IBPB-2-1/4515-220/15/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, z 10 grudnia 2015 r. (data wpływu do Biura #8722; 23 grudnia 2015 r.), uzupełnionym 19 i 26 lutego 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania składnika majątku spółki jawnej do majątku osobistego wspólnika - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania składnika majątku spółki jawnej do majątku osobistego wspólnika.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 10 lutego 2016 r. znak: IBPB-1-1/4511-800/15/WRz oraz IBPB-2-1/4515-220/15/ASz wezwano o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 19 lutego 2016 r. (wpływ dodatkowej wpłaty) oraz 26 lutego 2016 r. (wpływ pisma).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem dwuosobowej spółki jawnej z siedzibą w O. Spółka w dniu 27 grudnia 2001 r. nabyła zgodnie z aktem notarialnym lokal użytkowy położony na parterze budynku w O. za cenę 191.200,00 zł. Lokal ten stanowi środek trwały Spółki, który podlegał amortyzacji.

Wspólnicy zamierzają na podstawie jednomyślnej uchwały wspólników Spółki wycofać z majątku Spółki powyższą nieruchomość i przenieść jej własność nieodpłatnie na potrzeby własne wspólników w udziałach po 1/2 części. W następstwie wykonania uchwały zostanie zawarta pomiędzy Spółką a wspólnikami umowa nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości. W wyniku powyższych czynności wspólnicy staną się współwłaścicielami ww. nieruchomości, przy czym ich udziały we współwłasności odpowiadać będą udziałom w Spółce. Powyższa umowa będzie umową nienazwaną przenoszącą własność nieruchomości w następstwie wykonania zobowiązania wynikającego z jednomyślnej uchwały wspólników o przekazaniu nieruchomości na cele prywatne wspólników.

W następstwie nieodpłatnego przekazania nieruchomości #8722; składnika majątku Spółki #8722; do majątku osobistego wspólników, wkład (udział kapitałowy) w Spółce każdego ze wspólników nie ulegnie obniżeniu.

Przedmiotowy lokal Spółka wynajmuje, a uzyskane przychody z tytułu najmu stanowią przychody Spółki.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że podstawą przeniesienia własności nieruchomości będzie jednomyślna uchwała wspólników spółki jawnej o przekazaniu przedmiotowej nieruchomości na potrzeby własne wspólników, a w jej wykonaniu zostanie zawarta pomiędzy Spółką, a jej Wspólnikami w formie aktu notarialnego umowa nieodpłatnego przekazania własności nieruchomości na rzecz każdego ze wspólników. Uchwała wspólników podejmowana będzie na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, w szczególności przepisu art. 43.

Wolą Wnioskodawcy i drugiego wspólnika, jako jedynych wspólników spółki jawnej oraz jako osób prywatnych, nie jest zawarcie umowy darowizny i dokonana przez nich ww. czynność nie będzie wyczerpywała znamion umowy darowizny w rozumieniu Kodeksu cywilnego.

Wspólnicy zgodnie z art. 3531 Kodeksu cywilnego (korzystając ze swobody umów) zawrą umowę nienazwaną, to jest umowę nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości w celu wykonania uchwały wspólników spółki.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wycofanie nieruchomości z majątku spółki jawnej w części odpowiadającej posiadanym przez Wnioskodawcę udziałom w spółce do jego majątku osobistego spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie nieruchomości ze spółki jawnej i jej przekazanie na cele prywatne wspólników nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn wymienionym w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. W związku z powyższym czynność ta nie powoduje obowiązku zapłaty tego podatku.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, tytułem: dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego, darowizny, polecenia darczyńcy, zasiedzenia, nieodpłatnego zniesienia współwłasności, zachowku jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu, nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Jak z powyższego wynika, ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

W przypadku Wnioskodawcy podstawą przeniesienia własności nieruchomości będzie jednomyślna uchwała wspólników spółki jawnej o przekazaniu przedmiotowej nieruchomości na potrzeby własne wspólników, a w jej wykonaniu zostanie zawarta umowa nieodpłatnego przekazania na rzecz każdego ze wspólników własności ww. nieruchomości w formie aktu notarialnego. Uchwała wspólników podejmowana będzie na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, w szczególności przepisu art. 43. Nieodpłatne przeniesienie własności nieruchomości nastąpi w celu wykonania uchwały wspólników. Umowy nieodpłatnego przeniesienia własności w wykonaniu uchwały wspólników spółki jawnej nie można zakwalifikować jako umowy nazwanej określonej w art. 888 Kodeksu cywilnego (jako umowy darowizny). Zgodnie z art. 3531 Kodeksu cywilnego, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

W ramach swobody kształtowania stosunku zobowiązaniowego strony mogą zawrzeć umowę nienazwaną. W szczególności umowa taka nie może być traktowana jako umowa darowizny.

