IBPB-2-1/4515-100/16/HK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 marca 2016 r. (data wpływu do Biura - 30 marca 2016 r.), uzupełnionym 19 maja 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny składników majątku na rzecz spółki - jest prawidłowe.

W dniu 30 marca 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny składników majątku na rzecz spółki.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego w piśmie z 11 maja 2016 r. znak: IBPB-2-1/4515-100/16/HK, wezwano o jego uzupełnienie.

Wniosek uzupełniono 19 maja 2016 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki osobowej ("Spółka").

Spółka rozważa możliwość dokonania darowizny części posiadanych przez siebie składników majątkowych na rzecz innej spółki osobowej ("Spółka 2"), w której Wnioskodawca będzie miał takie samo prawo do udziału w zysku, jak w Spółce. W związku z tym, że przedmiotem darowizny mogą być wszystkie składniki majątku służące do wykonywania jednej z gałęzi działalności Spółki, w tym nieruchomości i zobowiązania, możliwe jest, że przedmiot darowizny stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Część przenoszonych składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem darowizny stanowić mogą środki trwałe (np. nieruchomości) lub wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji (dalej "składniki majątkowe"). Przedmiotem darowizny mogą też środki pieniężne. Wartość poszczególnych składników majątkowych będących przedmiotem darowizny zostanie określona na poziomie rynkowym na podstawie wyceny przeprowadzonej przez niezależnego rzeczoznawcę. Tym samym wartość przedmiotu darowizny zostanie określona w umowie darowizny w wysokości rynkowej.

W zamian za dokonanie darowizny ani Spółka, ani Wnioskodawca oraz pozostali Wspólnicy nie otrzymają od Spółki 2 żadnego świadczenia wzajemnego, w szczególności nie otrzymają zapłaty za składniki majątku ani nowych udziałów w Spółce 2. Ponadto, w związku z otrzymaniem darowizny nie powstanie zobowiązanie do dokonania jakichkolwiek świadczeń przez Spółkę 2 na rzecz Wnioskodawcy, Wspólników lub Spółki teraz lub w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym otrzymanie przez Spółkę 2 opisanej w stanie faktycznym darowizny niezależnie od tego czy przedmiotem darowizny będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, czy też składniki majątku niestanowiące zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie spowoduje u Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki 2 powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym otrzymanie przez Spółkę 2 opisanej w przedstawionym zdarzeniu darowizny - niezależnie od tego czy przedmiotem darowizny będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, czy też składniki majątku niestanowiące zorganizowanej części przedsiębiorstwa - nie spowoduje u Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki 2 powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi temu podlega m.in. nabycie przez osoby fizyczne w drodze darowizny własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jednocześnie, zgodnie z art. 5 tej ustawy obowiązek podatkowy w takiej sytuacji ciąży na obdarowanym.

W przedstawionym opisie stanu przyszłego obdarowanym będzie nie osoba fizyczna, lecz spółka osobowa (Spółka 2) jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej.

Tym samym, przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie znajdują zastosowania.

Bez znaczenia dla przedmiotowej sprawy pozostaje status darczyńcy (Spółki).

W konsekwencji, na gruncie podatku od spadków i darowizn dokonanie darowizny przez Spółkę, na rzecz Spółki 2, w której Wnioskodawca również jest wspólnikiem, nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego dla Wnioskodawcy.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne dotyczące poruszonego we wniosku zagadnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r. poz. 205) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia "darowizna" należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 205) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Nie stanowią darowizny przysporzenia w wypadkach, gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami Kodeksu cywilnego.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, określając przedmiot opodatkowania ustawodawca wprowadził tylko jedno ograniczenie, co do zakresu podmiotowego ustawy, a mianowicie objął podatkiem tylko te przypadki, w których nabycie następuje przez osobę fizyczną. W konsekwencji, w przypadku nabycia tytułem darmym, opodatkowaniu podlegają wszystkie dopuszczalne w świetle prawa umowy darowizny, pod warunkiem, że obdarowanym będzie osoba fizyczna.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce osobowej ("Spółka"). Spółka rozważa możliwość dokonania darowizny składników majątkowych na rzecz innej spółki osobowej ("Spółka 2"), w której Wnioskodawca będzie miał takie samo prawo do udziału w zysku, jak w Spółce.

W zamian za dokonanie darowizny ani Spółka, ani Wnioskodawca oraz pozostali Wspólnicy nie otrzymają od Spółki 2 żadnego świadczenia wzajemnego, w szczególności nie otrzymają zapłaty za składniki majątku ani nowych udziałów w Spółce 2. Ponadto, w związku z otrzymaniem darowizny nie powstanie zobowiązanie do dokonania jakichkolwiek świadczeń przez Spółkę 2 na rzecz Wnioskodawcy, Wspólników lub Spółki teraz lub w przyszłości.

W wyniku analizy przywołanych przepisów oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że opisana darowizna na rzecz spółki osobowej nie podlega regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn, ponieważ zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy, powyższy podatek obciąża jedynie darowizny dokonane na rzecz osób fizycznych. Przepisy cyt. ustawy nie przewidują opodatkowania innych podmiotów, w tym spółek osobowych. Żaden przepis wyżej wymienionej ustawy ani jakikolwiek inny przepis prawa nie przewidują również, aby w przypadku dokonania darowizny na rzecz spółki osobowej, której wspólnikami są osoby fizyczne, powstał obowiązek podatkowy w zakresie podatku od spadków i darowizn po stronie osób fizycznych będących wspólnikami spółki osobowej, która przyjęła darowiznę.

Rację ma więc Wnioskodawca, że dokonanie darowizny przez Spółkę, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, na rzecz Spółki 2, której Wnioskodawca również jest wspólnikiem, nie będzie skutkowało powstaniem dla niego obowiązku podatkowego. Skoro bowiem, to nie Wnioskodawca jest obdarowanym, to na gruncie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn nie powstaną dla niego skutki podatkowe.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuje się, iż organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w granicach zdarzenia przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę. Organ podatkowy nie ocenia zgodności opisu zdarzenia sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. Jeżeli zdarzenie przedstawione we wniosku nie odpowiada rzeczywistości, interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.