IBPB-2-1/4515-196/15/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 listopada 2015 r. (data wpływu do Biura - 2 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązków płatnika związanych z zawarciem w formie aktu notarialnego umowy nieodpłatnego przekazania składników majątkowych - jest prawidłowe.

W dniu 2 grudnia 2015 r. do Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązków płatnika związanych z zawarciem w formie aktu notarialnego umowy nieodpłatnego przekazania składników majątkowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest notariuszem i zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest płatnikiem podatku od spadków i darowizn dokonywanych w formie aktu notarialnego umów.

Wnioskodawca będzie w przyszłości sporządzać akt notarialny obejmujący umowę nienazwaną nieodpłatnego przeniesienia składnika majątkowego lub składników majątkowych spółki na rzecz wspólników Spółki osobowej posiadającej siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: Spółka osobowa lub Spółka). Uchwała będzie dotyczyć wycofania na potrzeby własne wspólników składników majątkowych aktualnie należących do Spółki.

Na mocy uchwały, wspólnicy zamierzają wycofać składniki majątkowe ze Spółki osobowej i przenieść ich własność na swoją rzecz, do majątków prywatnych (w efekcie czego staną się ich właścicielami lub współwłaścicielami). Wycofanie składników majątkowych odbędzie się na zasadzie nieodpłatnego przeniesienia ich własności z majątku Spółki osobowej do majątku wspólników. W ten sposób wspólnicy nabędą osobiście na własność całe składniki majątkowe lub udziały we współwłasności wycofywanych składników majątkowych. Wartość otrzymanych składników majątkowych lub wysokość udziałów we współwłasności składników majątkowych przypadających poszczególnym wspólnikom odpowiadać będzie udziałom w jakich wspólnicy uczestniczą w zyskach i stratach Spółki osobowej.

Podstawą przeniesienia własności składników majątkowych będzie jednomyślna uchwała wspólników o wycofaniu składników majątkowych na potrzeby własne wspólników Spółki.

W celu wykonania wskazanej uchwały zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego "Umowa nienazwana nieodpłatnego przeniesienia... (tutaj zostanie wpisany rodzaj składnika majątkowego) spółki na rzecz wspólników spółki".

Strony w umowie oświadczą, że:

* przeniesienie na nabywców (wspólników Spółki) prawa własności składników majątkowych, następuje na potrzeby własne (prywatne) nabywców,

* przekazujący (Spółka osobowa) nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia składników majątkowych.

Ponadto Strony oświadczą, że zawierając niniejszą umowę nienazwaną, ich wolą nie jest zawarcie umowy darowizny o treści i skutkach określonych w niniejszej umowie. Na skutek zawarcia niniejszej umowy żaden ze wspólników Spółki osobowej nie otrzyma przysporzenia majątkowego kosztem majątku innych wspólników Spółki osobowej, a wszyscy wspólnicy Spółki osobowej utrzymają swój stan posiadania.

Wycofanie składników majątkowych nie spowoduje obniżenia wkładów wspólników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nie będzie on zobowiązany do obliczenia, pobrania i zapłacenia podatku od spadków i darowizn, w związku z wycofaniem składnika majątkowego lub składników majątkowych z majątku Spółki osobowej i przekazaniem ich do majątków wspólników, w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego.

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie składnika majątkowego lub składników majątkowych z majątku Spółki osobowej i przekazanie ich do majątków wspólników, w ten sposób, że wspólnicy nabędą na własność składniki majątkowe lub udziały we współwłasności składnika majątkowego odpowiadające przysługującym im udziałom w zyskach i stratach Spółki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. A zatem, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do obliczenia, pobrania i zapłacenia podatku od spadków i darowizn od przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez osoby fizyczne rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Przedstawiony powyżej katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn ma charakter zamknięty. Oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko i wyłącznie nabycie rzeczy lub praw majątkowych, które w sposób wyraźny zostało wskazane w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Z przedstawionego przepisu wynika, iż opodatkowaniu podlega m.in. otrzymanie darowizny oraz zniesienie współwłasności.

