IBPB-2-1/4514-568/15/BJ - Skutki podatkowe zawarcia umów pożyczek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 listopada 2015 r. (data wpływu do Organu - 25 listopada 2015 r.), uzupełnionym 25 stycznia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek - jest prawidłowe.

W dniu 25 listopada 2015 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 29 grudnia 2015 r. znak: IBPB-2-1/4514-568/15/BJ wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 25 stycznia 2016 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 2005 r., w której zajmuje się produkcją wyrobów z tworzyw sztucznych. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a podatek dochodowy rozlicza na pełnej księgowości.

W związku ze sfinansowaniem bieżącej działalności przedsiębiorstwa m.in. zakupem nowych maszyn do dalszej produkcji, w 2015 r. zostały podpisane dwie długoterminowe umowy pożyczki, pierwsza w lutym, kolejna w kwietniu. Pożyczek udzieliła Spółka z o.o., będąca czynnym podatnikiem VAT, w której jedynym udziałowcem jest małżonka Wnioskodawcy. Udzielone pożyczki stanowią transakcje finansowe jako usługi pomocnicze w stosunku do podstawowej działalności i zostały zgłoszone w KRS pod symbolem PKD 64.92 (pożyczki pieniężne poza systemem bankowym).

Pożyczkodawca na podstawie uzyskanej interpretacji indywidualnej, w której zawarto pytanie o udokumentowanie transakcji udzielonej pożyczki na podstawie art. 43 ust. 1 (art. 106b ust. 2) nie jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT.

Od otrzymanych pożyczek zostały złożone deklaracje w podatku od czynności cywilnoprawnych do Urzędu Skarbowego oraz naliczono i zapłacono podatek. Pożyczkobiorca co kwartał obciąża (winno być: obciążany jest) na podstawie noty obciążeniowej naliczonymi odsetkami od udzielonej pożyczki.

W piśmie z 19 stycznia 2016 r. (data wpływu do Biura - 25 stycznia 2016 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny i wskazał, że umowy pożyczek zostały zawarte na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej oraz środki pieniężne w chwili zawarcia umów pożyczek znajdowały się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Z tytułu zawarcia umów pożyczek pożyczkodawca opodatkowuje czynność, która podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług. Tym samym korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane pożyczki podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w dokonanej transakcji finansowej pożyczkodawca i pożyczkobiorca są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług, w związku z czym otrzymane pożyczki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 626, z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Wskazać należy, że stosownie do treści art. 1 ust. 4 ww. ustawy czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 5, jeżeli ich przedmiotem są:

Z powołanego powyżej przepisu wynika, że umowy pożyczek będą podlegały - co do zasady #8722; podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili ich zawarcia ich przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Umowy pożyczek będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych także, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w związku ze sfinansowaniem bieżącej działalności przedsiębiorstwa podpisał w 2015 r. dwie długoterminowe umowy pożyczki, pierwszą w lutym, kolejną w kwietniu. Umowy pożyczek zostały zawarte na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej oraz środki pieniężne w chwili zawarcia umów pożyczek znajdowały się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Pożyczki udzieliła Spółka z o.o., będąca czynnym podatnikiem VAT.

Z tytułu zawarcia umów pożyczek pożyczkodawca korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Z cytowanego powyżej przepisu art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają takie czynności, w których przynajmniej jedna ze stron z tytułu ich dokonania (dokonania tych czynności) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z podatku od towarów i usług (z wyjątkiem określonych czynności, które w przedmiotowej sprawie nie występują).

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższe transakcje - dokonane pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami - podlegają regulacjom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tych czynności regulacjami w zakresie podatku od towarów i usług skutkuje bowiem wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Skoro zatem - jak wskazał Wnioskodawca #8722; z tytułu zawarcia umów pożyczek pożyczkodawca korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, czyli opisane we wniosku umowy pożyczek są zwolnione z podatku od towarów i usług, to w analizowanej sprawie znajdą zastosowanie postanowienia art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie na Wnioskodawcy jako pożyczkobiorcy nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, aczkolwiek z innych powodów niż wskazał Wnioskodawca. Należy bowiem wskazać, że o wyłączeniu z opodatkowania, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy nie decyduje okoliczność, że strony danej umowy są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W przedstawionym stanie faktycznym - jak wskazał Wnioskodawca - pożyczkodawca, z tytułu zawarcia opisanych pożyczek, korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług. W niniejszej sytuacji znajduje zatem zastosowanie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.