IBPB-2-1/4515-55/16/HK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 8 lutego 2016 r. (data wpływu do Organu - 12 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania świadczenia uzyskanego ze zbiorowego ubezpieczenia na życie - jest prawidłowe.

W dniu 12 lutego 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania świadczenia uzyskanego ze zbiorowego ubezpieczenia na życie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W sierpniu 2015 r. Wnioskodawczyni nabyła prawo do ubezpieczenia na życie po zmarłym 31 maja 2015 r. krewnym. Ubezpieczenie zawarte było w USA w P. i jako jedną z osób uprawnionych (beneficjentów) do otrzymania tych środków finansowych wskazano Wnioskodawczynię. Po skontaktowaniu się z ww. firmą ubezpieczeniową Wnioskodawczyni otrzymałam środki w kwocie 10.200,00 USD.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy będąc wskazana jako osoba uprawniona do otrzymania sumy ubezpieczenia z umowy ubezpieczenia na życie, Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku od spadku i darowizn.

Uzasadniając swe stanowisko Wnioskodawczyni powołała się na treść art. 922 Kodeksu cywilnego, z którego wynika, że prawa i obowiązki zmarłego przechodzą z chwilą śmierci na jedną lub kilka osób. Istnieją jednak takie prawa, które przechodzą na określone osoby lub powstające na ich rzecz bez względu na to, czy są spadkobiercami. Do tych praw należy suma ubezpieczeniowa przypadająca uprawnionemu po ubezpieczonym, co zostało uregulowane w art. 831 § 3 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym suma ubezpieczenia, przypadająca uprawnionemu nie należy do spadku po ubezpieczonym, nie są to prawa majątkowe zmarłego o których mowa w art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego. Co za tym idzie suma ubezpieczenia nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na mocy ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawczyni uważa, że otrzymane środki finansowe nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji powyżej powołano tylko tą część stanowiska, która odnosi się do podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawczyni zajętego na gruncie podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie, tj. dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie - zgodnie z właściwością - przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia.

W myśl art. 1 ust. 2 ww. ustawy podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Stosownie do art. 2 powołanej ustawy nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.). W myśl art. 922 § 1 tej ustawy prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Stosownie do § 2 tego przepisu nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Zgodnie z art. 831 § 3 Kodeksu cywilnego suma ubezpieczenia przypadająca uprawnionemu nie należy do spadku po ubezpieczonym.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych z tytułów wymienionych enumeratywnie w art. 1 tej ustawy. Świadczenie pieniężne otrzymane ze zbiorowego ubezpieczenia na życie (z polisy ubezpieczeniowej zmarłego), zgodnie z art. 922 § 2 w powiązaniu z art. 831 § 3 Kodeksu cywilnego nie jest nabyte tytułem spadku, skoro Wnioskodawczyni jest osobą uprawnioną do przejęcia kwoty tego ubezpieczenia. Zatem wypłacona Wnioskodawczyni z towarzystwa ubezpieczeniowego z USA kwota pieniężna z tytułu umowy zbiorowego ubezpieczenia na życie (którym był objęty zmarły) nie podlega podatkowi od spadków i darowizn.

Rację ma więc Wnioskodawczyni, że nie jest obowiązana do uiszczenia podatku od spadków i darowizn z tytułu środków uzyskanych ze zbiorowego ubezpieczenia na życie.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.