IBPB-2-1/4515-7/15/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 marca 2015 r. (data wpływu do Biura - 3 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn i podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zmiany umowy kredytu hipotecznego - jest prawidłowe.

W dniu 3 kwietnia 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn i podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zmiany umowy kredytu hipotecznego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2005 r. Wnioskodawca wspólnie z małżonką i pełnoletnimi dziećmi zaciągnęli kredyt bankowy na wykończenie budynku mieszkalnego. Budynek jest własnością Wnioskodawcy i jego żony od 2005 r. do nadal. Koszt budowy i wykończenia budynku poniósł Wnioskodawca wraz z małżonką. Ich dzieci były współkredytobiorcami ponieważ Wnioskodawca i jego żona nie mieli tzw. zdolności kredytowej. Wnioskodawca i jego żona nie posiadają rozdzielności majątkowej małżeńskiej.

Obecnie Wnioskodawca i jego żona chcą zmienić warunki umowy kredytu tak aby kredytobiorcami pozostali tylko oni, natomiast ich dzieci nie byłyby już kredytobiorcami. Pozostałą do spłaty kwotę kredytu nadal chcą spłacać Wnioskodawca i jego żona.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca i jego żona są zobowiązani do zapłacenia podatku od wzbogacenia od umowy cywilnoprawnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno on jak i jego żona nie są zobowiązani do zapłacenia podatku od wzbogacenia od umowy cywilnoprawnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na wskazanie przez Wnioskodawcę w części E.2 wniosku ORD-IN jako rodzaj sprawy będącej przedmiotem interpretacji indywidualnej podatku od czynności cywilnoprawnej a w części E.3 tego wniosku ustawy o podatku od spadków i darowizn i sformułowanie własnego stanowiska w ten sposób, że może ono odnosić się zarówno do podatku od spadków i darowizn jak i podatku od czynności cywilnoprawnych przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie obu tych podatków.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r. poz. 86, z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Określony w zacytowanym przepisie przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn wskazuje, iż jest nim co do zasady nieodpłatne nabycie własności rzeczy i praw majątkowych, wyłącznie z tytułów w nim wymienionych. Istota ekonomiczna tego podatku tkwi więc w przyroście majątkowym podatnika, a konkretnie we wzbogaceniu podatnika na skutek przejęcia majątku pod tytułem darmym. Koncentruje się on nie tyle na prawnym akcie obrotu, co na będącym jego następstwem wzbogaceniu podatnika.

Zgodnie natomiast z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 626) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

* umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

* umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

* umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

* umowy dożywocia,

* umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

* ustanowienie hipoteki,

* ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

* umowy depozytu nieprawidłowego,

* umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Wobec tego wymienione w nim tytuły stanowią jedyne przypadki podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca wspólnie z małżonką i pełnoletnimi dziećmi w 2005 r. zaciągnęli kredyt w banku na wykończenie budynku mieszkalnego. Dzieci Wnioskodawcy zostały współkredytobiorcami ponieważ Wnioskodawca i jego żona nie mieli tzw. zdolności kredytowej. Budynek był i jest własnością Wnioskodawcy i jego żony. Obecnie Wnioskodawca i jego żona chcą zmienić warunki umowy kredytu w ten sposób aby kredytobiorcami pozostali wyłącznie Wnioskodawca i jego żona. Pozostałą do spłaty kwotę kredytu nadal będą spłacać Wnioskodawca i jego żona.

Wobec powyższego, biorąc pod uwagę powyżej przywołane przepisy i przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że skoro w rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca dokonywał i będzie nadal dokonywał spłat kredytu zaciągniętego na jego cele mieszkaniowe, a jego pełnoletnie dzieci przystąpiły do umowy kredytu wyłącznie w celu poprawienia zdolności kredytowej rodziców, to z uwagi na to, że w wyniku planowanej zmiany umowy kredytu bankowego Wnioskodawca niczego nie nabędzie, nie uzyska żadnego przysporzenia majątkowego, gdyż skutkiem planowanej zmiany umowy nie przejmie (nie otrzyma) on żadnego majątku - zmiana umowy kredytu nie będzie rodziła żadnych skutków podatkowych w podatku od spadku i darowizn (będzie neutralna podatkowo).

Umowa zmiany umowy kredytu bankowego nie została również wymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jako czynność podlegająca opodatkowaniu tym podatkiem.

Wobec tego zaprezentowane stanowisko Wnioskodawcy, że nie jest on zobowiązany do zapłacenia podatku "od wzbogacenia" w związku z planowaną zmianą umowy kredytu bankowego należy uznać za prawidłowe. To z kolei oznacza, że w sprawie nie będą miały zastosowania wyżej powołane przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn jak i ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zmiana warunków umowy kredytu bankowego jest wyłączona spod władztwa ww. ustaw.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuje się, iż organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w granicach zdarzenia przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę. Organ podatkowy nie ocenia zgodności opisu zdarzenia sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. Jeżeli zdarzenie przedstawione we wniosku nie odpowiada rzeczywistości, interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja - zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.