IBPB-2-2/4511-218/16/MZM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 15 stycznia 2016 r. (data otrzymania 19 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zapłaty podatku od sprzedaży samochodu wygranego w konkursie - jest prawidłowe.

W dniu 19 stycznia 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zapłaty podatku od sprzedaży samochodu wygranego w konkursie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 21 lipca 2015 r. Wnioskodawca wygrał samochód osobowy. Samochód był nagrodą główną w konkursie organizowanym przez X. Sp. z o.o. Wartość samochodu określono na kwotę 37.546 zł (na potwierdzenie Wnioskodawca posiada fakturę). Podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu otrzymania wygranej w kwocie 10% wartości został pobrany i odprowadzony przez płatnika czyli organizatora konkursu do właściwego urzędu skarbowego.

Samochód został sprzedany przed upływem 6 miesięcy za cenę 32.000 zł czyli za cenę niższą od tej, która stanowiła podstawę wyliczenia 10% podatku w chwili jego nabycia.

Sprzedaż samochodu nie stanowiła dla Wnioskodawcy przedmiotu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą samochodu przed upływem 6 miesięcy od dnia nabycia na Wnioskodawcy ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ciąży na nim obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu zbycia. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - źródłem przychodów jest odpłatne zbycie rzeczy (jeśli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 6 miesięcy (licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie). Na podstawie art. 24 ust. 6 ww. ustawy - dochodem ze sprzedaży rzeczy (jeśli sprzedaż nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej) jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży a kosztem ich nabycia. Zgodnie z art. 22 ust. 2-2b (winno być: art. 11 ust. 2-2b) cyt. ustawy określony został przychód - kwota tego przychodu stanowić będzie koszt uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia tych rzeczy. Wnioskodawca uważa, że w przypadku zbycia przed upływem 6 miesięcy od dnia nabycia wygranego w konkursie samochodu jako przychód rozpoznaje cenę sprzedaży, określoną w umowie sprzedaży, natomiast jako koszt uzyskania przychodu kwotę równą wartości samochodu, która stanowiła podstawę do naliczenia przez organizatora 10% podatku od wygranej.

W związku z powyższym wyjaśnieniem, Wnioskodawca uważa, że z tytułu sprzedaży samochodu w terminie krótszym niż pół roku od dnia jego nieodpłatnego nabycia, za cenę niższą od jego wartości z dnia nabycia, nie będzie na nim ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego, gdyż koszt nabycia będzie wyższy od uzyskanego przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 9 ust. 3 tej ustawy - o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Stosownie do art. 9 ust. 3a ww. ustawy - przepis ust. 3 nie ma zastosowania do strat:

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-d) ww. ustawy - źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Mając na uwadze powyższy przepis, źródłem przychodu z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy ruchomych jest tylko taka sprzedaż, która łącznie spełnia następujące przesłanki:

* nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej,

* została dokonana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy - przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu - wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W myśl art. 24 ust. 6 ww. ustawy - dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1d ww. ustawy - w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy lub praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, w związku z którymi, zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, został określony przychód, a także w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy, praw lub innych świadczeń będących przedmiotem wykonania świadczenia niepieniężnego, o którym mowa w art. 14 ust. 2e i 2f, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji dokonanej zgodnie z odrębnymi przepisami, jest odpowiednio:

- pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Z opisu wniosku wynika, że Wnioskodawca wygrał w konkursie samochód o wartości 37.546 zł. Oprócz tego Wnioskodawca zaznaczył, że podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu otrzymania wygranej w wysokości 10% wartości został pobrany i odprowadzony przez organizatora konkursu do właściwego urzędu skarbowego. Samochód został sprzedany przed upływem 6 miesięcy za cenę 32.000 zł, czyli za cenę niższą od tej, która stanowiła podstawę wyliczenia 10% podatku w chwili jego nabycia. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż samochodu nie stanowiła dla niego przedmiotu działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa podatkowego oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku należy stwierdzić, że odpłatne zbycie rzeczy (sprzedaż samochodu) dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie stanowi źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym i każdy podatnik, dokonując tej czynności zobowiązany jest do wykazania w zeznaniu rocznym przychodu, kosztów jego uzyskania oraz wyniku tej transakcji - dochodu lub straty.

Zatem przychodem ze sprzedaży rzeczy jest cena, którą Wnioskodawca uzyskał od kupującego wynikająca z umowy sprzedaży, o ile odpowiada wartości rynkowej tego samochodu.

Natomiast kosztem uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży samochodu, przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie jest wartość samochodu przyjęta do obliczenia 10% zryczałtowanego podatku dochodowego zapłaconego z tytułu wygranej w konkursie.

Podsumowując, należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży samochodu, o którym mowa we wniosku za cenę niższą od jego wartości z dnia nabycia, u Wnioskodawcy nie wystąpi dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych pod warunkiem, że cena uzyskana ze sprzedaży nie odbiega od wartości rynkowej.

Pomimo tego, że w wyniku ww. transakcji u Wnioskodawcy wystąpiła strata ze sprzedaży, to przychód uzyskany ze sprzedaży samochodu przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca w którym nastąpiło jego nabycie, czyli wygrana w konkursie oraz koszty uzyskania tego przychodu, Wnioskodawca powinien wykazać w zeznaniu rocznym PIT-36 za rok podatkowy 2015 r. w rubryce "inne źródła".

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) - w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.