IBPB-2-1/4515-133/15/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 września 2015 r. (data wpływu do Biura - 11 września 2015 r.), uzupełnionym 23 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zwolnienia z opodatkowania darowizny pieniężnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 września 2015 r. do Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zwolnienia z opodatkowania darowizny pieniężnej.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 10 listopada 2015 r. znak: IBPB-2-1/4515-133/15/BJ wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 23 listopada 2015 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Pieniądze otrzymane od matki w kwocie 135.000 zł. Wnioskodawca w całości przeznaczył na zakup mieszkania, które jest prezentem ślubnym. Przed dokonaniem zakupu mieszkania Wnioskodawca nie był świadomy, że wszystkie środki darowane przez matkę muszą zostać przelane na jego konto bankowe.

Środki przeznaczone na zakup mieszkania pochodzą z lokaty i konta oszczędnościowego matki. Pierwsza wypłata była dokonana na kwotę 110.787,92 zł dnia 6 maja 2015 r. Druga wypłata nastąpiła z konta oszczędnościowego na kwotę 20.000 zł w dniu 7 maja 2015 r. Trzecia wypłata została pobrana również z konta oszczędnościowego na kwotę 20.000 zł dnia 8 maja 2015 r.

Następnie matka przekazała Wnioskodawcy pieniądze w gotówce w wysokości 135.000 zł w dniu 11 maja 2015 r.

Tego samego dnia została sporządzona umowa darowizny kwoty pieniężnej. Następnego dnia - 12 maja 2015 r. Wnioskodawca dokonał wpłaty gotówki w oddziale banku na swoje konto w kwocie 135.000 zł.

Zgodnie z ustaleniami aktu notarialnego z 28 maja 2015 r. Wnioskodawca pobrał z konta 20.000 zł, co stanowiło zaliczkę na poczet zakupu mieszkania przekazaną w gotówce. Natomiast resztę kwoty 115.000 zł. Wnioskodawca przekazał właścicielowi mieszkania przelewem następnego dnia, tj. 29 maja 2015 r.

Wnioskodawca posiada wszystkie dokumenty związane z powyższymi wpłatami i wypłatami. Błędne działania matki Wnioskodawcy wynikały jedynie z braku informacji na temat procedury darowizny pieniężnej i nie były celowe.

W piśmie z 20 listopada 2015 r. (wpływ do Biura - 23 listopada 2015 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że umowa darowizny środków pieniężnych nie została sporządzona w formie aktu notarialnego. Umowa ma charakter cywilnoprawny z zaznaczeniem, iż przekazywane pieniądze przez matkę przeznaczone są na zakup mieszkania.

Wnioskodawca złożył do Urzędu Skarbowego zgłoszenie o nabyciu środków pieniężnych na formularzu SD-Z2 dnia 3 listopada 2015 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałej sytuacji przysługuje Wnioskodawcy zwolnienie darowizny z podatku.

Wnioskodawca wskazał, iż jego działania nie miały na celu złamana prawa, wynikały one z braku informacji na temat procedur darowizny pieniężnej. Wnioskodawca posiada wszystkie dokumenty związane z opisanymi wcześniej wpłatami i wypłatami.

Wnioskodawca uważa, że pomimo braku zachowania procedur związanych z darowizną ma prawo do zwolnienia z podatku od darowizny.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r. poz. 86, z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Artykuł 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, że obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje - przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Stosownie do art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 cyt. ustawy).

Z kolei z art. 4a ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

Z treści wniosku wynika, że w dniu 11 maja 2015 r. matka przekazała Wnioskodawcy gotówkę w wysokości 135.000 zł, którą Wnioskodawca w całości przeznaczył na zakup mieszkania. Środki przeznaczone na zakup mieszkania pochodzą z lokaty i konta oszczędnościowego matki. Przed dokonaniem zakupu mieszkania Wnioskodawca nie był świadomy, że wszystkie środki darowane przez matkę muszą zostać przelane na jego konto bankowe. Tego samego dnia została sporządzona umowa darowizny kwoty pieniężnej, która ma charakter cywilnoprawny z zaznaczeniem, iż przekazywane przez matkę pieniądze przeznaczone są na zakup mieszkania. W dniu 12 maja 2015 r. Wnioskodawca dokonał wpłaty ww. gotówki na swoje konto bankowe. Dnia 3 listopada 2015 r. Wnioskodawca złożył do Urzędu Skarbowego zgłoszenie o nabyciu środków pieniężnych na formularzu SD-Z2.

Wnioskodawca uważa, że pomimo braku zachowania procedur związanych z darowizną ma prawo do zwolnienia z podatku.

W celu ustalenia, czy w opisanej we wniosku sytuacji spełnione są warunki do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania należy przeanalizować przesłanki wskazane w przepisach prawa.

Z treści przepisu art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że w przypadku gdy przedmiotem darowizny są środki pieniężne, dla skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania konieczne jest spełnienie trzech warunków:

* otrzymania darowizny od jednej z osób wymienionych w tym przepisie;

* złożenia zgłoszenia o nabyciu własności środków pieniężnych (poza sytuacją przewidzianą w zacytowanym art. 4a ust. 4 ustawy);

* udokumentowania ich otrzymania dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

Wobec powyższego, w przypadku darowizny środków pieniężnych warunkiem niezbędnym do skorzystania z omawianego zwolnienia - jak już wyżej wskazano - jest m.in. fakt udokumentowania przez obdarowanego ich otrzymania dowodem przekazania na swój rachunek bankowy albo rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.

Skoro w analizowanej sprawie środki pieniężne zostały przekazane Wnioskodawcy do rąk własnych, który dopiero wpłacił je na swój rachunek bankowy, stwierdzić należy, iż nie został spełniony warunek określony w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Nie można zgodzić się Wnioskodawcą, że pomimo braku zachowania procedur związanych z darowizną ma prawo do zwolnienia z podatku od darowizny.

W opisanej sytuacji nie można udokumentować otrzymania przedmiotowych środków pieniężnych w sposób określony w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, tj. dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym, gdyż środki te - jak wynika z wniosku - zostały przekazane Wnioskodawcy w gotówce. To dopiero sam Wnioskodawca - będący już właścicielem środków - dokonał ich wpłaty na rachunek bankowy. Taki sposób działania nie wyczerpuje norm omawianego przepisu. Podkreślenia wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

W konsekwencji, otrzymana darowizna środków pieniężnych podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.