Na podstawie art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Celem darowizny jest chęć nieodpłatnego przysporzenia majątkowego innej osobie.

Nie można mówić o chęci przysporzenia w stosunkach pomiędzy spółką osobową, a jej wspólnikami. Wolą Wnioskodawcy i drugiego wspólnika, jako jedynych wspólników spółki jawnej oraz jako osób prywatnych, nie jest zawarcie umowy darowizny i dokonana przez nich ww. czynność nie będzie wyczerpywała znamion umowy darowizny w rozumieniu Kodeksu cywilnego.

Na potwierdzenie swojego stanowiska wnioskodawca przywołał dwie interpretacje indywidualne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca wyłącznie podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania składnika majątku spółki jawnej do majątku osobistego wspólnika. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r. poz. 205) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

W myśl ust. 2 tegoż przepisu podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Z powyższego wynika, że ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Z powołanego powyżej przepisu art. 1 ust. 1 ww. ustawy wynika, że podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych, m.in. tytułem darowizny.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia "darowizna" należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem dwuosobowej spółki jawnej, która

27 grudnia 2001 r. nabyła zgodnie z aktem notarialnym lokal użytkowy za cenę 191.200,00 zł. Lokal ten stanowi środek trwały Spółki, który podlegał amortyzacji.

Wspólnicy zamierzają na podstawie jednomyślnej uchwały wspólników Spółki wycofać z majątku Spółki powyższą nieruchomość i przenieść jej własność nieodpłatnie na potrzeby własne wspólników w udziałach po 1/2 części. W następstwie wykonania uchwały zostanie zawarta pomiędzy Spółką a wspólnikami umowa nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości. W wyniku powyższych czynności wspólnicy staną się współwłaścicielami ww. nieruchomości, przy czym ich udziały we współwłasności odpowiadać będą udziałom w Spółce.

Wspólnicy, zgodnie z art. 3531 Kodeksu cywilnego (korzystając ze swobody umów), zawrą umowę nienazwaną, to jest umowę nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości w celu wykonania uchwały wspólników spółki.

Wolą Wnioskodawcy i drugiego wspólnika, nie jest zawarcie umowy darowizny i dokonana przez nich ww. czynność nie będzie wyczerpywała znamion umowy darowizny w rozumieniu Kodeksu cywilnego.

Z treści wniosku nie wynika więc, aby w analizowanym przypadku miało nastąpić zawarcie umowy darowizny. Wnioskodawca wskazał bowiem, że podstawą przeniesienia własności nieruchomości będzie uchwała wspólników spółki jawnej o wycofaniu nieruchomości z majątku Spółki i przekazaniu jej na potrzeby wspólników (w tym Wnioskodawcy). W jej wykonaniu zostanie zawarta w formie aktu notarialnego umowa nieodpłatnego przekazania nieruchomości na cele własne wspólników.

Z powyższego wynika, że wskazana umowa będzie umową nienazwaną, przenoszącą własność w następstwie wykonania zobowiązania wynikającego z uchwały wspólników o wycofaniu nieruchomości z majątku Spółki. Jako, że uchwała sama w sobie nie powoduje przeniesienia własności nieruchomości przedmiotowa umowa będzie czynnością mającą na celu wykonanie uprawnienia przysługującego wspólnikom spółki jawnej.

Skoro więc istotnie - jak wskazał Wnioskodawca - czynność nieodpłatnego przeniesienia przez spółkę osobową (jawną) własności nieruchomości wspólnikom na ich cele osobiste będzie umową nienazwaną, przenoszącą własność w następstwie wykonania zobowiązania wynikającego z uchwały wspólników o wycofaniu nieruchomości i nie przyjmie formy umowy darowizny, to wskazana czynność nie będzie podlegała ustawie o podatku od spadków i darowizn. Z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika, iż przedmiotowa czynność przyjmie którykolwiek tytuł z wymienionych w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Nie będzie to bowiem - jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego - ani umowa darowizny ani też inna czynność wymieniona w ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Jak wskazano powyżej, podatkowi od spadków i darowizn podlegają jedynie czynności enumeratywnie wymienione w art. 1 ww. ustawy; wśród nich ustawodawca nie wymienił czynności opisanej we wniosku.

Tym samym wycofanie nieruchomości z majątku spółki i nieodpłatne przekazanie jej (udziału w niej) do majątku Wnioskodawcy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, zatem nie spowoduje dla Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja - zgodnie ze złożonym wnioskiem - została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy a zatem tylko dla niego wywołuje skutki prawne. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.