 września 2014 r., sygn. IBPBII/1/415-530/14/BD;

* z dnia 7 sierpnia 2014 r., sygn. IBPBII/1/415-399/14/MK;

- Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 października 2014 r., sygn. IPPB4/415-547/14-2/JK3;

- Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 1 października 2014 r., sygn. ILPB1/415-688/14-4/TW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Natomiast w zakresie stanu faktycznego wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z przepisem art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej - interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Stosownie do przywołanego art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej - odstąpiono od oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.