IBPB-2-1/4515-86/15/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 lipca 2015 r., (data wpływu do Biura #8722; 4 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych tytułem należnej spłaty - jest prawidłowe.

W dniu 4 sierpnia 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych tytułem należnej spłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 9 marca 2015 r. na podstawie sporządzonego aktu notarialnego Wnioskodawca i jego dwaj bracia otrzymali spadek po rodzicach w postaci mieszkania (po 1/3 części każdy).

W dniu 3 czerwca 2015 r. odbyła się rozprawa w Sądzie Rejonowym. W treści wyroku określono, że wartość mieszkania o powierzchni 37,39 m² wynosi 90.000,00 zł.

Wnioskodawca zdecydował się przekazać swoją część spadku na rzecz brata w zamian za spłatę w kwocie 30.000,00 zł, płatną w terminie do 31 grudnia 2016 r.

Powyżej przedstawione zdarzenie zostało zgłoszone do urzędu skarbowego na podstawie złożonego oświadczenia SD-Z2.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymana kwota 30.000,00 zł jako spłata po zbyciu udziału w nieruchomości otrzymanej w postaci spadku rodzi obowiązek zapłaty podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. zdarzenie nie rodzi obowiązku uiszczenia ewentualnych podatków w urzędzie skarbowym.

Wnioskodawca wskazał, że otrzymany spadek w postaci 1/3 udziału w nieruchomości jest zwolniony z podatku od spadków darowizn, gdyż otrzymana nieruchomość była własnością rodziców Wnioskodawcy, zwłaszcza matki, a czynność ta dotyczy I grupy podatkowej.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do zagadnień dotyczących podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych tytułem należnej spłaty powstałych na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie - dokonane zgodnie z właściwością - przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r. poz. 86, z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

W myśl ust. 2 tegoż przepisu podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Określony w zacytowanym przepisie przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn wskazuje, iż jest nim co do zasady nieodpłatne nabycie własności rzeczy i praw majątkowych, wyłącznie z tytułów w nim wymienionych. Istota ekonomiczna tego podatku tkwi więc w przyroście majątkowym podatnika, a konkretnie we wzbogaceniu podatnika na skutek przejęcia majątku pod tytułem darmym. Koncentruje się on nie tyle na prawnym akcie obrotu, co na będącym jego następstwem wzbogaceniu podatnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że 9 marca 2015 r. na podstawie sporządzonego aktu notarialnego Wnioskodawca i jego dwaj bracia otrzymali spadek po rodzicach w postaci mieszkania (po 1/3 części każdy).

W dniu 3 czerwca 2015 r. odbyła się rozprawa w Sądzie Rejonowym. W treści wyroku określono, że wartość mieszkania o powierzchni 37,39 m² wynosi 90.000,00 zł.

Wnioskodawca zdecydował się przekazać swoją część spadku na rzecz brata w zamian za spłatę w kwocie 30.000,00 zł, płatną w terminie do 31 grudnia 2016 r.

Z treści wniosku wynika zatem, że nastąpił dział spadku.

Należy zauważyć, że dział spadku jest instytucją odrębną od dziedziczenia (nabycia spadku) i polega na zniesieniu wspólności majątku spadkowego. Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców (art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego).

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż dział spadku, jako czynność niewymieniona w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. A zatem dokonany dział spadku, w wyniku którego Wnioskodawca przekazał swoją część spadku na rzecz brata w zamian za spłatę, nie spowodował powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego wynikającego z ustawy o podatku od spadków i darowizn.

A zatem, należy stwierdzić, iż w przypadku otrzymania spłaty, obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn nie powstanie. Czynność taka nie jest bowiem wymieniona w określającym przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn art. 1, a zgodnie z art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.) nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy. Oznacza to, że jeżeli określona czynność nie została wskazana w ustawie (w tym wypadku w ustawie o podatku od spadków i darowizn), to jej dokonanie nie może powodować powstania obowiązku podatkowego.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że przedstawiona we wniosku czynność spłaty nie została wymieniona w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn jako podlegająca opodatkowaniu tym podatkiem. Tym samym, spłata ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy ponownie podkreślić, że niniejsza interpretacja dotyczy skutków podatkowych otrzymania należnej spłaty na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn. Interpretacja nie dotyczy zatem skutków podatkowych, które mogłyby powstać na gruncie innych ustaw podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.