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie składników majątkowych z majątku Spółki osobowej i przekazanie ich do majątków wspólników w ten sposób, że wspólnicy nabędą na własność składniki majątkowe lub udziały we współwłasności składnika majątkowego odpowiadające przysługującym im udziałom w zyskach i stratach Spółki nie stanowi darowizny.

Przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie definiują pojęcia "darowizna", w związku z tym należy odwołać się do przepisów Kodeksu cywilnego. Zgodnie z brzmieniem art. 888 § 1 ustawy - Kodeks cywilny przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Podkreślić należy, że do zawarcia umowy darowizny niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, jednomyślna uchwała wspólników o wycofaniu składników majątkowych na potrzeby własne wspólników, nie może być utożsamiana z zawarciem umowy darowizny. W przedmiotowej sprawie wolą wspólników Spółki, jako jedynych wspólników, a także, jako osób prywatnych nie jest zawarcie umowy darowizny. Planowane jest podjęcie uchwały w przedmiocie nieodpłatnego przekazania składników majątkowych na potrzeby własne wspólników. W celu wykonania uchwały wspólników sporządzona zostanie w formie aktu notarialnego "Umowa nienazwana nieodpłatnego przeniesienia... (tutaj zostanie wpisany rodzaj składnika majątkowego) na rzecz wspólników Spółki". Powyższe czynności nie będą wyczerpywały znamion umowy darowizny.

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie składników majątkowych z majątku Spółki osobowej i przekazanie ich do majątków wspólników, w ten sposób, że wspólnicy nabędą udziały we współwłasności składnika majątkowego odpowiadające przysługującym im udziałom w zyskach i stratach Spółki nie stanowi również nieodpłatnego zniesienia współwłasności podlegającego opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, ponieważ składniki majątkowe nie stanowią współwłasności wspólników, tylko są majątkiem Spółki osobowej.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, wskazana czynność nie będzie podlegała ustawie o podatku od spadków i darowizn, gdyż nie przyjmie ona formy żadnego z tytułów wskazanych w ustawie w art. 1 ust. 1.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał interpretacje indywidualne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r. poz. 86, z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

W myśl art. 1 ust. 2 ww. ustawy podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Przedstawiony powyżej katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią jedyne przypadki podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca - notariusz będzie w przyszłości sporządzać akt notarialny obejmujący umowę nienazwaną nieodpłatnego przeniesienia składnika majątkowego lub składników majątkowych Spółki na rzecz wspólników Spółki osobowej. Podstawą przeniesienia własności składników majątkowych będzie jednomyślna uchwała wspólników o wycofaniu składników majątkowych na potrzeby własne wspólników Spółki.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn notariusze są płatnikami podatku od dokonanej w formie aktu notarialnego:

Jeżeli zatem przeniesienie własności składników majątkowych na rzecz wspólników nastąpi poprzez zawarcie umowy nienazwanej nieodpłatnego przeniesienia składników i nie przybierze - jak wynika z treści przedstawionego zdarzenia przyszłego - postaci umowy darowizny, a także nie będzie umową nieodpłatnego zniesienia współwłasności - to Wnioskodawca jako płatnik nie będzie zobowiązany do obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku od spadków i darowizn w związku z zawarciem w formie aktu notarialnego umowy mającej na celu wycofanie składnika majątkowego lub składników majątkowych z majątku Spółki osobowej i przekazanie ich do majątków wspólników, w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego.

W konsekwencji zatem rozważania dotyczące podlegania - opisanej we wniosku czynności - opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn są bezprzedmiotowe. Niezależnie bowiem czy czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu czy też nie na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika z tego tytułu, gdyż jak wynika z wniosku, umowa ta nie będzie żadną ze wskazanych w art. 18 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, aczkolwiek z innych powodów niż przedstawione w treści zajętego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo, odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że nie są one wiążące dla tutejszego organu. Interpretacja organu podatkowego dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią źródła prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12,61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.